حزقیال 11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

داوری بر مشاوران شریر

¹ و روح مرا برداشته، به دروازه شرقی خانه خداوند که به سوی مشرق متوجه است، آورد. و اینک نزد دهنه دروازه بیست و پنج مرد بودند و در میان ایشان یازَنیا پسر عَزّور و فِلَطیا پسر بِنایا سران قوم را دیدم.

² خداوند مرا گفت: «ای پسر انسان، اینها آن کسانی می‌باشند که تدابیر فاسد می‌کنند و در این شهر مشورتهای شریرانه می‌دهند.

³ و می‌گویند، ”وقت نزدیک نیست که خانه‌ها را بنا نماییم. این شهر دیگ است و ما گوشت می‌باشیم.“

⁴ بنابراین برای ایشان نبوت کن. ای پسر انسان، نبوت کن!»

⁵ آنگاه روح خداوند بر من نازل شده، مرا فرمود: «بگو که خداوند چنین می‌فرماید: «ای خاندان اسرائیل، شما به اینطور سخن می‌گویید و اما من خیالات دل شما را می‌دانم.

⁶ بسیاری را در این شهر کشته‌اید و کوچه‌هایش را از کُشتگان پر کرده‌اید.

⁷ بنابراین خداوند یهوه چنین می‌گوید: کُشتگان شما که در میانش گذاشته‌اید، گوشت می‌باشند و شهر دیگ است. لیکن شما را از میانش بیرون خواهم برد.

⁸ شما از شمشیر می ترسید، اما خداوند یهوه می‌گوید شمشیر را بر شما خواهم آورد.

⁹ و شما را از میان شهر بیرون برده، شما را به ‌دست بیگانگان تسلیم خواهم نمود و بر شما داوری خواهم کرد.

¹⁰ به شمشیر خواهید افتاد و در حدود اسرائیل بر شما داوری خواهم نمود و خواهید دانست که من یهوه هستم.

¹¹ این شهر برای شما دیگ نخواهد بود و شما در آن گوشت نخواهید بود، بلکه در حدود اسرائیل بر شما داوری خواهم نمود.

¹² و خواهید دانست که من آن یهوه هستم که در قوانین من گام برنداشتید و احکام مرا به جا نیاوردید، بلکه مطابق احکام قومهایی که به اطراف شما می باشند، عمل نمودید.»

¹³ و واقع شد که چون نبوت کردم، فِلَطیا پسر بِنایا مُرد. پس به روی خود در‌افتاده، به صدای بلند فریاد نمودم و گفتم: «آه، ‌ای خداوند یهوه، آیا تو باقیماندگان اسرائیل را به تمامی هلاک خواهی ساخت؟»

دل و روح تازه اسرائیل

¹⁴ و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

¹⁵ «ای پسر انسان، برادران تو یعنی برادرانت که از اهل خاندان تو می‌باشند و تمامی خاندان اسرائیل، همه کسانی می‌باشند که ساکنان اورشلیم به ایشان می‌گویند: ”شما از خداوند دور شوید؛ زیرا این زمین به ما به ملکیت داده شده است.“

¹⁶ بنابراین بگو: ”خداوند یهوه چنین می‌گوید: اگر چه ایشان را در میان قومها دور کنم و ایشان را در میان مملکتها پراکنده سازم، اما من برای ایشان در آن مملکتهایی که به آنها رفته باشند، اندک زمانی مقدس خواهم بود.“

¹⁷ پس بگو، ”خداوند یهوه چنین می‌فرماید: شما را از میان قومها جمع خواهم کرد و شما را از مملکتهایی که در آنها پراکنده شده‌اید، فراهم خواهم آورد و سرزمین اسرائیل را به شما خواهم داد.

¹⁸ چون آنها به آنجا داخل شوند، تمامی چیزهای نفرت انگیز و شرم‌آور آن را از میانش دور خواهند کرد.

¹⁹ و ایشان را یکدل خواهم داد و در درون ایشان روح تازه خواهم نهاد و دل سنگی را از بدن ایشان دور کرده، دل گوشتی به ایشان خواهم بخشید.

²⁰ تا در قوانین من گام بردارند و احکام مرا نگاه داشته، آنها را به جا آورند. و ایشان قوم من خواهند بود و من خدای ایشان خواهم بود.

²¹ اما آنانی که دل ایشان از عقب چیزهای نفرت انگیز و شرم‌آور ایشان می‌رود، پس خداوند یهوه می‌گوید که من رفتار ایشان را بر سر خودشان وارد خواهم آورد.»

²² آنگاه کروبیان بالهای خود را برافراشتند و چرخها به پهلوی ایشان بود و جلال خدای اسرائیل از طرف بالا بر ایشان قرار گرفت.

²³ و جلال خداوند از میان شهر صعود نموده، بر کوهی که به طرف شرقی شهر است، قرار گرفت.

²⁴ و روح مرا برداشت و در عالم رویا مرا به روح خدا، به کَلده نزد اسیران برد و آن رویایی که دیده بودم، از من رفت.

²⁵ و تمامی آنچه را که خداوند به من نشان داده بود، برای اسیران بیان کردم.