حزقیال 46 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهرئیس و عیدها 1 خداوند یهوه چنین می‌گوید: «دروازه صحن درونی که به سمت مشرق متوجه است، در شش روز کاری بسته بماند و در روز سبّت باز شود و نیز در روز اول ماه. 2 و رئیس از راه ایوان دروازه بیرونی داخل شود و نزد چارچوب دروازه بایستد و کاهنان قربانی سوختنی و قربانی سلامتی او را تقدیم کنند و او بر آستانه دروازه سجده نماید، پس بیرون برود، اما دروازه تا شام بسته نشود. 3 و اهل سرزمین در سبّت‌ها و هلال‌ها نزد دهنه آن دروازه به حضور خداوند سجده نمایند. 4 و قربانی سوختنی که رئیس در روز سبّت برای خداوند بگذراند، شش بره بی‌عیب و یک قوچ بی‌عیب خواهد بود. 5 و هدیه آردی‌اش یک ایفا برای هر قوچ باشد و هدیه‌اش برای بره‌ها هر چه از دستش برآید و یک هین روغن برای هر ایفا. 6 و در ماه نو یک گاو جوان بی‌عیب و شش بره و یک قوچ که بی‌عیب باشد. 7 و هدیه آردی‌اش یک ایفا برای هر گاو و یک ایفا برای هر قوچ و برای بره‌ها هر چه از دستش برآید.. و یک هین روغن برای هر ایفا بگذراند. 8 هنگامی که رئیس داخل شود، از راه ایوان دروازه وارد شود و از همان راه بیرون رود. 9 و هنگامی که اهل سرزمین در موسمها به حضور خداوند داخل شوند، آنگاه هر که از راه دروازه شمالی به جهت عبادت داخل شود، از راه دروازه جنوبی بیرون رود. و هر که از راه دروازه جنوبی داخل شود، از راه دروازه شمالی بیرون رود و از آن دروازه که از آن داخل شده باشد، برنگردد، بلکه پیش روی خود بیرون رود. 10 و چون ایشان داخل شوند رئیس در میان ایشان داخل شود و چون بیرون روند با هم بیرون روند. 11 و هدیه آردی‌اش در عیدها و موسمها یک ایفا برای هر گاو و یک ایفا برای هر قوچ و هر چه از دستش برآید، برای بره‌ها. و یک هین روغن برای هر ایفا خواهد بود. 12 و چون رئیس هدیه اختیاری را، خواه قربانی سوختنی یا قربانیهای سلامتی به جهت هدیه اختیاری برای خداوند تقدیم کند، آنگاه دروازه‌ای را که به سمت مشرق متوجه است، بگشایند و او قربانی سوختنی و قربانیهای سلامتی خود را تقدیم کند، به طوری که آنها را در روز سبّت تقدیم می‌کند. پس بیرون رود و چون بیرون رفت، دروازه را ببندند. 13 یک بره یک ساله بی‌عیب هر روز به جهت قربانی سوختنی برای خداوند تقدیم خواهی کرد. هر صبح آن را تقدیم کن. 14 و هر صبح هدیه آردی آن را تقدیم خواهی کرد، یعنی یک ششم ایفا و یک‌سوم هین روغن که بر آرد مرغوب پاشیده شود، که هدیه آردی دایمی برای خداوند به قانون ابدی خواهد بود. 15 پس بره و هدیه آردی‌اش و روغنش را هر صبح به جهت قربانی سوختنی دایمی تقدیم خواهند کرد.» 16 خداوند یهوه چنین می‌گوید: چون رئیس بخششی به یکی از پسران خود بدهد، حق ارثیت آن از آنِ پسرانش خواهد بود و ملک ایشان به رسم ارثیت خواهد بود. 17 لیکن اگر بخششی از ملک ارثی خویش به یکی از خادمان خود بدهد، تا سال بازخرید، از آنِ او خواهد بود و پس از آن به رئیس باز داده خواهد شد و میراث او فقط از آنِ پسرانش خواهد بود. 18 رئیس از میراث قوم نگیرد و ملک ایشان را غصب ننماید، بلکه پسران خود را از ملک خویش میراث دهد تا از قوم من هیچکس از ملک خویش پراکنده نشود.» مکان پختن هدایا 19 پس مرا از آن راه ورودی که به پهلوی دروازه بود، به حجره‌های مقدس کاهنان که به سمت شمال متوجه بود، درآورد. و اینک در آنجا به هر دو طرف به سمت مغرب مکانی بود. 20 و مرا گفت: «این است مکانی که کاهنان، قربانی خطا و قربانی گناه را می‌جوشانند و هدیه آردی را میپزند تا آنها را به صحن بیرونی به جهت تقدیس نمودن قوم بیرون نیاورند.» 21 پس مرا به صحن بیرونی آورد و مرا به چهار گوشه صحن گردانید و اینک در هر گوشه صحن، صحنی دیگر بود. 22 یعنی در چهار گوشه صحن، صحنهایی کوچکتر بود که طول هر یک چهل و عرضش سی ذراع بود. این چهار را که در گوشهها بود، یک اندازه بود. 23 و به گرداگرد آنها به طرف آن چهار صحن، طاقها بود و مطبخ‌ها زیر آن طاقها از هر طرفش ساخته شده بود. 24 و مرا گفت: «اینها مطبخ‌ها می‌باشند که خادمان خانه در آنها قربانیهای قوم را میپزند.» |
@ 2024 Korpu Company