حزقیال 34 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهمحکومیت شبانان اسرائیل 1 و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 2 «ای پسر انسان، به ضد شبانان اسرائیل نبوت نما و نبوت کرده، به ایشان، یعنی به شبانان بگو، خداوند یهوه چنین می‌فرماید: وای بر شبانان اسرائیل که خویشتن را می‌چرانند. آیا نمی‌باید شبانان گله را بچرانند؟ 3 شما پیه را می‌خورید و پشم را می‌پوشید و گوسفندان پرواری را می‌کشید، اما گله را نمی‌چرانید. 4 ضعیفان را تقویت نمیکنید و بیماران را معالجه نمی‌نمایید و شکسته‌ها را شکسته‌بندی نمیکنید و رانده‌شدگان را پس نمی‌آورید و گم‌شدگان را نمی‌جویید، بلکه بر آنها با جور و ستم حکمرانی می‌‌کنید. 5 پس بدون شبان پراکنده می‌شوند و خوراک همه حیوانات صحرا گردیده، آواره می‌گردند. 6 گوسفندان من بر تمامی کوه‌ها و بر همه تپههای بلند آواره شده‌اند. و گله من بر روی تمامی سرزمین پراکنده گشته، کسی ایشان را نمی‌طلبد و به جستجوی ایشان نمی‌رود. 7 پس ای شبانان، کلام خداوند را بشنوید! 8 خداوند یهوه می‌فرماید: به حیات خودم قسم، چونکه گله من به تاراج رفته و گوسفندانم خوراک همه حیوانات صحرا گردیده، شبانی ندارند. و شبانان من از پی گوسفندانم نرفته‌اند، بلکه شبانان خویشتن را چرانیدند و نه گله مرا، 9 پس ای شبانان، کلام خداوند را بشنوید! 10 خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینک من به ضد شبانان هستم. و گوسفندان خود را از دست ایشان خواهم طلبید. و ایشان را از چرانیدن گله برکنار خواهم ساخت تا شبانان، دیگر خویشتن را نچرانند. و گوسفندان خود را از دهان ایشان خواهم رهانید تا خوراک ایشان نباشند. 11 زیرا خداوند یهوه چنین می‌گوید: اینک، من خودم گوسفندان خویش را جُسته، از آنها نگهداری خواهم نمود. 12 چنانکه شبان آنگاه که در میان گوسفندانِ پراکندۀ خویش است از گله‌اش نگهداری می‌کند، من نیز از گوسفندان خویش نگهداری نموده، ایشان را از هر جایی که در روز ابرها و تاریکی غلیظ پراکنده شده بودند، خواهم رهانید. 13 و ایشان را از میان قومها بیرون آورده، از مملکتها جمع خواهم نمود. و به سرزمین خودشان آورده بر کوه‌های اسرائیل و در وادیها و تمامی نقاط مسکونی سرزمین، ایشان را خواهم چرانید. 14 ایشان را بر مرتع نیکو خواهم چرانید و چراگاهشان بر کوه‌های بلند اسرائیل خواهد بود. و آنجا در چراگاه نیکو و مرتع پر گیاه خواهند خوابید. و بر کوه‌های اسرائیل خواهند چرید. 15 خداوند یهوه می‌گوید که من گوسفندان خود را خواهم چرانید و من ایشان را خواهم خوابانید. 16 گم‌شدگان را خواهم طلبید و رانده‌شدگان را باز خواهم آورد و شکسته‌ها را شکسته‌بندی نموده، بیماران را قوت خواهم داد. لیکن فربهان و نیرومندان را هلاک ساخته، ایشان را به انصاف خواهم چرانید. 17 و اما به شما، ای گوسفندان من، خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینک، من در میان گوسفند و گوسفند، و در میان قوچها و بزهای نر داوری خواهم نمود. 18 آیا چریدن بر مراتع نیکو برای شما کافی نیست که می‌باید باقی مرتع خود را نیز پایمال کنید؟ آیا نوشیدن از آب زلال کافی نیست که می‌باید به پایتان مابقی آب را گل‌آلود سازید؟ 19 و گوسفندان من آنچه را که از پای شما پایمال شده است، می‌چرند و آنچه را که به پای شما گِل‌آلود گشته است، می‌نوشند. 20 بنابراین خداوند یهوه به ایشان چنین می‌گوید: اینک، من خودم در میان گوسفندان فربه و گوسفندان لاغر داوری خواهم نمود. 21 چونکه شما به پهلو و کتف خود تنه می‌زنید و همه ضعیفان را با شاخهای خود می‌زنید، حتی اینکه ایشان را بیرون پراکنده ساخته‌اید، 22 پس من گله خود را نجات خواهم داد که دیگر به تاراج برده نشوند و در میان گوسفند و گوسفند داوری خواهم نمود. 23 و یک شبان بر ایشان خواهم گماشت که ایشان را بچراند، یعنی بنده خود داوود را که ایشان را بچراند و او شبان ایشان خواهد بود. 24 و من یهوه خدای ایشان خواهم بود و خادم من داوود در میان ایشان رئیس خواهد بود. من که یهوه هستم، گفته‌ام. 25 و عهد سلامتی را با ایشان خواهم بست. و حیوانات وحشی را از سرزمین دور خواهم ساخت و ایشان در بیابان به امنیت ساکن شده، در جنگلها خواهند خوابید. 26 و ایشان را و اطراف کوه خود را برکت خواهم ساخت. و باران را در موسمش خواهم بارانید و بارشهای برکت خواهد بود. 27 و درختان صحرا میوه خود را خواهند آورد و سرزمین، حاصل خویش را خواهد داد. و ایشان در سرزمین خود به امنیت ساکن خواهند شد. و حینی که چوبهای یوغ ایشان را شکسته و ایشان را از دست آنانی که ایشان را جزو اموال خود ساخته بودند، رهانیده باشم، آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم. 28 و دیگر در میان قومها به تاراج نخواهد رفت و حیوانات صحرا ایشان را نخواهند خورد، بلکه به امنیت، بدون ترساننده‌ای ساکن خواهند شد. 29 و برای ایشان کشتزاری مرغوب بر پا خواهم داشت. و دیگر از قحطی در سرزمین تلف نخواهند شد. و بار دیگر متحمل سرزنش قومها نخواهند گردید. 30 خداوند یهوه می‌گوید: خاندان اسرائیل خواهند دانست که من یهوه خدای ایشان با ایشان هستم و ایشان قوم من می‌باشند. 31 و خداوند یهوه می‌گوید: شما ای گله من، و ای گوسفندان مرتع من، شما انسان هستید و من خدای شما می‌باشم.» |
@ 2024 Korpu Company