تثنیه 24 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ چون کسی زنی گرفته، با او ازدواج کند، اگر در نظر او پسند نيايد از اين که چيزی ناشايسته در او بيابد، آنگاه طلاقنامه‌ای نوشته، به دستش دهد، و او را از خانه‌اش رها کند.

² و آن زن از خانه او روانه شده، برود و زن مردی ديگر شود.

³ و اگر شوهر ديگر نيز از او خشنود نباشد و طلاقنامه‌ای نوشته، به‌ دستش بدهد و او را از خانه‌اش رها کند، يا اگر شوهری ديگر که او را به زنی گرفت، بميرد،

⁴ شوهر اول که او را رها کرده بود، نمی‌تواند دوباره او را به زنی بگیرد. بعد از آن ناپاک شده است، زيرا که اين به نظر خداوند کراهت‌آور است. پس بر سرزمينی که يهوه خدايت، تو را به ملکيت می‌دهد، گناه مياور.

⁵ چون کسی زن تازه‌ای بگيرد، با لشکر بيرون نرود، و هيچ کار به او تکليف نشود. تا يک سال در خانه خود آزاد بماند و زنی را که گرفته است، مسرور سازد.

⁶ هيچ کس آسيا يا سنگ بالايی آن را به گرو نگيرد، زيرا که جان را به گرو گرفته است.

⁷ اگر کسی يافت شود که يکی از برادران خود از قوم اسرائیل را دزديده، بر او ظلم کند يا بفروشد، آن دزد باید کشته شود. بدین گونه بدی را از ميان خود دور کرده‌اي.

⁸ درباره بلای جذام هوشيار باش که به هر آنچه لاويان کاهن شما را تعليم دهند، به دقت برگشته عمل نماييد و موافق آنچه به ايشان امر گفتم، هوشيار باشيد که عمل نماييد.

⁹ به یاد آور که يهوه خدايت در راه با مريم چه کرد، وقتی که شما از مصر بيرون آمديد.

¹⁰ چون به همسايه خود هر نوع قرض دهی، برای گرفتن گرو به خانه‌اش داخل مشو.

¹¹ بلکه بيرون بايست تا شخصی که به او قرض می‌دهی، گرو را نزد تو بيرون آورد.

¹² و اگر مرد فقير باشد، در گرو او مخواب.

¹³ البته به وقت غروب آفتاب، گرو را به او پس بده، تا در رخت خود بخوابد و تو را برکت دهد و به حضور يهوه خدايت، عدالت شمرده خواهد شد.

¹⁴ بر مزدوری که فقير و مسکين باشد، خواه از برادرانت و خواه از غريبانی که در زمينت در اندرون دروازه های تو باشند، ظلم منما.

¹⁵ در همان روز مزدش را بده و آفتاب بر آن غروب نکند، چونکه او فقير است و دل خود را به آن بسته است، مبادا بر تو نزد خداوند فرياد برآورد و برای تو گناه باشد.

¹⁶ پدران به عوض پسران کشته نشوند، و نه پسران به عوض پدران خود کشته شوند. هر کس برای گناه خود کشته شود.

¹⁷ داوری غريب و يتيم را منحرف مساز، و جامه بيوه را به گرو مگير.

¹⁸ و به یاد آور که در مصر غلام بودی و يهوه خدايت، تو را از آنجا رهایی داد. بنابراين من تو را امر می‌فرمايم که چنین کنی.

¹⁹ چون محصول خود را در مزرعه خويش درو کنی، و در مزرعه، بافه‌ای فراموش کنی، برای برداشتن آن برمگرد؛ برای غريب و يتيم و بيوه‌زن باشد تا يهوه خدايت تو را در همه کارهای دستت برکت دهد.

²⁰ چون زيتون خود را بتکانی، بار ديگر شاخه‌ها را متکان؛ برای غريب و يتيم و بيوه باشد.

²¹ چون انگور تاکستان خود را بچينی، بار ديگر آن را مچين، برای غريب و يتيم و بيوه باشد.

²² و به یاد آور که در سرزمين مصر غلام بودی. بنابراين تو را امر می‌فرمايم که چنین کنی.