۲پادشاهان 17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

هوشَع، آخرین پادشاه اسرائیل

¹ در سال دوازدهم آحاز پادشاه یهودا، هوشَع پسر ایله بر اسرائیل در سامره پادشاه شد و نُه سال سلطنت نمود.

² و آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورد، اما نه مثل پادشاهان اسرائیل که قبل از او بودند.

³ و شَلمَناسِر پادشاه آشور به ضد او برآمده، هوشَع، بنده او شد و برای او پیشکش آورد.

⁴ اما پادشاه آشور در هوشَع خیانت یافت، زیرا که قاصدان نزد سو، پادشاه مصر فرستاده بود و پیشکش مثل هر سال نزد پادشاه آشور نفرستاده بود. پس پادشاه آشور او را بند نهاده، در زندان انداخت.

⁵ و پادشاه آشور بر تمامی زمین هجوم آورده، به سامره برآمد و آن را سه سال محاصره نمود.

⁶ و در سال نهم هوشَع پادشاه آشور، سامره را گرفت و اسرائیل را به آشور به اسیری برد و ایشان را در حَلَح و خابور بر رود جوزان و نیز در شهرهای مادها سکونت داد.

اسارت اسرائیل

⁷ و از این جهت که قوم اسرائیل به یهوه خدای خود که ایشان را از زمین مصر از زیر دست فرعون، پادشاه مصر بیرون آورده بود، گناه ورزیدند و از خدایان دیگر ترسیدند.

⁸ و از رسوم قومهایی که خداوند از حضور قوم اسرائیل اخراج نموده بود و از رسوم که پادشاهان اسرائیل ساخته بودند، پیروی کردند.

⁹ و قوم اسرائیل به خلاف یهوه خدای خود کارهایی را که درست نبود، به عمل آوردند و در تمامی شهرهای خود، از برجهای دیده‌بانی گرفته تا شهرهای حصاردار، مکانهای بلند برای خود ساختند.

¹⁰ و تمثالها و اَشیره‌ها بر هر تپه بلند و زیر هر درخت سبز برای خویشتن ساختند.

¹¹ و در آن مکانها مثل قومهایی که خداوند از حضور ایشان رانده بود، در مکانهای بلند بخور سوزانیدند و اعمال زشت به‌ جا آورده، خشم خداوند را به هیجان آوردند.

¹² و بتها را عبادت نمودند که درباره آنها خداوند به ایشان گفته بود، این کار را مکنید.

¹³ و خداوند به واسطه تمامی انبیا و تمامی رویابینان بر اسرائیل و بر یهودا شهادت می‌داد و می‌گفت: «از راههای زشت خود بازگشت نمایید و اوامر و قوانین مرا مطابق تمامی شریعتی که به پدران شما امر فرمودم و به واسطه خادمان خود انبیا که نزد شما فرستادم، نگاه دارید.»

¹⁴ اما ایشان اطاعت ننموده، گردنهای خود را مثل گردنهای پدران ایشان که به یهوه خدای خود ایمان نیاوردند، سخت گردانیدند.

¹⁵ و قوانین او و عهدی که با پدران ایشان بسته، و شهادات را که به ایشان داده بود، ترک نمودند، و پیروی چیزهای باطل نموده، باطل گردیدند و قومهایی را که به اطراف ایشان بودند و خداوند، ایشان را درباره آنها امر فرموده بود که مثل آنها عمل منمایند، پیروی کردند.

¹⁶ و تمامی اوامر یهوه خدای خود را ترک کرده، بتهای ریخته شده، یعنی دو گوساله برای خود ساختند و اَشیره را ساخته، در مقابل آفتاب و ماه و ستارگان سجده کردند و بَعَل را عبادت نمودند.

¹⁷ و پسران و دختران خود را در آتش قربانی کردند و فالگیری و جادوگری نموده، خویشتن را فروختند تا آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورده، خشم او را برافروختند.

¹⁸ پس از این جهت غضب خداوند بر اسرائیل به شدت افروخته شده، ایشان را از حضور خود دور انداخت که جز قبیله یهودا فقط باقی نماند.

¹⁹ اما یهودا نیز اوامر یهوه، خدای خود را نگاه نداشتند، بلکه مطابق رسومی که اسرائیلیان ساخته بودند، گام برداشتند.

²⁰ پس خداوند تمامی نسل اسرائیل را ترک نموده، ایشان را ذلیل ساخت و ایشان را به ‌دست تاراج کنندگان تسلیم نمود، حتی اینکه ایشان را از حضور خود دور انداخت.

