حزقیال 1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

حِزقیال در بابِل

¹ و روز پنجم ماه چهارم سال سی‌ام، آنگاه که من در میان اسیران نزد رود خابور بودم، واقع شد که آسمان گشوده گردید و رویاهای خدا را دیدم.

² در پنجم آن ماه که سال پنجم اسیری یِهویاکین پادشاه بود،

³ کلام یهوه بر حزقیال کاهن، پسر بوزی، نزد رود خابور در سرزمین کَلدانیان نازل شد و دست خداوند در آنجا بر او بود.

⁴ پس نگریستم و اینک باد شدیدی از طرف شمال برمی‌آید، و ابر بزرگی، و آتش جهنده، و درخشندگی‌ای گرداگردش، و از میانش یعنی از میان آتش، چیزی همانند برنج درخشنده بود.

⁵ و از میانش چیزی شبیه چهار موجود زنده پدیدار شد. ظاهر ایشان چنین بود: شبیه انسان بودند،

⁶ اما هر یک از آنها چهار صورت داشت، و هر یک از آنها چهار بال داشت.

⁷ و پایهای آنها پایهایی راست و کف پای آنها مانند کف پای گوساله بود و همچون برنج صیقل یافته می‌درخشید.

⁸ زیر بالهای آنها از چهار طرفشان، دستهای انسان بود و آن چهار، صورتها و بالهای خود را چنین داشتند.

⁹ و بالهای آنها به یکدیگر می‌رسید و چون می‌رفتند، روی برنمی‌گرداندند، بلکه هر یک مستقیم به پیش می‌رفت.

¹⁰ و اما در مورد شکل صورتهایشان: هر یک از آنها صورت انسان داشتند، و نیز صورت شیر به طرف راست، صورت گاو به طرف چپ، و صورت عقاب هم.

¹¹ صورتها و بالهای آنها از طرف بالا از یکدیگر جدا بود، و دو بال هر یک به همدیگر می‌رسید و دو بال دیگر بدن آنها را می پوشانید.

¹² و هر یک از آنها مستقیم به پیش می‌رفتند. به هر جایی که روح می‌رفت، آنها نیز می‌رفتند و در حین رفتن روی برنمی‌گرداندند.

¹³ و اما شباهت این موجودات زنده این بود که صورت آنها همانند زغال گداخته در آتش ، و همچون مشعلها بود. آن آتش در میان آن موجودات به جلو و به عقب می‌رفت و درخشان می‌بود. و از میان آتش برق می‌جهید.

¹⁴ آن موجودات همچون برق به این سو و آن سو می‌دویدند و برمی‌گشتند.

¹⁵ چون آن موجودات زنده را نگاه می‌کردم، اینک به پهلوی آن موجودات چهار صورت یک چرخ بر زمین دیدم؛ برای هر صورت، یک چرخ.

¹⁶ ظاهر چرخها و صنعت آنها درخشان چون زِبَرجد بود و آن چهار، یک شباهت داشتند. و ظاهر و صنعت آنها مثل چرخی در میان چرخ دیگر بود.

¹⁷ و چون می‌رفتند، بر چهار جانب خود می‌رفتند و در حین رفتن به هیچ طرف روی برنمی‌گرداندند.

¹⁸ و طوقه‌هایشان بلند و مهیب بود و طوقه‌های آن چهار، از هر طرف از چشمها پر بود.

¹⁹ و چون آن موجودات می‌رفتند، چرخها در پهلوی آنها می‌رفت و چون آن موجودات از زمین بلند می‌شدند، چرخها نیز بلند می‌شد.

²⁰ و هر جایی که روح می‌رفت، آنها نیز می‌رفتند چرخها هم همراهشان بلند می‌شد، زیرا که روح آن موجودات زنده در چرخها بود.

²¹ و چون آنها می‌رفتند، چرخها می‌رفت، و چون آنها می‌ایستادند، چرخها نیز می‌ایستاد. و چون آنها از زمین بلند می‌شدند، چرخها همراه آنها از زمین بلند می‌شد، زیرا روح موجودات در چرخها بود.

²² در بالای سر آن موجودات چیزی همانند فلک بود، همچون بلور مهیب! و بالای سر آنها پهن شده بود.

²³ بالهای آنها زیر فلک به سوی یکدیگر پهن بود. هر موجود دو بال داشت که بدنش را از این طرف و آن طرف می‌پوشانید.

²⁴ و چون می‌رفتند، من صدای بالهای آنها را مانند صدای آبهای بسیار، مثل صدای قادر مطلق و مثل غوغای لشکریان شنیدم. زیرا که چون می‌ایستادند، بالهای خویش را فرود می‌آوردند.

²⁵ و چون در حین ایستادن بالهای خود را فرود می‌آوردند، صدایی از فلکی که بالای سر آنها بود، شنیده می‌شد.

²⁶ و بالای فلکی که بر سر آنها بود، چیزی بود شبیه تخت همانند یاقوت کبود. و بر آن تخت، کسی بود با صورتی همچون صورت انسان.

²⁷ و از کمر او به طرف بالا شبیه برنج درخشنده بود، مانند آتشی که گرداگردش گرفته شده باشد. و از کمر او به طرف پایین مانند آتشی بود که از هر طرف می‌درخشید،

²⁸ همانند رنگین کمان که در روز بارانی در ابر پدیدار می‌شود. درخشندگی گرداگرد آن چنین بود. این منظر شباهت جلال یهوه بود و چون آن را دیدم، به روی خود در‌افتادم و صدای کسی را شنیدم که سخن می‌گفت.