اعمال رسولان 21 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

پولُس به اورشلیم می‌رود

¹ و چون از ایشان جدا شدیم، سفر دریا کردیم و به راه راست به کُوس آمدیم و روز دیگر به رودِس و از آنجا به پاتارا.

² و چون کشتی‌ای یافتیم که عازم فینیقیه بود، بر آن سوار شده، حرکت کردیم.

³ و قِپرس را در سمت چپ خود دیده از آن گذشتیم و به سوی سوریه رفتیم و در صور پایین آمدیم، زیرا که در آنجا می‌بایست بار کشتی را پایین آورند.

⁴ پس شاگردی چند پیدا کرده، هفت روز در آنجا ماندیم و ایشان به الهام روح به پولُس گفتند که به اورشلیم نرود.

⁵ و چون آن روزها را به سر بردیم، روانه گشتیم و همه با زنان و کودکان تا بیرون شهر ما را بدرقه نمودند و به کناره دریا زانو زده، دعا کردیم.

⁶ پس یکدیگر را وداع کرده، به کشتی سوار شدیم و ایشان به خانه‌های خود برگشتند.

⁷ و ما سفر دریا را به انجام رسانیده، از صور به پتولِمائیس رسیدیم و برادران را سلام کرده، با ایشان یک روز ماندیم.

⁸ در فردای آن روز، از آنجا روانه شده، به قیصریه آمدیم و به خانه فیلیپُس مبشر که یکی از آن هفت‌تن بود وارد شده، نزد او ماندیم.

⁹ و او را چهار دختر باکره بود که نبوّت می‌کردند.

¹⁰ و چون چند روز در آنجا ماندیم، پیامبری آگابوس نام از یهودیه رسید،

¹¹ و نزد ما آمده، کمربند پولُس را گرفته و دستها و پایهای خود را بسته، گفت: «روح‌القدس می‌گوید که یهودیان در اورشلیم صاحب این کمربند را به همینطور بسته، او را به‌ دستهای غیریهودیان خواهند سپرد.»

¹² پس چون این را شنیدیم، ما و اهل آنجا التماس نمودیم که به اورشلیم نرود.

¹³ پولُس جواب داد: «چه می‌کنید که گریان شده، دل مرا می‌شکنید، زیرا من حاضرم که نه فقط زندانی شوم بلکه تا در اورشلیم بمیرم به‌ خاطر نام خداوند عیسی.»

¹⁴ چون او نشنید، خاموش شده گفتیم: «آنچه ارادهٔ خداوند است، بشود.»

¹⁵ و بعد از آن روزها تدارک سفر دیده، متوجّه اورشلیم شدیم.

¹⁶ و تنی چند از شاگردان قیصریه همراه آمده، ما را به خانه شخصی مِناسون نام که از اهل قِپرس و شاگرد قدیمی بود، آوردند تا نزد او مهمان شویم.

پولُس یعقوب را ملاقات می‌کند

¹⁷ و چون وارد اورشلیم گشتیم، برادران ما را به خشنودی پذیرفتند.

¹⁸ و در روز دیگر، پولُس ما را برداشته، نزد یعقوب رفت و همهٔ کشیشان حاضر شدند.

¹⁹ پس ایشان را سلام کرده، آنچه خدا به‌وسیله خدمت او در میان غیریهودیان به عمل آورده بود، همه را گفت.

²⁰ ایشان چون این را شنیدند، خدا را تمجید نموده، به وی گفتند: «ای برادر، آگاه هستی که چند هزارها از یهودیان ایمان آورده‌اند و تمامی آنها در شریعت غیورند.

²¹ و دربارهٔ تو شنیده‌اند که همهٔ یهودیان را که در میان غیریهودیان می‌باشند، تعلیم می‌دهی که از موسی انحراف نمایند و می‌گویی نباید فرزندان خود را مختون ساخت و به سنن رفتار نمود.