²¹ زیرا که او اسرائیل را از خاندان داوود جدا ساخت و ایشان یِرُبعام پسر نَباط را به پادشاهی برپا نمودند و یِرُبعام، اسرائیل را از پیروی خداوند برگردانیده، ایشان را مرتکب گناهی بزرگ ساخت.

²² و قوم اسرائیل در تمامی گناهانی که یِرُبعام ورزیده بود، گام برداشته، از آنها دوری نکردند.

²³ تا آنکه خداوند اسرائیل را مطابق آنچه به واسطه تمامی خادمان خود انبیا گفته بود، از حضور خود دور انداخت. پس اسرائیل از زمین خود تا امروز به آشور تبعید شدند.

²⁴ و پادشاه آشور، مردمان از بابل و کوت و عَوّا و حَمات و سِفِروایم آورده، ایشان را به‌ جای قوم اسرائیل در شهرهای سامره سکونت داد و ایشان سامره را به تصرف آورده، در شهرهایش ساکن شدند.

²⁵ و واقع شد که در ابتدای سکونت ایشان در آنجا از خداوند نترسیدند. بنابراین خداوند شیران در میان ایشان فرستاد که بعضی از ایشان را کشتند.

²⁶ پس به پادشاه آشور خبر داده، گفتند: «طوایفی که کوچانیدی و ساکن شهرهای سامره گردانیدی، قانون خدای آن زمین را نمی‌دانند و او شیران در میان ایشان فرستاده است و اینک ایشان را می‌کشند از این جهت که قانون خدای آن زمین را نمی‌دانند.»

²⁷ و پادشاه آشور امر فرموده، گفت: «یکی از کاهنانی را که از آنجا کوچانیدید، بفرست تا برود و در آنجا ساکن شود و ایشان را مطابق قانون خدای زمین تعلیم دهد.»

²⁸ پس یکی از کاهنانی که از سامره کوچانیده بودند، آمد و در بیت​ئیل ساکن شده، ایشان را تعلیم داد که چگونه خداوند را باید بپرستند.

²⁹ اما هر ملت خدایان خود را ساختند و در بتکده‌های مکانهای بلند که سامریان ساخته بودند، گذاشتند، یعنی هر قومی در شهر خود که در آن ساکن بودند.

³⁰ پس اهل بابل، سُکّوت‌بِنوت را و اهل کوت، نِرجَل را، و اهل حَمات، اشیما را ساختند.

³¹ و عَوّیان، نِبحَز و تَرتاک را ساختند و اهل سِفِروایم، پسران خود را برای اَدرَمِلِک و عَنَمِلِک که خدایان سِفِروایم بودند، در آتش قربانی می‌کردند.

³² پس یهوه را می‌پرستیدند و کاهنان برای مکانهای بلند از میان خود گزیدند که برای ایشان در بتکده‌های مکانهای بلند قربانی تقدیم می‌کردند.

³³ پس یهوه را می‌پرستیدند و خدایان خود را نیز در پیروی از رسوم قومهایی که ایشان را از میان آنها کوچانیده بودند، عبادت می‌نمودند.

³⁴ ایشان تا امروز مطابق عادت نخستین خود رفتار می‌نمایند، و نه از یهوه می‌ترسند، و نه موافق قوانین و احکام او، و نه مطابق شریعت و اوامری که خداوند به پسران یعقوب که او را اسرائیل نام نهاد، امر نمود، رفتار می کنند،

³⁵ با آنکه خداوند با ایشان عهد بسته بود و ایشان را امر فرموده، گفته بود: «از خدایان غیر مترسید و آنها را سجده منمایید و عبادت مکنید و برای آنها قربانی تقدیم نکنید.

³⁶ بلکه از یهوه فقط که شما را از زمین مصر به قوت بزرگ و بازوی افراشته بیرون آورد، بترسید و او را سجده نمایید و برای او قربانی بگذرانید.

³⁷ و قوانین و احکام و شریعت و اوامری را که برای شما نوشته است، همیشه اوقات متوجه شده، به‌ جا آورید و از خدایان غیر مترسید.

³⁸ و عهدی را که با شما بستم، فراموش مکنید و از خدایان غیر مترسید.

³⁹ زیرا اگر از یهوه، خدای خود بترسید، او شما را از دست تمامی دشمنان شما خواهد رهانید.»

⁴⁰ اما ایشان نشنیدند، بلکه مطابق عادت نخستین خود رفتار نمودند.

⁴¹ پس آن قومها یهوه را می‌پرستیدند و بتهای خود را نیز عبادت می‌کردند و همچنین پسران ایشان و پسران پسران ایشان به نحوی که پدران ایشان رفتار نموده بودند، تا امروز رفتار می‌نمایند.