اِستر 8 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

ابطال حکم هامان

¹ در آن روز اَخَشورُش پادشاه، خانه هامان، دشمن یهود را به اِستر ملکه ارزانی داشت. و مُردِخای در حضور پادشاه داخل شد، زیرا که اِستر او را از نسبتی که با او داشت، خبر داده بود.

² و پادشاه انگشتر خود را که از هامان گرفته بود بیرون کرده، به مُردِخای داد و اِستر مُردِخای را بر خانه هامان گماشت.

³ و اِستر بار دیگر به پادشاه عرض کرد و نزد پایهای او افتاده، بگریست و از او التماس نمود که قصد شوم هامان اَجاجی و دسیسه‌ای را که برای یهودیان کرده بود، باطل کند.

⁴ پس پادشاه چوگان طلا را به سوی اِستر دراز کرد و اِستر برخاسته، به حضور پادشاه ایستاد

⁵ و گفت: «اگر پادشاه را پسند آید و من در حضور او التفات یافته باشم و پادشاه این امر را درست بیند و اگر من منظور نظر او باشم، نامه​ای نوشته شود که آن نامه‌هایی را که هامان پسر هَمِداتای اَجاجی تدبیر کرده و آنها را برای هلاکت یهودیانی که در همه ولایتهای پادشاه می‌باشند نوشته است، باطل کند.

⁶ زیرا که من بلایی را که بر قومم واقع می‌شود، چگونه توانم دید؟ و هلاکت خویشان خود را چگونه توانم نگریست؟»

⁷ آنگاه اَخَشورُش پادشاه به اِستر ملکه و مُردِخای یهودی فرمود: «اینک خانه هامان را به اِستر بخشیدم و او را به خاطر دست‌درازی به یهودیان به دار کشیده‌اند.

⁸ و شما آنچه را که در نظرتان پسند آید، به اسم پادشاه به یهودیان بنویسید و آن را به مُهر پادشاه مُهر کنید، زیرا هرچه به اسم پادشاه نوشته شود و به مُهر پادشاه مُهر گردد، کسی نمی‌تواند آن را تبدیل نماید.»

⁹ پس در آن لحظه در روز بیست و سوم ماه سوم که ماه سیوان باشد، کاتبان پادشاه را احضار کردند و موافق هر ‌آنچه مُردِخای امر فرمود، به یهودیان و امیران و والیان و سران ولایتها یعنی صد و بیست و هفت ولایت که از هند تا حبشه بود، نوشتند. به هر ولایت موافق خط آن و به هر قوم موافق زبان آن و به یهودیان موافق خط و زبان ایشان.

¹⁰ و نامه​ها را به اسم اَخَشورُش پادشاه نوشت و به مُهر پادشاه مُهر کرده، آنها را به ‌دست چاپاران اسب‌سوار فرستاد و ایشان بر اسبان تازی که تنها در خدمت پادشاه و کره‌های مادیانهای او بودند، سوار شدند.

¹¹ و در آنها پادشاه به یهودیانی که در همه شهرها بودند، اجازه داد که جمع شده، از جانهای خود دفاع نمایند و هر نیروی مسلحی را، از هر قوم و ولایتی، که قصد حمله به ایشان را می‌داشتند، با کودکان و زنان ایشان هلاک سازند و بکشند و تلف نمایند و اموال ایشان را تاراج کنند.

¹² در یک روز، یعنی در سیزدهم ماه دوازدهم که ماه آذار باشد در همه ولایتهای اَخَشورُش پادشاه.

¹³ و تا این حکم در همه ولایتها رسانیده شود، رونوشتها حاضر شده به همه قومها اعلان شد که در همان روز یهودیان حاضر باشند تا از دشمنان خود انتقام بگیرند.

¹⁴ پس چاپاران بر اسبان تازی که تنها در خدمت پادشاه بودند، روانه شدند و ایشان را بر طبق حکم پادشاه شتابانیده، با شتاب روانه ساختند و حکم، در شاه​نشین شوش صادر شد.

¹⁵ و مُردِخای از حضور پادشاه با لباس شاهانه لاجوردی و سفید و تاج بزرگ زرین و ردای کتان نازک ارغوانی بیرون رفت و شهر شوش شادی و وجد نمودند،

¹⁶ و برای یهودیان، روشنی و شادی و سرور و حرمت پدید آمد.

¹⁷ و در همه ولایتها و تمامی شهرها در هر جایی که حکم و فرمان پادشاه رسید، برای یهودیان، شادمانی و سرور و جشن و روز خوش بود و بسیاری از قوم‌های زمین به دین یهود گرویدند زیرا که ترس یهودیان بر ایشان چیره گردیده بود.