خروج 2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

تولد موسي

¹ و شخصی از خاندان لاوی رفته، يکی از دختران لاوی را به زنی گرفت.

² و آن زن حامله شده، پسری زایید. و چون او را خوش​سیما دید، او را سه ماه نهان داشت.

³ و چون نتوانست او را ديگر پنهان دارد، سبدی از نی برايش گرفت و آن را به قير و زُفت اندوده، کودک را در آن نهاد و آن را در نيزار به کنار رود گذاشت.

⁴ و خواهر کودک از دور ايستاد تا بداند او را چه می‌شود.

⁵ و دختر فرعون برای شسته‌شوی به رود فرود آمد. و کنيزانش به کنار رود می‌گشتند. دختر فرعون سبد را در ميان نيزار ديده، کنيزک خويش را فرستاد تا آن را بگيرد.

⁶ و چون آن را بگشاد، کودک را ديد و اينک پسری گريان بود. پس دلش بر او بسوخت و گفت: «اين از کودکان عبرانيان است.»

⁷ و خواهر کودک به دختر فرعون گفت: «آيا بروم و زنی شيرده را از زنان عبرانيان نزدت بخوانم، تا کودک را برايت شير دهد؟»

⁸ دختر فرعون به او گفت: «برو.» پس آن دختر رفته، مادر کودک را بخواند.

⁹ و دختر فرعون گفت: «اين کودک را ببر و او را برای من شير بده و مزد تو را خواهم داد.» پس آن زن کودک را برداشته، به او شير می‌داد.

¹⁰ و چون کودک رشد کرد، او را نزد دختر فرعون برد و او را پسر شد. و وی را موسی نام نهاد زيرا گفت: «او را از آب کشيدم.»

فرار موسي

¹¹ و واقع شد در آن روزها که چون موسی بزرگ شد، نزد برادران خود بيرون آمد و به‌ کارهای دشوار ايشان نظر انداخته، شخصی مصری را ديد که شخصی عبرانی را که از برادران او بود، می‌زند.

¹² پس به هر طرف نظر افکنده، چون کسی را نديد، آن مصری را کشت و او را در ريگ پنهان ساخت.

¹³ و روز ديگر بيرون آمد، که ناگاه دو مرد عبرانی نزاع می‌کنند، پس به مقصر گفت: «چرا همسايه خود را می‌زنی؟»

¹⁴ گفت: «کيست که تو را بر ما حاکم يا داور ساخته است؟ مگر می‌خواهی مرا هم بکشی، چنانکه آن مصری را کشتی؟» پس موسی ترسيد و گفت: «يقين اين امر برملا شده است.»

¹⁵ و چون فرعون اين ماجرا را بشنيد، قصد قتل موسی کرد. موسی از حضور فرعون فرار کرده، در سرزمين مِديان ساکن شد. و بر سر چاهی بنشست.

¹⁶ و کاهن مِديان را هفت دختر بود که آمدند و آب کشيده، آبخورها را پر کردند، تا گله پدر خويش را سيراب کنند.

¹⁷ و شبانان نزديک آمدند، تا ايشان را دور کنند. آنگاه موسی برخاسته، ايشان را کمک کرد و گله ايشان را سيراب نمود.

¹⁸ و چون نزد پدر خود ِرِعوئیل آمدند، او گفت: «چگونه امروز به این زودی برگشتيد؟»

¹⁹ گفتند: «شخصی مصری ما را از دست شبانان رهايی داد و آب نيز برای ما کشيده، گله را سيراب نمود.»

²⁰ پس به دختران خود گفت: «او کجاست؟ چرا آن مرد را ترک کرديد؟ او را بخوانيد تا نان خورد.»

²¹ و موسی راضی شد که با آن مرد ساکن شود، و او دختر خود صفوره را به موسی داد.

²² و آن زن پسری زاييد، و موسی او را جِرشوم نام نهاد، چه گفت: «در سرزمين بيگانه غریب شده‌ام.»

²³ و واقع شد بعد از روزهای بسيار پادشاه مصر بمُرد. قوم اسرائیل به سبب بندگی ناله سر داده، فریاد برآوردند و ناله ايشان به سبب بندگی نزد خدا برآمد.

²⁴ و خدا ناله ايشان را شنيد و عهد خود را با ابراهيم و اسحاق و يعقوب به یاد آورد.

²⁵ و خدا بر قوم اسرائیل نظر کرد و خدا دانست.