اعمال رسولان 15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

شورای اورشلیم

¹ و تنی چند از یهودیه آمده، برادران را تعلیم می‌دادند که «اگر مطابق آیین موسی ختنه نشوید، ممکن نیست که نجات یابید.»

² چون پولُس و بَرنابا را نزاع و مباحثه بسیار با ایشان واقع شد، قرار بر این شد که پولُس و بَرنابا و چند نفر دیگر از ایشان نزد رسولان و کشیشان در اورشلیم برای این مسئله بروند.

³ پس کلیسا ایشان را بدرقه نموده از فینیقیه و سامِرِه عبور کرده، ایمان آوردن غیریهودیان را بیان کردند و همه برادران را شادی عظیم دادند.

⁴ و چون وارد اورشلیم شدند، کلیسا و رسولان و کشیشان ایشان را پذیرفتند و آنها را از آنچه خدا با ایشان کرده بود، خبر دادند.

⁵ آنگاه بعضی از فرقهٔ فریسیان که ایمان آورده بودند، برخاسته، گفتند: «اینها را باید ختنه نمایند و امر کنند که سنن موسی را نگاه دارند.»

⁶ پس رسولان و کشیشان جمع شدند تا در این امر مصلحت بینند.

⁷ و چون مباحثه سخت شد، پطرس برخاسته، به ایشان گفت: «ای برادران عزیز، شما آگاهید که از روزهای اوّل، خدا از میان شما اراده کرد که غیریهودیان از زبان من کلام مژده را بشنوند و ایمان آورند.

⁸ و خدای آگاه از قلوب بر ایشان شهادت داد به این که روح‌القدس را به ایشان داد، چنانکه به ما نیز.

⁹ و در میان ما و ایشان هیچ فرق نگذاشت، بلکه محض ایمان دلهای ایشان را تمیز نمود.

¹⁰ پس اکنون چرا خدا را امتحان می‌کنید که یوغی بر گردن شاگردان می‌نهید که پدران ما و ما نیز طاقت تحمّل آن را نداشتیم،

¹¹ بلکه اعتقاد داریم که محض فیض خداوند عیسی نجات خواهیم یافت، همچنان ‌که ایشان نیز.»

¹² پس تمام جماعت ساکت شده، به بَرنابا و پولُس گوش گرفتند چون نشانه‌ها و معجزات را بیان می‌کردند که خدا در میان غیریهودیان به‌وسیله ایشان ظاهر ساخته بود.

¹³ پس چون ایشان ساکت شدند، یعقوب رو آورده، گفت: «ای برادران عزیز، مرا گوش گیرید.

¹⁴ شمعون بیان کرده است که چگونه خدا اوّل غیریهودیان را مورد لطف قرار داد تا قومی از ایشان به نام خود بگیرد.

¹⁵ و کلام انبیا در این مطابق است چنانکه نوشته شده است که:

¹⁶ 'بعد از این رجوع نموده، خیمه داوود را که افتاده است، باز بنا می‌کنم: و خرابی‌های آن را باز بنا می کنم و آن را برپا خواهم کرد،

¹⁷ تا بقیّهٔ مردم طالب خداوند شوند و تمامی ملّتهایی که بر آنها نام من نهاده شده است. این را می‌گوید خداوندی که

¹⁸ این چیزها را از ابتدای عالم معلوم کرده است.'

¹⁹ پس رأی من این است: کسانی را که از غیر یهودیان به سوی خدا بازگشت می‌کنند زحمت نرسانیم،

²⁰ مگر اینکه به ایشان بنویسیم که از نجاسات بتها، زنا، حیوانات خفه شده، و خون بپرهیزند.

²¹ زیرا که موسی از نسلهای گذشته در هر شهر اشخاصی دارد که به او موعظه می‌کنند، چنانکه در هر سبّت در کنیسه‌ها کلام او را می‌خوانند.

²² آنگاه رسولان و کشیشان با تمامی کلیسا به این راضی شدند که چند نفر از میان خود انتخاب نموده، همراه پولُس و بَرنابا به اَنطاکیه بفرستند، یعنی یهودای معروف به بَرسابا و سیلاس که از پیشوایان برادران بودند.

²³ و به دست ایشان نوشتند که «رسولان و کشیشان و برادران، به برادران از غیریهودیان که در اَنطاکیه و سوریه و کیلیکیه می‌باشند، سلام می‌رسانند.

²⁴ چون شنیده شد که بعضی از میان ما بیرون رفته، شما را به سخنان خود پریشان ساخته، دلهای شما را منقلب می‌نمایند و می‌گویند که می‌باید ختنه شده، شریعت را نگاه دارید و ما به ایشان هیچ امر نکردیم.

²⁵ بنابراین ما به یکدل مصلحت دیدیم که چند نفر را اختیار نموده، همراه عزیزان خود بَرنابا و پولُس به نزد شما بفرستیم،

²⁶ اشخاصی که جانهای خود را در راه نام خداوند ما عیسی مسیح تسلیم کرده‌اند.

²⁷ پس یهودا و سیلاس را فرستادیم و ایشان شما را از این امور زبانی خواهند آگاهانید.

²⁸ زیرا که روح‌القدس و ما درست دیدیم که باری بر شما نگذاریم، جز این ضروریات

²⁹ که از قربانیهای بتها و خون و حیوانات خفه شده و زنا بپرهیزید که هرگاه از این امور خود را محفوظ دارید به نیکویی خواهید پرداخت. سلامت باشید.»

³⁰ پس ایشان مرخص شده، به اَنطاکیه آمدند و جماعت را فراهم آورده، نامه را رسانیدند.

³¹ چون مطالعه کردند، از این تسلّی شادخاطر گشتند.

³² و یهودا و سیلاس چونکه ایشان هم نبی بودند، برادران را به سخنان بسیار، نصیحت و تقویت نمودند.

³³ پس چون مدّتی در آنجا به سر بردند، به سلامتی از برادران اجازه گرفته، به سوی فرستندگان خود روانه شدند.

³⁴ امّا پولُس و بَرنابا در اَنطاکیه توقف نموده،

³⁵ با بسیاری دیگر تعلیم و مژده به کلام خداوند می‌دادند.

پولُس و بَرنابا از هم جدا می‌شوند

³⁶ و بعد از روزهایی چند پولُس به بَرنابا گفت: «برگردیم و برادران را در هر شهری که در آنها به کلام خداوند اعلام نمودیم، دیدن کنیم که چگونه می‌باشند.»

³⁷ امّا بَرنابا چنان مصلحت دید که یوحنای معروف به مَرقُس را همراه نیز بردارد.

³⁸ لیکن پولُس چنین صلاح دانست که شخصی را که از پامفیلیه از ایشان جدا شده بود و با ایشان در کار همراهی نکرده بود، با خود نبرد.

³⁹ پس نزاعی سخت شد به حدّی که از یکدیگر جدا شده، بَرنابا مَرقُس را برداشته، به قِپرس از راه دریا رفت.

⁴⁰ امّا پولُس سیلاس را انتخاب کرد و از برادران به فیض خداوند سپرده شده، رو به سفر نهاد.

⁴¹ و از سوریه و کیلیکیه عبور کرده، کلیساها را استوار می‌نمود.