۲تواریخ 16 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

سالهای آخر آسا

¹ اما در سال سی و ششم سلطنت آسا، بَعَشا پادشاه اسرائیل بر یهودا برآمد، و رامه را بنا کرد تا نگذارد که کسی نزد آسای پادشاه یهودا رفت و آمد نماید.

² آنگاه آسا نقره و طلا را از خزانه‌های خداوند و خانه پادشاه گرفته، آن را نزد بِن​هَدَد پادشاه اَرام که در دمشق ساکن بود فرستاده، گفت:

³ «در میان من و تو و در میان پدر من و پدر تو عهد بوده است. اینک نقره و طلا نزد تو فرستادم. پس عهدی را که با بَعَشا پادشاه اسرائیل داری، بشکن تا او از نزد من برود.»

⁴ بِن​هَدَد درخواست آسای پادشاه را قبول نموده، سرداران فوجهای خود را بر شهرهای اسرائیل فرستاد و ایشان عیون و دان و آبِل‌مایِم و تمامی شهرهای انبار نفتالی را تسخیر نمودند.

⁵ و چون بَعَشا این را شنید، دست از بنا نمودن رامَه کشیده، از کاری که می‌کرد، باز ایستاد.

⁶ آسای پادشاه، تمامی یهودا را جمع نموده، ایشان سنگهای رامَه و چوبهای آن را که بَعَشا بنا می کرد، برداشتند و او جِبَع و مِصفه را با آنها بنا نمود.

⁷ و در آن زمان حَنانی رویابین نزد آسا، پادشاه یهودا آمده، او را گفت: «چونکه تو بر پادشاه اَرام توکل نمودی و بر یهوه خدای خود توکل ننمودی، از این جهت لشکر پادشاه اَرام از دست تو رهایی یافت.

⁸ آیا حبشیان و لوبیان لشکر بسیار بزرگ نبودند؟ و ارابه‌ها و سواران زیاده از حد نداشتند؟ اما چونکه بر خداوند توکل نمودی، آنها را به ‌دست تو تسلیم نمود.

⁹ زیرا که چشمان خداوند در تمام جهان گردش می‌کند تا قوت خویش را بر آنانی که دل ایشان با او کامل است، نمایان سازد. تو در اینکار احمقانه رفتار نمودی، بنابراین از این به بعد به جنگها گرفتار خواهی شد.»

¹⁰ اما آسا بر آن رویابین خشم نموده، او را در زندان انداخت زیرا که از این امر خشم او بر وی افروخته شد و در همان وقت آسا بر بعضی از قوم نیز ظلم نمود.

¹¹ و اینک وقایع اول و آخر آسا در تورایخ پادشاهان یهودا و اسرائیل نوشته شده است.

¹² و در سال سی و نهم سلطنت آسا مرضی در پایهای او عارض شد و مرض او بسیار سخت گردید و در بیماری خود نیز از خداوند کمک نخواست، بلکه از طبیبان.

¹³ پس آسا با پدران خود خوابید و در سال چهل و یکم از سلطنت خود وفات یافت.

¹⁴ و او را در مقبره‌ای که برای خود در شهر داوود کنده بود، دفن کردند و او را در دخمه‌ای که از عطریات و انواع ادویه‌جات که به صنعت عطاران ساخته شده بود، گذاشتند و برای او آتشی بی‌نهایت بزرگ برافروختند.