حزقیال 44 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

دروازه برای رئیس

¹ و مرا به راه دروازه بیرونی قُدس که به سمت مشرق متوجه بود، باز آورد و آن بسته شده بود.

² و خداوند مرا گفت: «این دروازه بسته بماند و گشوده نشود و هیچ‌ کس از آن داخل نشود، زیرا که یهوه، خدای اسرائیل، از آن داخل شده است. بنابراین بسته بماند.

³ و اما رئیس، چونکه او رئیس است، در آن به جهت خوردن غذا به حضور خداوند بنشیند و از راه ایوان دروازه داخل شود و از همان راه بیرون رود.»

⁴ پس مرا از راه دروازه شمالی پیش روی معبد آورد و نگریستم و اینک جلال خداوند معبد خداوند را پر ساخته بود و بر روی خود در افتادم.

⁵ و خداوند مرا گفت: «ای پسر انسان، دل خود را به هر چه تو را گویم درباره تمامی قانونهای معبد خداوند و همه قواعدش مشغول ساز و به چشمان خود ببین و به گوشهای خود بشنو و دل خویش را به ورودی معبد و به همه خروجی‌های قُدس مشغول ساز.

⁶ و به این سرکشان، یعنی به خاندان اسرائیل بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: ای خاندان اسرائیل، از تمامی اعمال زشت خود باز ایستید.

⁷ شما بیگانگانی را که دل و گوشت آنها ختنه نشده بود، به قُدس من آوردید و در همان حال که به من خوراک، یعنی پیه و خون، تقدیم می‌کردید، بر خانۀ من بی‌حرمتی روا داشتید. و افزون بر همۀ اعمال کراهت‌آور خود، عهد مرا نیز شکستید.

⁸ و شما مسئولیت امور مقدس مرا نگاه نداشتید، بلکه کسان به جهت خود تعیین نمودید تا از جانب شما مسئولیت نگهداری از قُدس مرا به گردن گیرند.

⁹ خداوند یهوه چنین می‌فرماید: از همه غریبانی که در میان قوم اسرائیل باشند، هیچ شخص غریب که دل و گوشت او ختنه نشده است، به قُدس من داخل نخواهد شد.

¹⁰ بلکه آن لاویان نیز که در حین آواره شدن قوم اسرائیل، از من دوری ورزیده، از عقب بتهای خویش آواره گردیدند، متحمل گناه خود خواهند شد،

¹¹ زیرا خادمان مقدس من و نگهبانان دروازه‌های معبد و همراهان معبد هستند و ایشان قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های قوم را قربانی می‌نمایند و به حضور ایشان برای خدمت ایشان می‌ایستند.

¹² و از این جهت که به حضور بتهای خویش ایشان را خدمت نمودند و برای خاندان اسرائیل سنگ لغزش گناه شدند، بنابراین خداوند یهوه می‌گوید: دست خود را به ضد ایشان برافراشتم که متحمل گناه خود خواهند شد.

¹³ و به من نزدیک نخواهند آمد و به کهانت من نخواهند پرداخت و به هیچ‌ چیز از وسایل مقدس و یا وسایل بسیار مقدس من نزدیک نخواهند آمد، بلکه خجالت خویش و رجاسات خود را که به عمل آوردند، متحمل خواهند شد.

¹⁴ لیکن ایشان را به جهت تمامی خدمت خانه و برای هر کاری که در آن کرده می‌شود، به مسئولیت نظارت آن خواهم گماشت.

¹⁵ لیکن لاویان کاهن از پسران صادوق که در حینی که قوم اسرائیل از من آواره شدند وظیفه نظارت بر امور مقدس مرا به عهده داشتند، خداوند یهوه می‌گوید که ایشان به جهت خدمت من نزدیک خواهند آمد و به حضور من ایستاده، پیه و خون را برای من تقدیم خواهند کرد.

¹⁶ و ایشان به قُدس من داخل خواهند شد و به جهت خدمت من به سفره من نزدیک خواهند آمد و بر امور خانه من نظارت خواهند کرد.

¹⁷ و هنگامی که به دروازه‌های صحن درونی داخل شوند، لباس کتانی خواهند پوشید و چون در دروازه‌های صحن درونی و در خانه مشغول خدمت باشند، هیچ لباس پشمی نپوشند.

¹⁸ عمامه‌های کتانی بر سر ایشان و زیرجامه کتانی بر کمرهای ایشان باشد و هیچ چیزی که عرق آورد، در بر نکنند.

¹⁹ و چون به صحن بیرونی، یعنی به صحن بیرونی نزد قوم بیرون روند، آنگاه لباس خویش را که در آن خدمت می‌کنند، بیرون کرده، آن را در حجره‌های مقدس بگذارند و به لباس دیگر آراسته شوند و قوم را در لباس خویش تقدیس ننمایند.

²⁰ و ایشان سر خود را نتراشند و گیسوهای بلند نگذارند، بلکه موی سر خود را بچینند.

²¹ و کاهن پیش از ورود به صحن درونی شراب ننوشد.

²² و زن بیوه یا طلاق گرفته را به زنی نگیرند، بلکه باکره‌ای که از نسل خاندان اسرائیل باشد، یا بیوه‌ای را که بیوه کاهن باشد، بگیرند.

²³ و فرق میان مقدس و غیرمقدس را به قوم من تعلیم دهند و تشخیص میان پاک و غیر پاک را به ایشان اعلام نمایند.

²⁴ و چون در مرافعه‌ها به جهت محاکمه بایستند، مطابق احکام من داوری بنمایند و شرایع و قوانین مرا در تمامی مواسم من نگاه دارند و سبّت‌های مرا تقدیس نمایند.

²⁵ و هیچیک از ایشان به جسد مُرده آدمی نزدیک نیامده، خود را نجس نسازد مگر اینکه به جهت پدر یا مادر یا پسر یا دختر یا برادر یا خواهری که شوهر نداشته باشد، جایز است که خود را نجس سازد.

²⁶ و بعد از آنکه پاک شود، هفت روز برای او بشمارند.

²⁷ و خداوند یهوه می‌فرماید: در روزی که به صحن درونی قُدس داخل شود تا در قُدس خدمت نماید، آنگاه قربانی گناه خود را بگذراند.

²⁸ و این است میراث ایشان: میراث آنها من هستم. پس ایشان را در میان اسرائیل ملک ندهید، زیرا که ملک ایشان من خواهم بود.

²⁹ و ایشان هدایای آردی و قربانی‌های گناه و قربانی‌های خطا را بخورند و همه موقوفات اسرائیل از آنِ ایشان خواهد بود.

³⁰ تمامی نوبرهای همه ‌چیز، و هر هدیه‌ای از همه‌ هدایا، از تمامی هدایای شما از آنِ کاهنان خواهد بود. خمیر اول خود را به کاهن بدهید تا برکت بر خانه خود فرود آورید.

³¹ و کاهن هیچ جسد مُرده یا دریده شده‌ای را از پرنده یا حیوان نخورد.