تثنیه 12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

عبادت

¹ اينهاست قوانین و احکامی که شما در تمامی روزهايی که بر زمين زنده خواهيد ماند، می‌بايد متوجه شده، به جا آورید، در سرزمينی که يهوه خدای پدرانت به تو داده است، تا آن را به تصرف آوری.

² تمامی مکانهای قومهایی را که در آنها خدايان خود را عبادت می‌کنند و شما آنها را بیرون می‌نماييد، خراب کنید، خواه بر کوه‌های بلند، خواه بر تپه‌ها و خواه زير هر درخت سبز.

³ قربانگاههای ايشان را بشکنيد و ستونهای ايشان را خرد کنيد و اشيره های ايشان را به آتش بسوزانيد و بتهای تراشيده شده خدايان ايشان را قطع نماييد و نامهای ايشان را از آنجا محو سازيد.

⁴ يهوه خدای خود را چنين عبادت منماييد.

⁵ بلکه به مکانی که يهوه خدای شما از تمامی قبایل شما برگزيند تا نام خود را در آنجا بگذارد، يعنی مسکن او را بطلبيد و به آنجا برويد.

⁶ و به آنجا قربانی‌های سوختنی و قربانی‌ها و ده‌یکهای خود، و هدايای افراشتنی دستهای خويش، و نذرها و قربانیهای اختیاری خود و نخست‌زاده‌های رمه و گله خويش را ببريد.

⁷ و در آنجا به حضور يهوه خدای خود بخوريد، و شما و اهل خانه شما در هر شغل دست خود که يهوه خدای شما، شما را در آن برکت دهد، شادی نماييد.

⁸ موافق هر آنچه ما امروز در اينجا می‌کنيم، يعنی آنچه در نظر هر کس پسند آيد، نکنيد.

⁹ زيرا که هنوز به استراحتگاه و نصيبی که يهوه خدای شما، به شما می‌دهد، داخل نشده‌ايد.

¹⁰ اما چون از اُردن عبور کرده، در سرزمينی که يهوه خدای شما، برای شما تقسيم می‌کند، ساکن شويد، و او شما را از تمامی دشمنان شما از هر طرف آرامی دهد تا در امنيت سکونت نماييد.

¹¹ آنگاه به مکانی که يهوه خدای شما برگزيند تا نام خود را در آن ساکن سازد، به آنجا هر چه را که من به شما امر فرمايم بياوريد؛ از قربانی‌های سوختنی و قربانی​ها و ده​یکهای خود، و هدايای افراشتنی دستهای خويش، و همه نذرهای بهترين خود که برای خداوند نذر نماييد.

¹² و به حضور يهوه خدای خود شادی نماييد؛ شما با پسران و دختران و غلامان و کنيزان خود، و لاويانی که درون دروازه‌های شما باشند، چونکه ايشان را با شما سهم و نصيبی نيست.

¹³ با حذر باش که در هر جايی که می‌بينی، قربانی های سوختنی خود را تقدیم نکنی،

¹⁴ بلکه در مکانی که خداوند در يکی از قبایل تو برگزيند، در آنجا قربانی‌های سوختنی خود را تقدیم کنی، و در آنجا هر چه من به تو امر فرمايم، به عمل آوري.

¹⁵ ليکن گوشت را مطابق تمامی آرزوی دلت، موافق برکتی که يهوه خدايت به تو دهد، در همه دروازه‌هايت قربانی کرده، بخور؛ اشخاص نجس و پاک از آن بخورند، چنانکه از غزال و آهو می‌خورند.

¹⁶ ولی خون را نخور؛ آن را مثل آب بر زمين بريز.

¹⁷ ده​یک غله و شيره و روغن و نخست‌زاده رمه و گله خود را در دروازه‌های خود مخور، و نه هيچ‌يک از نذرهای خود را که نذر می‌کنی و از قربانی‌های اختیاری خود و هدايای افراشتنی دست خود را.

¹⁸ بلکه آنها را به حضور يهوه خدايت در مکانی که يهوه خدايت برگزيند، بخور؛ تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنيزت و لاويانی که درون دروازه‌های تو باشند. و به هر چه دست خود را بر آن بگذاری، به حضور يهوه خدايت شادی نما.

¹⁹ با حذر باش که لاويان را در تمامی روزهايی که در سرزمين خود باشی، ترک ننمايي.

²⁰ چون يهوه، خدايت، حدود تو را به طوری که تو را وعده داده است، وسيع گرداند، و بگويی که گوشت خواهم خورد، زيرا که دل تو به گوشت خوردن مايل است، پس موافق همه آرزوی دلت گوشت را بخور.

²¹ و اگر مکانی که يهوه خدايت برگزيند تا اسم خود را در آن بگذارد، از تو دور باشد، آنگاه از رمه و گله خود که خداوند به تو دهد، قربانی کن، چنانکه به تو امر فرموده‌ام و از هر چه دلت بخواهد، در دروازه‌هايت بخور،

²² چنانکه غزال و آهو خورده شود، آنها را چنين بخور؛ شخص نجس و شخص پاک از آن به یکسان بخورند.

²³ ليکن هوشيار باش که خون را نخوری، زيرا خون، جان است و جان را با گوشت نخوري.

²⁴ آن را مخور، بلکه مثل آب بر زمينش بريز.

²⁵ آن را مخور تا برای تو و بعد از تو برای پسرانت نيکو باشد هنگامی که آنچه در نظر خداوند راست است، به جا آوري.

²⁶ ليکن هدایای مقدس خود را که داری و نذرهای خود را برداشته، به مکانی که خداوند برگزيند، برو.

²⁷ و گوشت و خون قربانی‌های سوختنی خود را بر قربانگاه يهوه خدايت تقدیم کن و خون قربانی‌های تو بر مذبح يهوه خدايت ريخته شود و گوشت را بخور.

²⁸ به هوش باش که همه اين سخنانی را که من به تو امر می‌فرمايم، بشنوی تا برای تو و بعد از تو برای پسرانت هنگامی که آنچه در نظر يهوه خدايت، نيکو و راست است، به جا آوری، تا به ابد نيکو باشد.

²⁹ وقتی که يهوه، خدايت، قومهایی را که به جهت گرفتن آنها به آنجا می‌روی، از حضور تو ریشه‌کن سازد و ايشان را بیرون نموده، در سرزمين ايشان ساکن شوي.

³⁰ آنگاه مواظب باش مبادا بعد از آنکه از حضور تو هلاک شده باشند، به دام گرفته شده، ايشان را پيروی نمايی و درباره خدايان ايشان تفتیش کرده، بگويی که ”اين قومها خدايان خود را چگونه عبادت کردند، تا من نيز چنين کنم.“

³¹ با يهوه، خدای خود، چنين عمل منما، زيرا هر چه را که نزد خداوند مکروه است و از آن نفرت دارد، ايشان برای خدايان خود می‌کردند، حتی اينکه پسران و دختران خود را نيز برای خدايان خود به آتش می‌سوزانيدند.

³² هر ‌آنچه من به شما امر می‌فرمايم، دقت کنید که آن را به عمل آوريد. چيزی بر آن ميفزاييد و چيزی از آن کم نکنيد.