۲تیموتائوس 1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ پولس به ارادهٔ خدا رسول مسیح عیسی، مطابق وعدهٔ حیاتی که در مسیح عیسی است،

² فرزند محبوب خود تیموتائوس را. فیض و رحمت و سلامتی از جانب خدای پدر و خداوند ما عیسی مسیح باد.

امانت سپرده شده را حفاظت کن

³ شکر می‌کنم آن خدایی را که از اجداد خود به وجدان خالص خدمت او را می‌کنم، چونکه دائم در دعاهای خود تو را شبانه‌روز یاد می‌کنم

⁴ و مشتاق ملاقات تو هستم، چونکه اشکهای تو را به خاطر می‌دارم تا از خوشی سیر شوم.

⁵ زیرا که یاد می‌دارم ایمان بی‌ریای تو را که نخست در مادربزرگت لوئیس و مادرت یونیکی ساکن می‌بود و مرا یقین است که در تو نیز هست.

⁶ بنابراین به یاد تو می‌آورم که آن عطای خدا را که به‌وسیلهٔ گذاشتن دستهای من بر تو است، شعله‌ور سازی.

⁷ زیرا خدا روح ترس را به ما نداده است، بلکه روح قوت و محبّت و انضباط را.

⁸ پس از شهادت خداوند ما عار مدار و نه از من که به خاطر او زندانی می‌باشم، بلکه در زحمات انجیل شریک باش مطابق قوت خدا،

⁹ که ما را نجات داد و به دعوت مقدّس خواند، نه مطابق اعمال ما، بلکه مطابق اراده خود و آن فیضی که از ایّام ازل در مسیح عیسی به ما عطا شد.

¹⁰ امّا اکنون آشکار گردید به ظهور نجات‌دهنده ما عیسی مسیح که مرگ را نیست ساخت و حیات و بی‌فسادی را آشکار گردانید به‌وسیلهٔ انجیل،

¹¹ که برای آن من واعظ و رسول و معلّم گماشته شده‌ام.

¹² و از این جهت این زحمات را می‌کشم، بلکه عار ندارم، چون می‌دانم به که ایمان آوردم و مرا یقین است که او قادر است که امانت مرا تا به آن روز حفظ کند.

¹³ سرمشق بگیر از سخنان صحیح که از من شنیدی در ایمان و محبّتی که در مسیح عیسی است.

¹⁴ آن امانت نیکو را به‌وسیلهٔ روح‌القدس که در ما ساکن است، حفظ کن.

¹⁵ از این آگاه هستی که همهٔ آنانی که در آسیا هستند، از من روی برگردانده‌اند که از آن جمله فیگِلوس و هِرموگِنِس می‌باشند.

¹⁶ خداوند اهل خانهٔ اونیسیفوروس را ترحم کند، زیرا که او بارها دل مرا تازه کرد و از زنجیر من عار نداشت،

¹⁷ بلکه چون به روم رسید، مرا به کوشش بسیار جستجو کرده، پیدا نمود.

¹⁸ خداوند به او عطا کند که در آن روز در حضور خداوند رحمت یابد. و خدمتهایی را که در اَفِسُس کرد، تو بهتر می‌دانی.