خروج 31 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

حکمت و هنر

¹ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

² «آگاه باش بِصَلئيل پسر اوری، نوه حور را از قبیله يهودا به نام خوانده‌ام.

³ و او را به روح خدا پر ساخته‌ام، و به حکمت و فهم و معرفت و هر هنری،

⁴ برای اختراع مخترعات، تا در طلا و نقره و برنج کار کند.

⁵ و برای تراشيدن سنگ و ترصيع آن و درودگری چوب، تا در هر صنعتی اشتغال نمايد.

⁶ و اينک من، اُهولياب پسر اَخيسامک را از قبیله دان، دستیار او ساخته‌ام، و در دل همه دانادلان حکمت بخشيده‌ام، تا آنچه را به تو امر فرموده‌ام، بسازند.

⁷ خيمه اجتماع و صندوق شهادت و کرسی رحمت که بر آن است، و تمامی اسباب خيمه.

⁸ و میز و اسبابش و چراغدان پاک و همه اسبابش و قربانگاه بخور.

⁹ و قربانگاه قربانی سوختنی و همه اسبابش، و حوض و پايه‌اش.

¹⁰ و لباس خدمت و لباس مقدس برای هارون کاهن، و لباس پسرانش به جهت کهانت.

¹¹ و روغن و مسح و بخور معطر به جهت قدس. موافق آنچه به تو امر فرموده‌ام، بسازند.»

سبّت

¹² و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

¹³ «و تو قوم اسرائیل را مخاطب ساخته، بگو: ”البته سبّت‌های مرا نگاه داريد. زيرا که اين در ميان من و شما در نسلهای شما نشانی خواهد بود تا بدانيد که من يهوه هستم که شما را تقديس می‌کنم.

¹⁴ پس سبّت را نگاه داريد، زيرا که برای شما مقدس است، هر ‌که آن را بی‌حرمت کند، به یقین کشته شود. و هر ‌که در آن کار کند، آن شخص از ميان قوم خود بریده شود.

¹⁵ شش روز کار کرده شود و در روز هفتم سبّت آرام و مقدس خداوند است. هر ‌که در روز سبّت کار کند، به یقین کشته شود.

¹⁶ پس قوم اسرائیل سبّت را نگاه بدارند، پشت بر پشت سبّت را به عهد ابدی به جا آرند.

¹⁷ اين در ميان من و قوم اسرائیل نشانی ابدی است، زيرا که در شش روز، خداوند آسمان و زمين را ساخت و در روز هفتمين آرام فرموده، استراحت يافت.»

¹⁸ و چون گفتگو را با موسی در کوه سينا به پايان برد، دو لوح شهادت، يعنی دو لوح سنگ نوشته شده به انگشت خدا را به او داد.