۲تواریخ 7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهوقف خانه خدا 1 و چون سلیمان از دعا کردن فارغ شد، آتش از آسمان فرود آمده، قربانیهای سوختنی و قربانیهای دیگر را سوزانید و جلال خداوند خانه را پر کرد. 2 و کاهنان به خانه خداوند نتوانستند داخل شوند، زیرا جلال یهوه خانه خداوند را پر کرده بود. 3 و چون تمامی قوم اسرائیل آتش را که فرود میآمد و جلال خداوند را که بر خانه میبود، دیدند، روی خود را به زمین بر سنگفرش نهادند و سجده نموده، خداوند را حمد گفتند که «او نیکو است، زیرا که رحمت او جاودانه است.» 4 و پادشاه و تمامی قوم قربانیها در حضور خداوند تقدیم نمودند. 5 و سلیمان پادشاه بیست و دو هزار گاو و صد و بیست هزار گوسفند برای قربانی گذرانید و پادشاه و تمامی قوم، خانه خدا را وقف نمودند. 6 و کاهنان بر سر شغلهای مخصوص خود ایستاده بودند و لاویان، آلات موسیقی خداوند را که داوود پادشاه آنها را ساخته بود، به دست داشتند تا خداوند را به آنها حمد گویند: «زیرا که رحمت او جاودانه است.» و داوود به وسیله آنها تسبیح میخواند و کاهنان پیش ایشان شیپور مینواختند و تمام اسرائیل ایستاده بودند. 7 و سلیمان وسط صحنی را که پیش خانه خداوند بود، تقدیس نمود، زیرا که در آنجا قربانیهای سوختنی و چربی قربانیهای سلامتی را تقدیم میکرد، چونکه قربانگاه برنجینی که سلیمان ساخته بود، قربانیهای سوختنی و هدایای آردی و چربی قربانیهای دیگر را گنجایش نداشت. 8 و در آن وقت سلیمان و تمامی اسرائیل با او هفت روز را عید نگاه داشتند و آن جماعت بسیار بزرگ از ورودی حَمات تا وادی مصر بود. 9 و در روز هشتم محفلی مقدس برپا داشتند، زیرا که برای وقف قربانگاه هفت روز و برای عید هفت روز نگاه داشتند. 10 و در روز بیست و سوم ماه هفتم سلیمان قوم را به خیمههای ایشان مرخص فرمود و ایشان به خاطر کار نیکی که خداوند به داوود و سلیمان و قوم خود اسرائیل کرده بود، شادمان و خوشدل بودند. 11 پس سلیمان خانه خداوند و کاخ پادشاه را تمام کرد و هر آنچه سلیمان قصد نموده بود که در خانه خداوند و در کاخ خود بسازد، آن را نیکو به انجام رسانید. سخن خدا به سلیمان 12 و خداوند بر سلیمان در شب آشکار شده، او را گفت: «دعای تو را به جا آوردم و این مکان را برای خود برگزیدم تا خانه قربانیها شود. 13 اگر آسمان را ببندم تا باران نبارد و اگر امر کنم که ملخ، حاصل زمین را بخورد و اگر وبا در میان قوم خود بفرستم، 14 و قوم من که به اسم من نامیده شدهاند، متواضع شوند و دعا کرده، طالب حضور من باشند و از راههای بد خویش بازگشت نمایند، آنگاه من از آسمان قبول خواهم فرمود، و گناهان ایشان را خواهم آمرزید و زمین ایشان را شفا خواهم داد. 15 و از این به بعد چشمان من گشاده، و گوشهای من به دعایی که در این مکان کرده شود، شنوا خواهد بود. 16 و حال این خانه را اختیار کرده و تقدیس نمودهام که اسم من تا به ابد در آن قرار گیرد و چشم و دل من همیشه بر آن باشد. 17 و اگر تو به حضور من رفتار نمایی، چنانکه پدرت داوود رفتار نمود و مطابق هر آنچه تو را امر فرمایم، عمل نمایی و قوانین و احکام مرا نگاه داری، 18 آنگاه تخت سلطنت تو را استوار خواهم ساخت چنانکه با پدرت داوود عهد بسته، گفتم: ”کسی که بر اسرائیل سلطنت نماید، از تو کم نخواهد شد.“ 19 لیکن اگر شما برگردید و قوانین و احکام مرا که پیش روی شما نهادهام، ترک نمایید و رفته، خدایان غیر را عبادت کنید و آنها را سجده نمایید، 20 آنگاه ایشان را از زمینی که به ایشان دادهام، خواهم کند و این خانه را که برای اسم خود تقدیس نمودهام، از حضور خود به دور خواهم انداخت و آن را در میان تمامی قومها ضربالمثل و اسباب مضحکه خواهم ساخت. 21 و این خانه که اینقدر رفیع است، هر که از آن بگذرد، متحیر شده، خواهد گفت: ”برای چه خداوند به این زمین و به این خانه چنین عمل نموده است؟“ 22 و جواب خواهند داد: ”چونکه یهوه خدای پدران خود را که ایشان را از سرزمین مصر بیرون آورد، ترک کردند و به خدایان غیر چسبیدند و آنها را سجده و عبادت نمودند. از این جهت است که تمامی این بلا را بر سر ایشان آورده است.» |
@ 2024 Korpu Company