۲قرنتیان 12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

خار جسم پولُس

¹ می‌باید که فخر کنم، هرچند شایسته من نیست. لیکن به رویاها و مکاشفات خداوند می‌آیم.

² شخصی را در مسیح می‌شناسم، چهارده سال قبل از این. آیا در جسم؟ نمی دانم! و آیا بیرون از جسم؟ نمی‌دانم! خدا می‌داند. چنین شخصی که تا آسمان سوم ربوده شد.

³ و چنین شخص را می‌شناسم، خواه در جسم و خواه جدا از جسم، نمی‌دانم، خدا می‌داند،

⁴ که به بهشت ربوده شد و سخنان ناگفتنی شنید که انسان را جایز نیست به آنها صحبت کند.

⁵ از چنین شخص فخر خواهم کرد، لیکن از خود جز از ضعفهای خویش فخر نمی‌کنم.

⁶ زیرا اگر بخواهم فخر بکنم، بی‌فهم نمی‌باشم چونکه راست می‌گویم. لیکن پرهیز می‌کنم مبادا کسی در حق من گمانی برد فوق از آنچه در من بیند یا از من شنود.

⁷ و تا آنکه از فزونی مکاشفات زیاده سرافرازی ننمایم، خاری در جسم من داده شد، فرشتهٔ شیطان، تا مرا ضربات زند، مبادا زیاده سرافرازی نمایم.

⁸ و دربارهٔ آن از خداوند سه بار خواهش نمودم تا از من برود.

⁹ امّا خداوند مرا گفت: «فیض من تو را کافی است، زیرا که قوت من در ضعف کامل می‌گردد.» پس به شادی بسیار از ضعفهای خود بیشتر فخر خواهم نمود تا قوت مسیح در من ساکن شود.

¹⁰ بنابراین، از ضعفها و رسوایی‌ها و احتیاجات و زحمات و تنگیها به خاطر مسیح شادمانم، زیرا که چون ناتوانم، آنگاه توانا هستم.

¹¹ بی‌فهم شده‌ام. شما مرا مجبور ساختید. زیرا می‌بایست شما مرا تعریف کرده باشید، از آنرو که من از بزرگترین رسولان به هیچ وجه کمتر نیستم، هرچند هیچ هستم.

¹² به درستی که علامات رسول در میان شما با کمال صبر از نشانه‌ها و معجزات و قوات پدید گشت.

¹³ زیرا کدام چیز است که در آن از سایر کلیساها کم آوردید؟ مگر اینکه من بر شما بار ننهادم. این بی‌انصافی را از من ببخشید!

¹⁴ اینک مرتبه سوم حاضر هستم که نزد شما بیایم و بر شما بار نخواهم نهاد، از آنرو که نه مال شما بلکه خود شما را طالبم، زیرا که نمی‌باید فرزندان برای والدین ذخیره کنند، بلکه والدین برای فرزندان.

¹⁵ امّا من به‌ کمال خوشی برای جانهای شما صرف می‌کنم و صرف کرده خواهم شد. و اگر شما را بیشتر محبّت نمایم، آیا کمتر محبّت بینم؟

¹⁶ امّا حتی اگر بپذیرید که خود بر دوش شما باری نبوده‌ام، لابد می‌گویید كه من خیلی زرنگ بودم و با حیله شما را فریب دادم!

¹⁷ آیا به یکی از آنانی که نزد شما فرستادم، نفع از شما بردم؟

¹⁸ به تیطُس التماس نمودم و با وی برادر را فرستادم. آیا تیطُس از شما نفع برد؟ مگر به یک روح و یک روش رفتار ننمودیم؟

¹⁹ آیا بعد از این مدت، گمان می‌کنید که نزد شما از خود دفاع می‌کنم؟ به حضور خدا در مسیح سخن می‌گوییم. لیکن همه ‌چیز ‌ای عزیزان، برای بنای شما است.

²⁰ زیرا می‌ترسم که چون آیم، شما را نه‌ چنانکه می‌خواهم بیابم و شما مرا بیابید، چنانکه نمی‌خواهید که مبادا نزاع و حسد و خشمها و تعصب و بهتان و غیبت و غرور و بی‌نظمی باشد.

²¹ و می‌ترسم که چون باز آیم، خدای من مرا نزد شما فروتن سازد و ماتم کنم برای بسیاری از آنانی که پیشتر گناه کردند و از ناپاکی و زنا و بی‌عفتی که کرده بودند، توبه ننمودند.