خروج 11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

بلای آخر

¹ و خداوند به موسی گفت: «يک بلای ديگر بر فرعون و بر مصر می‌آورم و بعد از آن شما را از اينجا رهايی خواهد داد. چون شما را رها کند، البته شما را به تمامی از اينجا خواهد راند.

² اکنون به گوش قوم بگو که هر مرد از همسايه خود، و هر زن از همسايه‌اش آلات نقره و لوازم طلا بخواهند.»

³ و خداوند قوم را در نظر مصريان محترم ساخت. و شخص موسی نيز در سرزمين مصر، در نظر بندگان فرعون و در نظر قوم، بسيار بزرگ بود.

⁴ و موسی گفت: «خداوند چنين می‌گويد: ”قريب به نصف شب در ميان مصر بيرون خواهم آمد.

⁵ و هر نخست‌زاده‌ای که در سرزمين مصر باشد، از نخست‌زاده فرعون که بر تختش نشسته است، تا نخست‌زاده کنيزی که در پشت آسیاب باشد، و همه نخست‌زادگان چارپایان خواهند مرد.

⁶ و شیون عظيمی در تمامی سرزمين مصر خواهد بود که مثل آن نشده، و مانند آن ديگر نخواهد شد.

⁷ اما بر تمامی قوم اسرائیل سگی پارس نخواهد کرد، نه بر انسان و نه بر بهايم، تا بدانيد که خداوند در ميان مصريان و اسرائيليان فرق گذارده است.

⁸ و اين همه بندگان تو به نزد من فرود آمده، و مرا تعظيم کرده، خواهند گفت: ”تو و تمامی قوم که تابع تو باشند، بيرون رويد!“ و بعد از آن بيرون خواهم رفت.»

⁹ و خداوند به موسی گفت: «فرعون به شما گوش نخواهد گرفت، تا نشانه​های من در سرزمين مصر زياد شود.»

¹⁰ و موسی و هارون تمامی اين نشانه​ها را به حضور فرعون به ظهور رسانیدند. اما خداوند دل فرعون را سخت گردانيد و قوم اسرائیل را از سرزمين خود رهايی نداد.