پیدایش 1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

آفرینش

¹ در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.

² و زمین تهی و بایر بود و تاریکی بر روی ژرفا. و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت.

³ و خدا گفت: «روشنایی بشود.» و روشنایی شد.

⁴ و خدا روشنایی را دید که نیکوست و خدا روشنایی را از تاریکی جدا ساخت.

⁵ و خدا روشنایی را روز نامید و تاریکی را شب نامید. و شام بود و صبح بود، روز اول.

⁶ و خدا گفت: «فلکی باشد در میان آبها و آبها را از آبها جدا کند.»

⁷ و خدا فلک را بساخت و آبهای زیر فلک را از آبهای بالای فلک جدا کرد. و چنین شد.

⁸ و خدا فلک را آسمان نامید. و شام بود و صبح بود، روز دوم.

⁹ و خدا گفت: «آبهای زیر آسمان در یکجا جمع شوند و خشکی ظاهر گردد.» و چنین شد.

¹⁰ و خدا خشکی را زمین نامید و اجتماع آبها را دریا نامید. و خدا دید که نیکوست.

¹¹ و خدا گفت: «زمین نباتات برویاند، گیاهی که تخم بیاورد و درخت میوه‌ای که موافق جنس خود میوه آورد که تخمش در آن باشد، بر روی زمین.» و چنین شد.

¹² و زمین نباتات را رویانید، گیاهی که موافق جنس خود تخم آورد و درخت میوه‌داری که تخمش در آن، موافق جنس خود باشد. و خدا دید که نیکوست.

¹³ و شام بود و صبح بود، روز سوم.

¹⁴ و خدا گفت: «نورافشانها در فلک آسمان باشند تا روز را از شب جدا کنند و برای نشانه‌​ها و زمانها و روزها و سالها باشند.

¹⁵ و نورافشانها در فلک آسمان باشند تا بر زمین روشنایی دهند.» و چنین شد.

¹⁶ و خدا دو نورافشان بزرگ ساخت، نورافشان بزرگ را برای سلطنت روز و نورافشان کوچک را برای سلطنت شب، و ستارگان را.

¹⁷ و خدا آنها را در فلک آسمان گذاشت تا بر زمین روشنایی دهند،

¹⁸ و تا سلطنت نمایند بر روز و بر شب، و روشنایی را از تاریکی جدا کنند. و خدا دید که نیکوست.

¹⁹ و شام بود و صبح بود، روز چهارم.

²⁰ و خدا گفت: «آبها به انبوه جانوران پر شود و پرندگان بالای زمین بر روی فلک آسمان پرواز کنند.»

²¹ پس خدا نهنگان بزرگ آفرید و همه جانداران خزنده را، که آبها از آنها موافق جنسهای آنها پر شد، و همه پرندگان بالدار را به جنسهای آنها. و خدا دید که نیکوست.

²² و خدا آنها را برکت داده، گفت: «بارور و زیاد شوید و آبهای دریا را پر سازید، و پرندگان در زمین زیاد شوند.»

²³ و شام بود و صبح بود، روز پنجم.

²⁴ و خدا گفت: «زمین، جانوران را موافق جنسهای آنها بیرون آورد، چارپایان و خزندگان و وحوش زمین به جنسهای آنها.» و چنین شد.

²⁵ پس خدا وحوش زمین را به جنسهای آنها بساخت و چارپایان را به جنسهای آنها و همه خزندگان زمین را به جنسهای آنها. و خدا دید که نیکوست.

²⁶ و خدا گفت: «آدم را به صورت ما و موافق شبیه ما بسازیم تا بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و چارپایان و بر تمامی زمین و همه خزندگانی که بر زمین می‌خزند، حکومت نماید.»

²⁷ پس خدا آدم را به صورت خود آفرید. او را به صورت خدا آفرید. ایشان را مرد و زن آفرید.

²⁸ و خدا ایشان را برکت داد و خدا به ایشان گفت: «بارور و زیاد شوید و زمین را پر سازید و بر آن تسلّط یابید، و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و همه حیواناتی که بر زمین می‌خزند، حکومت کنید.»

²⁹ و خدا گفت: «همانا همه گیاهان تخمداری که بر روی تمام زمین است و همه درختهایی که در آنها میوه درخت تخمدار است، به شما دادم تا برای شما خوراک باشد.

³⁰ و به همه وحوش زمین و به همه پرندگان آسمان و به همه خزندگان زمین که در آنها حیات‌ است، هر گیاه سبز را برای خوراک دادم.» و چنین شد.

³¹ و خدا هر‌ چه را که ساخته بود، دید و بسیار نیکو بود. و شام بود و صبح بود، روز ششم.