خروج 10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

بلای هشتم: بلای ملخها

¹ و خداوند به موسی گفت: «نزد فرعون برو، زيرا که من دل فرعون و دل بندگانش را سخت کرده‌ام، تا اين نشانه​های خود را در ميان ايشان آشکار سازم.

² و تا آنچه در مصر کردم و نشانه​های خود را که در ميان ايشان آشکار ساختم، به گوش پسرت و پسر پسرت بازگويی، تا بدانيد که من يهوه هستم.»

³ پس موسی و هارون نزد فرعون آمده، به او گفتند: «يهوه خدای عبرانيان چنين می‌گويد: ”تا به کی از تواضع کردن به حضور من خودداری خواهی نمود؟ قوم مرا رها کن تا مرا عبادت کنند.

⁴ زيرا اگر تو از رها کردن قوم من خودداری کنی، به یقین من فردا ملخها در حدود تو فرود آورم.

⁵ ملخها روی زمين را خواهند پوشانید، به حدی که زمين را نتوان ديد و باقی آنچه رُسته است که برای شما از تگرگ باقی ‌مانده، خواهند خورد و هر درختی را که برای شما در صحرا روييده است، خواهند خورد.

⁶ و خانه تو و خانه‌های بندگانت و خانه‌های همه مصريان را پر خواهند ساخت، به مرتبه‌ای که پدرانت و پدران پدرانت از روزی که بر سرزمين بوده‌اند تا به امروز نديده‌اند.» پس روگردانيده، از حضور فرعون بيرون رفت.

⁷ آنگاه بندگان فرعون به او گفتند: «تا به کی برای ما اين مرد دامی باشد؟ اين مردمان را رها کن تا يهوه، خدای خود را عبادت نمايند. مگر تا به حال ندانسته‌ای که مصر ويران شده است؟»

⁸ پس موسی و هارون را نزد فرعون برگردانيدند. فرعون به ايشان گفت: «برويد و يهوه، خدای خود را عبادت کنيد، ليکن کيستند که می‌روند؟»

⁹ موسی گفت: «با جوانان و پيران خود خواهيم رفت، با پسران و دختران، و گوسفندان و گاوان خود خواهيم رفت، زيرا که ما را عيدی برای خداوند است.»

¹⁰ به ایشان گفت: «خداوند با شما باشد، اگر به راستی اجازه دهم که با کودکانتان بروید. معلوم است که قصد بدی دارید.

¹¹ نه چنين! بلکه شما که فردی بالغ هستيد رفته، خداوند را عبادت کنيد، زيرا که اين است آنچه خواسته بوديد.» پس ايشان را از حضور فرعون بيرون راندند.

¹² و خداوند به موسی گفت: «دست خود را برای ملخها بر سرزمين مصر دراز کن، تا بر سرزمين مصر برآيند و همه گیاهان سرزمين را که از تگرگ مانده است، بخورند.»

¹³ پس موسی عصای خود را بر سرزمين مصر دراز کرد و خداوند تمامی آن روز، و تمامی آن شب را بادی شرقی بر سرزمين مصر وزانيد. و چون صبح شد، باد شرقی ملخها را آورد.

¹⁴ و ملخها بر تمامی سرزمين مصر برآمدند و در همه حدود مصر نشستند، بسيار سخت که قبل از آن چنين ملخها نبود، و بعد از آن نخواهد بود.

¹⁵ و روی تمامی سرزمين را پوشانيدند، که زمين تاريک شد و همه گیاهان زمين و همه ميوه درختان را که از تگرگ باقی ‌مانده بود، خوردند، به حدی که هيچ سبزی بر درخت، و گیاه صحرا در تمامی سرزمين مصر نماند.

¹⁶ آنگاه فرعون، موسی و هارون را شتابان خوانده، گفت: «به يهوه خدای شما و به شما گناه کرده‌ام.

¹⁷ و اکنون اين مرتبه فقط گناه مرا عفو فرماييد و از يهوه خدای خود خواهش نماييد، تا اين مرگ را فقط از من برطرف نمايد.»

¹⁸ پس موسی از حضور فرعون بيرون شده، از خداوند خواهش نمود.

¹⁹ و خداوند باد غربی‌ای بسيار سخت برگردانيد، که ملخها را برداشته، آنها را به دريای سرخ ريخت. و در تمامی حدود مصر ملخی نماند.

²⁰ اما خداوند دل فرعون را سخت گردانيد، که قوم اسرائیل را رهايی نداد.

بلای نهم: بلای تاريکي

²¹ و خداوند به موسی گفت: «دست خود را به سوی آسمان برافراز، تا تاريکی‌ای بر سرزمين مصر پديد آيد، چنان تاریکی که کسی، کسی را نبیند.»

²² پس موسی دست خود را به سوی آسمان برافراشت و تاريکی غليظ تا سه روز در تمامی سرزمين مصر پديد آمد.

²³ و يکديگر را نمی ديدند. و تا سه روز کسی از جای خود برنخاست، ليکن برای تمامی قوم اسرائیل در مسکنهای ايشان روشنايی بود.

²⁴ و فرعون موسی را خوانده، گفت: «برويد خداوند را عبادت کنيد، فقط گله‌ها و رمه‌های شما بماند، کودکان شما نيز با شما بروند.»

²⁵ موسی گفت: «قربانی‌ها و قربانی‌های سوزانیدنی نيز می‌بايد به ‌دست ما بدهی، تا نزد يهوه، خدای خود بگذرانيم.

²⁶ احشام ما نيز با ما خواهد آمد؛ يک سُم باقی نخواهد ماند، زيرا که از اينها برای عبادت يهوه، خدای خود می‌بايد گرفت. و تا به آنجا نرسيم، نخواهيم دانست به چه چيز خداوند را عبادت کنيم.»

²⁷ و خداوند، دل فرعون را سخت گردانيد که از رهايی دادن ايشان خودداری نمود.

²⁸ پس فرعون او را گفت: «از حضور من برو! و مواظب باش که روی مرا ديگر نبينی، زيرا در روزی که مرا بينی، خواهی مرد.»

²⁹ موسی گفت: «نيکو گفتی، روی تو را ديگر نخواهم ديد.»