حزقیال 29 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهنبوت به ضد مصر 1 و در روز دوازدهم ماه دهم از سال دهم کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 2 «ای پسر انسان، نظر خود را به طرف فرعون پادشاه مصر بدار و به ضد او و تمامی مصر نبوت نما. 3 و صحبت کرده بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینک ای فرعون، پادشاه مصر، من به ضد تو هستم؛ ای اژدهای بزرگ، که در میان نهرهایت خوابیده‌ای و می‌گویی: ”رود من از آنِ من است و من آن را به جهت خود ساخته‌ام!“ 4 از این رو قلابها در چانه‌ات می‌گذارم و ماهیان نهرهایت را به فلس‌هایت خواهم چسپانید و تو را از میان نهرهایت بیرون خواهم کشید و تمامی ماهیان نهرهایت به فلس‌های تو خواهند چسپید. 5 و تو را با تمامی ماهیان نهرهایت در بیابان پراکنده خواهم ساخت و به روی صحرا افتاده، بار دیگر تو را جمع نخواهند کرد و فراهم نخواهند آورد. و تو را خوراک حیوانات زمین و پرندگان هوا خواهم ساخت. 6 آنگاه تمامی ساکنان مصر خواهند دانست که من یهوه هستم، چونکه ایشان برای خاندان اسرائیل عصایی از نی بودند. 7 چون دست تو را گرفتند، خرد شدی. و کتفهای تمامی ایشان را چاک زدی. و چون بر تو تکیه نمودند، شکسته شدی. و کمرهای تمامی ایشان را لرزان ساختی. 8 بنابراین خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینک من بر تو شمشیری آورده، انسان و حیوان را از تو محو خواهم ساخت. 9 و سرزمین مصر ویران و خراب خواهد شد. پس خواهند دانست که من یهوه هستم، چونکه می‌گفت: ”نیل از آنِ من است؛ من خود آن را ساخته‌ام.“ 10 بنابراین اینک من به ضد تو و به ضد رودهایت هستم و سرزمین مصر را از مِجدُل تا آسوان و تا سرحدات حبشه، به تمامی خراب و ویران خواهم ساخت. 11 به گونه‌ای که پای انسان از آن عبور ننماید و پای حیوان از آن گذر نکند و مدت چهل سال کسی در آن ساکن نشود. 12 و سرزمین مصر را در میان سرزمینهای ویران، به ویرانه تبدیل خواهم ساخت و شهرهایش در میان شهرهای مخروب مدت چهل سال ویران خواهد ماند. مصریان را در میان قومها پراکنده و در میان مملکتها پراکنده خواهم ساخت.» 13 زیرا خداوند یهوه چنین می‌فرماید: بعد از پایان چهل سال مصریان را از قوم‌هایی که در میان آنها پراکنده شوند، جمع خواهم نمود. 14 و اسیران مصر را باز آورده، ایشان را به سرزمین فَتروس، یعنی به سرزمین زادگاه ایشان باز خواهم آورد و در آنجا مملکتی ناچیز خواهند بود. 15 و آن پست‌ترین ممالک خواهد بود. و بار دیگر خود را بر طایفهها برتر نخواهد نمود. و من ایشان را ناچیز خواهم ساخت تا بر قومهای دیگر حکمرانی ننمایند. 16 و آن بار دیگر برای خاندان اسرائیل نقطه اتکا نخواهد بود تا به سوی ایشان متوجه شده، گناه را به یاد آورند. آنگاه خواهند دانست که من خداوند یهوه هستم.» 17 و در روز اول ماه اول از سال بیست و هفتم، کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 18 «ای پسر انسان، نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل از لشکر خود به ضد صور خدمت بزرگی گرفت که سرهای همه بی‌مو گردید و پوست از شانه‌های همه کنده شد. لیکن از صور به جهت خدمتی که به ضد آن نموده بود، خودش و لشکرش هیچ سودی نبردند. 19 بنابراین خداوند یهوه چنین می‌فرماید: «اینک من زمین مصر را به نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل خواهم بخشید. او جمعیت آن را گرفتار کرده، غنیمتش را به یغما و اموالش را به تاراج خواهد برد تا مزد لشکرش بشود. 20 و خداوند یهوه می‌گوید: سرزمین مصر را به جهت خدمتی که کرده است، مزد او خواهم داد، چونکه این کار را برای من کرده‌اند. 21 و در آن روز شاخی برای خاندان اسرائیل خواهم رویانید. و دهان تو را در میان ایشان خواهم گشود، پس خواهند دانست که من یهوه هستم.» |
@ 2024 Korpu Company