تثنیه 4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

فرمان اطاعت

¹ پس الان ‌ای اسرائيل، قوانین و احکامی را که من به شما تعليم می‌دهم تا آنها را به جا آورید، بشنويد، تا زنده بمانيد و داخل شده، سرزمينی را که يهوه، خدای پدران شما، به شما می دهد، به تصرف آوريد.

² بر کلامی که من به شما امر می‌فرمايم، چيزی ميفزاييد و چيزی از آن کم منماييد، تا اوامر يهوه خدای خود را که به شما امر می‌فرمايم، نگاه داريد.

³ چشمان شما آنچه را خداوند در بَعَل‌فِعور کرد، ديد. زيرا هر که پيروی بَعَل‌فِعور کرد، يهوه خدای تو، او را از ميان تو هلاک ساخت.

⁴ اما تمامی شما که به يهوه خدای خود چسبیدید، امروز زنده مانديد.

⁵ اينک چنانکه يهوه، خدايم، مرا امر فرموده است، قوانین و احکام به شما تعليم نمودم، تا در سرزمينی که شما داخل آن شده، به تصرف می‌آوريد، چنان عمل نماييد.

⁶ پس آنها را نگاه داشته، به جا آوريد، زيرا که اين حکمت و فهم کامل شماست در نظر قومهايی که چون اين قوانین را بشنوند، خواهند گفت: ”به یقین اين قوم بزرگ، قومی حکيم و بصیرت پيشه‌اند.»

⁷ زيرا کدام قوم بزرگ است که خدا نزديک ايشان باشد، چنانکه يهوه، خدای ما است در هر وقت که نزد او دعا می‌کنيم؟

⁸ و کدام قوم بزرگ است که قوانین و احکام عادلانه‌ای مثل تمام اين شريعتی که من امروز پيش شما می‌گذارم، دارند؟

⁹ ليکن دوری نما و خويشتن را بسيار متوجه باش، مبادا اين چيزهايی را که چشمانت ديده است، فراموش کنی و مبادا اينها در تمامی روزهای عمرت از دل تو محو شود؛ بلکه آنها را به فرزندانت و فرزندان فرزندانت تعليم ده.

¹⁰ در روزی که در حضور يهوه خدای خود در حوريب ايستاده بودی و خداوند به من گفت: ”قوم را نزد من جمع کن تا کلمات خود را به ايشان بشنوانم، تا بياموزند که در تمامی روزهايی که بر روی زمين زنده باشند، از من بترسند و فرزندان خود را تعليم دهند.“

¹¹ و شما نزديک آمده، زير کوه ايستاديد. و کوه تا به وسط آسمان به آتش می‌سوخت و تاريکی بود و ابر و ظلمت غليظ.

¹² و خداوند با شما از ميان آتش سخن گفت و شما آوای کلام او را شنيديد، ليکن صورتی نديديد؛ بلکه فقط صدا را شنيديد.

¹³ و عهد خود را که شما را به نگاه داشتن آن امر فرمود، برای شما بيان کرد؛ يعنی ده فرمان را، و آنها را بر دو لوح سنگی نوشت.

¹⁴ و خداوند مرا در آن وقت امر فرمود که قوانین و احکام را به شما تعليم دهم، تا آنها را در سرزمينی که برای تصرفش به آن عبور می‌کنيد، به جا آوريد.

منع بت‌پرستي

¹⁵ پس خويشتن را بسيار متوجه باشيد، زيرا در روزی که خداوند با شما در حوريب از ميان آتش صحبت می‌نمود، هيچ صورتی نديديد.

¹⁶ مبادا فاسد شويد و برای خود صورت تراشيده، يا تمثال هر شکلی از شبيه جنس مرد يا جنس زن بسازيد.

¹⁷ يا شبيه هر حیوانی که بر روی زمين است، يا شبيه هر پرنده بالدار که در آسمان می‌پرد.

¹⁸ يا شبيه هر خزنده‌ای بر زمين يا شبيه هر ماهی‌ای که در آبهای زير زمين است.

¹⁹ و مبادا چشمان خود را به سوی آسمان بلند کنی، و آفتاب و ماه و ستارگان و تمامی لشکر آسمان را ديده، فريفته شوی و سجده کرده، آنها را که يهوه خدايت برای تمامی قومهايی که زير تمام آسمانند، اختصاص داده است، عبادت نمايي.

²⁰ ليکن خداوند شما را گرفته، از کوره آهن از مصر بيرون آورد تا برای او قوم ميراث باشيد، چنانکه امروز هستيد.

²¹ و خداوند به خاطر شما بر من غضبناک شده، قسم خورد که از اُردن عبور نکنم و به آن سرزمين نيکو که يهوه خدايت به تو برای ملکيت می‌دهد، داخل نشوم.

²² بلکه من در اين سرزمين خواهم مرد و از اُردن عبور نخواهم کرد، ليکن شما عبور خواهيد کرد و آن سرزمين نيکو را به تصرف خواهيد آورد.

²³ پس احتياط نماييد، مبادا عهد يهوه، خدای خود را که با شما بسته است، فراموش نماييد و صورت تراشيده يا شبيه هر چيزی که يهوه خدايت به تو قدغن کرده است، برای خود بسازي.

²⁴ زيرا که يهوه خدايت آتش سوزاننده و خدای غيور است.

