۲سموئیل 5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

پادشاهی داوود بر اسرائيل

¹ و تمامی قبایل اسرائيل نزد داوود به حِبرون آمدند و صحبت کرده گفتند: «اينک ما استخوان و گوشت تو هستيم.

² و قبل از اين نيز چون شائول بر ما سلطنت می‌نمود، تو بودی که اسرائيل را بيرون می‌بردی و درون می‌آوردی، و خداوند تو را گفت که ”تو قوم من اسرائيل را رهبری خواهی کرد و بر اسرائيل پيشوا خواهی بود.»

³ و تمامی مشايخ اسرائيل نزد پادشاه به حِبرون آمدند، و داوود پادشاه در حِبرون به حضور خداوند با ايشان عهد بست و داوود را بر اسرائيل به پادشاهی مسح نمودند.

⁴ و داوود هنگامی که پادشاه شد، سی ساله بود و چهل سال سلطنت نمود.

⁵ هفت سال و شش ماه در حِبرون بر يهودا سلطنت نمود، و سی و سه سال در اورشليم بر تمامی اسرائيل و يهودا سلطنت کرد.

⁶ و پادشاه با مردانش به اورشليم به مقابله يِبوسيان که ساکنان سرزمين بودند، رفت و ايشان با داوود صحبت کرده، گفتند: «به اينجا داخل نخواهی شد، کوران و شلان شما را عقب خواهند راند.» زيرا گمان می‌بردند که «داوود به اينجا داخل نخواهد شد.»

⁷ و داوود قلعه صَهيون را گرفت که همان شهر داوود است.

⁸ و در آن روز داوود گفت: «هر ‌که يِبوسيان را بزند، از راه قنات رسيده بر لنگان و کوران که داوود از آنها نفرت دارد، بتازد.» از این روست که می‌گويند: «کوران و لنگان به خانه داخل نخواهند شد.»

⁹ و داوود در قلعه ساکن شد و آن را شهر داوود ناميد. و داوود شهر را دور تا دور بنا کرد، از مِلّو به سمت درونش.

¹⁰ و داوود بزرگتر و بزرگتر می‌شد و يهوه خدای صِبايوت با او می‌بود.

¹¹ حيرام پادشاه صور، قاصدان و درختان سرو آزاد و نجاران و سنگتراشان نزد داوود فرستاد و آنها برای داوود خانه‌ای بنا نمودند.

¹² پس داوود فهميد که خداوند او را بر اسرائيل به پادشاهی استوار نموده و سلطنت او را به‌ خاطر قوم خويش اسرائيل برافراشته است.

¹³ و بعد از آمدن از حِبرون، داوود مُتَعِه‌ها و زنان ديگر از اورشليم گرفت، و باز برای داوود پسران و دختران زاده شدند.

¹⁴ و نامهای آنانی که برای او در اورشليم زاده شدند، اين است: شَمّوعا، شوباب، ناتان، سليمان،

¹⁵ يبجار، اِليشوعَ، نِفِج، يافيَع،

¹⁶ اِليشَمَع، اِليداع و اِليفِلِط.

شکست فلسطينيان

¹⁷ و چون فلسطينيان شنيدند که داوود را به پادشاهی اسرائيل مسح نموده‌اند، تمامی فلسطينيان به جستجوی داوود رفتند. چون داوود اين را شنيد، به قلعه آمد.

¹⁸ فلسطينيان آمده، در وادی رفائيان موضع گرفتند.

¹⁹ داوود از خداوند سؤال نموده، گفت: «آيا به مقابله فلسطينيان برآيم؟ آیا ايشان را به ‌دست من تسليم خواهی نمود؟» خداوند به داوود گفت: «برو، زيرا که فلسطينيان را به یقین به ‌دست تو خواهم داد.»

²⁰ و داوود به بَعَل فِراصيم آمد و داوود ايشان را در آنجا شکست داده، گفت: «خداوند دشمنانم را در مقابل من شکافت، مثل شکافتن آبها.» بنابرين آن مکان را بَعَل‌فِراصيم نام نهادند.

²¹ و بتهای خود را در آنجا ترک کردند و داوود و مردانش آنها را برداشتند.

²² فلسطينيان بار ديگر برآمده، در وادی رفائيان موضع گرفتند.

²³ و چون داوود از خداوند سؤال نمود، خداوند او را گفت: «به مقابلشان نرو، بلکه دور زده از عقب ايشان برو و پيش درختان توت بر ايشان حمله آور.

²⁴ و چون صدای قدمها در سر درختان توت بشنوی، آنگاه عجله کن، زيرا که در آن وقت خداوند پيش روی تو بيرون خواهد آمد تا لشکر فلسطينيان را شکست دهد.»

²⁵ پس داوود چنانکه خداوند او را امر فرموده بود، کرد و فلسطينيان را از جِبَع تا جازِر شکست داد.