غلاطیان 2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

دیگر رسولان پولُس را می‌پذیرند

¹ پس بعد از چهارده سال با بَرنابا باز به اورشلیم رفتم و تیطُس را همراه خود بردم.

² ولی به الهام رفتم و انجیلی را که در میان غیریهودیان به آن موعظه می‌کنم، به ایشان عرضه داشتم؛ امّا در خلوت به افراد با نفوذ، مبادا بی‌جهت بدوم یا دویده باشم.

³ لیکن حتی تیطُس هم که همراه من و یونانی بود، مجبور نشد که ختنه شود.

⁴ و این به خاطر برادران دروغین بود که ایشان را مخفیانه درآوردند و مخفیانه وارد شدند تا آزادی ما را که در مسیح عیسی داریم، جاسوسی کنند و تا ما را به بندگی درآوردند.

⁵ که ایشان را یک دم هم به اطاعت در این امر تابع نشدیم تا حقیقت انجیل در شما استوار ماند.

⁶ امّا از آن افراد صاحب نفوذ که چیزی می‌باشند -هرچه بودند مرا تفاوتی نیست، خدا بر ظاهر انسان نگاه نمی‌کند- زیرا آنانی که صاحب نفوذند، به من هیچ نفع نرسانیدند.

⁷ بلکه به خلاف آن، چون دیدند که مژده ختنه‌ناشدگان به من سپرده شد، چنانکه مژده ختنه‌شدگان به پِطرُس،

⁸ زیرا او که برای رسالت ختنه‌شدگان در پطرس عمل کرد، در من هم برای غیریهودیان عمل کرد.

⁹ پس چون یعقوب و کیفا و یوحنا که ستونها به حساب می‌آمدند، آن فیضی را که به من عطا شده بود دیدند، دست رفاقت به من و بَرنابا دادند تا ما به سوی غیریهودیان برویم، چنانکه ایشان به سوی ختنه‌شدگان

¹⁰ جز آنکه فقرا را یاد بداریم و خود نیز غیور به کردن این کار بودم.

مخالفت با پطرس

¹¹ امّا چون پِطرُس به اَنطاکیه آمد، او را روبرو مخالفت نمودم، زیرا که در خور ملامت بود،

¹² چونکه قبل از آمدن بعضی از جانب یعقوب، با غیریهودیان غذا می‌خورد؛ ولی چون آمدند، از آنانی که اهل ختنه بودند ترسیده، باز ایستاد و خود را جدا ساخت.

¹³ و سایر یهودیان هم با وی در این ریاکاری همراهی کردند، به حدی که بَرنابا نیز در ریاکاری ایشان گرفتار شد.

¹⁴ ولی چون دیدم که به حقیقت انجیل به استواری رفتار نمی‌کنند، پیش روی همه پِطرُس را گفتم: «اگر تو که یهود هستی، به راه غیریهودیان و نه به راه یهود زندگی می‌کنی، چگونه است که غیریهودیان را مجبور می‌سازی که به طریق یهود رفتار کنند؟»

¹⁵ ما که طبیعتا یهود هستیم و نه 'گناهکاران از غیریهودیان'،

¹⁶ امّا چونکه یافتیم که هیچ‌‌کس از اعمال شریعت عادل شمرده نمی‌شود، بلکه به ایمان به عیسی مسیح، ما هم به مسیح عیسی ایمان آوردیم تا از ایمان به مسیح و نه از اعمال شریعت عادل شمرده شویم، زیرا که از اعمال شریعت هیچ بشری عادل شمرده نخواهد شد.

¹⁷ امّا اگر چون عدالت در مسیح را می‌طلبم، خود هم گناهکار یافت شویم، آیا مسیح خادم گناه است؟ به هیچ وجه!

¹⁸ زیرا اگر باز بنا کنم آنچه را که خراب ساختم، بدون شک ثابت می‌کنم که خود نافرمانم.

¹⁹ از آن رو که من توسط شریعت نسبت به شریعت مردم تا نسبت به خدا زندگی کنم.

²⁰ با مسیح مصلوب شده‌ام، ولی زندگی می‌کنم لیکن نه من بعد از این، بلکه مسیح در من زندگی می‌کند. و زندگانی که اکنون در جسم می‌کنم، به ایمان بر پسر خدا می‌کنم که مرا محبّت نمود و خود را برای من داد.

²¹ فیض خدا را باطل نمی‌سازم، زیرا اگر عدالت به شریعت می‌بود، بدون شک مسیح بی جهت مرد.