۲تواریخ 25 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

اَمَصیا، پادشاه یهودا

¹ اَمَصیا بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و بیست و نه سال در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش یِهوعَدّان بود از مردمان اورشلیم.

² او آنچه در نظر خداوند پسند بود، به عمل آورد، اما نه به دل کامل.

³ و چون سلطنت در دستش استوار شد، خادمان خود را که پدرش پادشاه را کشته بودند، به قتل رسانید.

⁴ اما فرزندان ایشان را نکشت به موجب نوشته کتاب تورات موسی که خداوند امر فرموده و گفته بود: «پدران به جهت پسران کشته نشوند و پسران به جهت پدران مقتول نگردند، بلکه هر کس به جهت گناه خود کشته شود.»

⁵ اَمَصیا یهودا را جمع کرده، سرداران هزارها و سرداران صدها از ایشان در تمامی یهودا و بنیامین تعیین فرمود و از ایشان مردان بیست ساله بالاتر را شمرده، سیصد هزار مرد برگزیده نیزه و سپردار را که به جنگ بیرون می‌رفتند، یافت.

⁶ و صد هزار مرد شجاع جنگ آزموده به صد وزنه نقره از اسرائیل اجیر ساخت.

⁷ اما مرد خدایی نزد او آمده، گفت: «ای پادشاه، لشکر اسرائیل با تو نروند، زیرا خداوند با اسرائیل یعنی با هیچیک از پسران اِفرایم نیست.

⁸ و اگر می‌خواهی بروی، برو و به جهت جنگ قوی باش، لیکن خدا تو را پیش دشمنان مغلوب خواهد ساخت، زیرا قدرت پیروزی دادن و مغلوب ساختن با خدا است.»

⁹ اَمَصیا به مرد خدا گفت: «برای صد وزنه نقره که به لشکر اسرائیل داده‌ام، چه کنم؟» مرد خدا جواب داد: «خداوند قادر است که تو را بیشتر از این بدهد.»

¹⁰ پس اَمَصیا لشکری را که از اِفرایم نزد او آمده بودند، جدا کرد که به‌ جای خود برگردند و از این سبب خشم ایشان بر یهودا به شدت افروخته شد و بسیار غضبناک گردیده، به‌ جای خود رفتند.

¹¹ و اَمَصیا خویشتن را قوی نموده، قوم خود را بیرون برد و به وادی نمک رسیده، ده هزار نفر از پسران سِعیر را کشت.

¹² و مردان یهودا ده هزار نفر دیگر را زنده اسیر کرد، و ایشان را به قله سالع برده، از قله سالع به زیر انداختند که همگی قطعه قطعه شدند.

¹³ و اما مردان آن فوج که اَمَصیا باز فرستاده بود تا همراهش به جنگ نروند، بر شهرهای یهودا از سامره تا بِیت‌حورون ریختند و سه هزار نفر را کشته، غنیمت بسیار بردند.

¹⁴ و بعد از مراجعت اَمَصیا از شکست دادن اِدومیان، او خدایان مردمان سِعیر را آورده، آنها را خدایان خود ساخت و آنها را سجده نموده، بخور برای آنها سوزانید.

¹⁵ پس خشم خداوند بر اَمَصیا افروخته شد و نبی نزد او فرستاد که او را بگوید: «چرا خدایان آن قوم را که قوم خود را از دست تو نتوانستند رهانید، طلبیدی؟»

¹⁶ نبی هنوز این سخن را می‌گفت که پادشاه او را جواب داد: «آیا تو را مشاور پادشاه ساخته‌اند؟ ساکت شو! چرا تو را بکشند؟» پس نبی ساکت شده، گفت: «می‌دانم که خدا قصد نموده است که تو را هلاک کند، چونکه این کار را کردی و نصیحت مرا نشنیدی.»

¹⁷ پس اَمَصیا، پادشاه یهودا، مشورت کرده، نزد یوآش پسر یِهوآحاز پسر یِیهو پادشاه اسرائیل فرستاده، گفت: «بیا تا با یکدیگر جنگ نماییم.»

¹⁸ و یوآش، پادشاه اسرائیل نزد اَمَصیا، پادشاه یهودا فرستاده، گفت: «بوته خاری در لبنان نزد سرو آزاد لبنان فرستاده، گفت: ”دختر خود را به پسر من به زنی بده.“ اما حیوانی وحشی که در لبنان بود، از آنجا گذر کرده، بوته خار را پایمال نمود.

¹⁹ تو با خود می‌گویی: ”اینک اِدوم را شکست داده‌ام“ و دلت تو را مغرور ساخته است که به خود ببالی؟ حال به خانه خود برگرد. چرا بلا را برای خود به وجود می‌آوری تا خودت و نیز یهودا به همراه تو بیفتید؟»

²⁰ اما اَمَصیا گوش نداد، زیرا که این امر از جانب خدا بود تا ایشان را به ‌دست دشمنان تسلیم نماید، چونکه خدایان اِدوم را طلبیدند.

²¹ پس یوآش، پادشاه اسرائیل برآمد و او و اَمَصیا، پادشاه یهودا در بِیت‌شمس که در یهودا است، با یکدیگر جنگ نمودند.

²² و یهودا از حضور اسرائیل پراکنده شده، هر کس به خیمه خود فرار کرد.

²³ یوآش، پادشاه اسرائیل، اَمَصیا پسر یوآش پسر یِهوآحاز پادشاه یهودا را در بِیت‌شمس گرفت و او را به اورشلیم آورده، چهار صد ذراع حصار اورشلیم را از دروازه اِفرایم تا دروازه گوشه فرو ریخت.

²⁴ و تمامی طلا و نقره و تمامی ظروفی را که در خانه خدا نزد پسران عوبید اِدوم و در خزانه‌های خانه پادشاه یافت شد، و نیز گروگانها را گرفته، به سامره مراجعت کرد.

²⁵ و اَمَصیا پسر یوآش، پادشاه یهودا، بعد از وفات یوآش پسر یِهوآحاز، پادشاه اسرائیل، پانزده سال زندگانی نمود.

²⁶ و بقیه وقایع اول و آخر اَمَصیا، آیا در کتاب پادشاهان یهودا و اسرائیل نوشته نشده است؟

²⁷ و از زمانی که اَمَصیا از پیروی خداوند انحراف ورزید، بعضی در اورشلیم فتنه بر او انگیختند. پس به لاکیش فرار کرد، اما ایشان از عقبش به لاکیش فرستادند و او را در آنجا کشتند.

²⁸ و او را بر اسبان آوردند و نزد پدرانش در شهر یهودا دفن کردند.