²⁵ چون صاحب فرزندان و نوادگان شوید و در سرزمين مدتی ساکن باشيد، اگر فاسد شده، تمثال تراشيده، و شبيه هر چيزی را بسازيد و آنچه در نظر يهوه خدای شما بد است، به جا آورده، او را غضبناک نمایید،

²⁶ آسمان و زمين را امروز بر شما شاهد می‌آورم که از آن سرزمينی که برای تصرف آن از اُردن به سوی آن عبور می کنيد، به یقین هلاک خواهيد شد. و در آنجا روزهايی زیاد نخواهيد زیست، بلکه به تمامی هلاک خواهيد شد.

²⁷ و خداوند شما را در ميان قومها پراکنده خواهد نمود، و شما در ميان طوايفی که خداوند شما را به آنجا می‌برد، در شماره اندک خواهيد ماند.

²⁸ و در آنجا خدايان ساخته شده دست انسان از چوپ و سنگ را عبادت خواهيد کرد، خدایانی که نمی‌بينند و نمی‌شنوند و نمی‌خورند و نمی‌بويند.

²⁹ ليکن اگر از آنجا يهوه خدای خود را بطلبی، او را خواهی يافت. به شرطی که او را به تمامی دل و به تمامی جان خود جستجو نمايي.

³⁰ چون در تنگی گرفتار شوی و تمامی اين وقايع به سرت آید، در روزهای آخر به سوی يهوه خدای خود برگشته، صدای او را خواهی شنيد.

³¹ زيرا که يهوه خدای تو، خدای رحيم است. تو را ترک نخواهد کرد و تو را هلاک نخواهد نمود و عهد پدرانت را که برای ايشان قسم خورده بود، فراموش نخواهد کرد.

³² زيرا که از روزهای پيشين که قبل از تو بوده است، بپرس، از روزی که خدا آدم را بر زمين آفريد، از يک کناره آسمان تا به کناره ديگر. بپرس که آيا مثل اين امر عظيم واقع شده يا مثل اين شنيده شده است؟

³³ آيا قومی هرگز صدای خدا را که از ميان آتش سخن گوید، شنيده و زنده مانده باشد، چنانکه تو شنيدي؟

³⁴ و آيا خدا عزيمت کرد که برود و قومی برای خود از ميان قوم ديگر بگيرد با مصیبتها و نشانه‌ها و معجزات و جنگ و دست قوی و بازوی دراز شده و ترسهای عظيم، موافق هر آنچه يهوه خدای شما برای شما در مصر در مقابل چشمتان به عمل آورد؟

³⁵ اين بر تو نشان داده شد تا بدانی که يهوه خداست و غير از او ديگری نيست.

³⁶ از آسمان صدای خود را به تو شنوانيد تا تو را انضباط بخشد. و بر زمين آتش عظيم خود را به تو نشان داد و کلام او را از ميان آتش شنيدي.

³⁷ و از اين جهت که پدران تو را دوست داشته، نسل ايشان را بعد از ايشان برگزيده بود، تو را به حضور خود با قوت عظيم از مصر بيرون آورد.

³⁸ تا قومهای بزرگتر و عظيمتر از تو را پيش روی تو بيرون نمايد و تو را آورده سرزمين ايشان را برای ملکيت به تو دهد، چنانکه امروز شده است.

³⁹ بنابراین امروز بدان و در دل خود نگاه دار که يهوه خداست، بالا در آسمان و پايين بر روی زمين. و ديگری نيست.

⁴⁰ و قوانین و اوامر او را که من امروز به تو امر می‌فرمايم، نگاهدار، تا تو را و بعد از تو فرزندان تو را نيکو باشد و تا روزهای خود را بر سرزمينی که يهوه خدايت به تو می‌دهد، تا به ابد دراز نمايي.»

شهرهای پناهگاه

⁴¹ آنگاه موسی سه شهر به آن طرف اُردن به سوی مشرق آفتاب جدا کرد.

⁴² تا قاتلی که همسايه خود را نادانسته کشته باشد و پيشتر با او نفرت نداشته، به آنها فرار کند و به يکی از اين شهرها فرار کرده، زنده ماند.

⁴³ يعنی باصِر در بيابان، در زمين همواری به جهت رئوبینیان، و راموت در جلعاد به جهت جاديان، و جولان در باشان به جهت مَنَسيان.

پیش‌درآمدی بر شريعت

⁴⁴ و اين است شريعتی که موسی پيش روی قوم اسرائیل نهاد.

⁴⁵ اين است شهادات و قوانین و احکامی که موسی به قوم اسرائیل گفت، وقتی که ايشان از مصر بيرون آمدند.

⁴⁶ به آن طرف اُردن در دره مقابل بيت‌فِعور در سرزمين سِيحون، پادشاه اَموريان که در حِشبون ساکن بود، و موسی و قوم اسرائیل چون از مصر بيرون آمده بودند، او را مغلوب ساختند.

⁴⁷ و سرزمين او را و سرزمين عوج پادشاه باشان را، دو پادشاه اَموريانی که به آن طرف اُردن به سوی مشرق آفتاب بودند، به تصرف آوردند.

⁴⁸ از عَروعير که بر کناره وادی اَرنون است تا کوه سيئون که حِرمون باشد.

⁴⁹ و تمامی عَرَبه به آن طرف اُردن به سوی مشرق تا دريای عَرَبه زير دامنه‌های پیسگاه.