²² پس چه باید کرد؟ البته جماعت جمع خواهند شد زیرا خواهند شنید که تو آمده‌ای.

²³ پس آنچه به تو گوییم به عمل آور؛ چهار مرد نزد ما هستند که بر ایشان نذری هست.

²⁴ پس ایشان را برداشته، خود را با ایشان آیین پاکی را به جا آور و خرج ایشان را بده که سر خود را بتراشند تا همه بدانند که آنچه دربارهٔ تو شنیده‌اند، راست نیست، بلکه خود نیز در رعایت شریعت زندگی می کنی.

²⁵ لیکن دربارهٔ آنانی که از غیریهودیان ایمان آورده‌اند، ما نامه فرستادیم و حکم کردیم که از قربانیهای بت و خون و حیوانات خفه شده و زنا پرهیز نمایند.»

²⁶ پس پولُس آن اشخاص را برداشته، روز دیگر با ایشان آیین پاکی را به جا آورده به معبد وارد شد و از پایان تاریخ روزهای پاکی اطلاع داد تا هدیه‌ای برای هر یک از ایشان تقدیم کنند.

پولُس در معبد دستگیر می‌شود

²⁷ و چون هفت روز نزدیک به انجام رسید، یهودی‌ای چند از آسیا او را در معبد دیده، تمامی قوم را شورانیدند و دست بر او انداخته،

²⁸ فریاد برآوردند که «ای مردان اسرائیلی، امداد کنید! این است آن کس که به ضدّ ملت و شریعت و این مکان در هر جا همه را تعلیم می‌دهد. بلکه یونانی‌ای چند را نیز به معبد آورده این مکان مقدّس را آلوده کرده است.»

²⁹ زیرا قبل از آن تروفیموس اِفِسُسی را با وی در شهر دیده بودند و فکر می‌کردند که پولُس او را به معبد آورده است.

³⁰ پس تمامی شهر به آشوب کشیده شد و خلق ازدحام کرده، پولُس را گرفتند و از معبد بیرون کشیدند و بی‌درنگ درها را بستند.

³¹ و چون قصد قتل او می‌کردند، خبر به مین‌باشی سپاه رسید که «تمامی اورشلیم به شورش آمده است.»

³² او بی‌درنگ سپاه و یوزباشی‌ها را برداشته، بر سر ایشان تاخت. پس ایشان به محض دیدن مین باشی و سپاهیان، از زدن پولُس دست برداشتند.

³³ چون مین‌باشی رسید، او را گرفته، فرمان داد تا او را به دو زنجیر ببندند و پرسید که «این کیست و چه کرده است؟»

³⁴ امّا بعضی از آن گروه به سخنی و بعضی به سخنی دیگر صدا می‌کردند. و چون او به خاطر شورش، حقیقت امر را نتوانست فهمید، فرمود تا او را به قلعه بیاورند.

³⁵ و چون به پلکان رسید، سربازان به خاطر خشونت مردم پولُس را برگرفتند،

³⁶ زیرا گروهی زیاد از خلق از عقب او افتاده، صدا می‌زدند که «او را هلاک کن!»

³⁷ چون نزدیک شد که پولُس را به قلعه در آورند، او به مین باشی گفت: «آیا اجازه است که به تو چیزی گویم؟» گفت: «آیا زبان یونانی را می‌دانی؟

³⁸ مگر تو آن مصری نیستی که چندی پیش از این شورش برپا کرده چهار هزار مرد آدمکش را به بیابان برد؟»

³⁹ پولُس گفت: «من مرد یهودی هستم از طَرسوس کیلیکیه، شهری که بی‌نام و نشان نیست و خواهش آن دارم که مرا اجازه فرمایی تا به مردم سخن گویم.»

⁴⁰ چون اجازه یافت، بر پلکان ایستاده، به ‌دست خود به مردم اشاره کرد؛ و چون آرامی کامل پیدا شد، ایشان را به زبان عبرانی مخاطب ساخته، گفت: