۱سموئیل 23 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

نجات ساکنان قِعيلَه

¹ و به داوود خبر داده، گفتند: «اينک فلسطينيان با قِعيلَه جنگ می‌کنند و خرمنها را غارت می‌نمايد.»

² و داوود از خداوند سؤال کرده، گفت: «آيا بروم و اين فلسطينيان را شکست دهم.» خداوند به داوود گفت: «برو و فلسطينيان را شکست داده، قِعيلَه را آزاد کن.»

³ و مردمان داوود وی را گفتند: «اينک اينجا در يهودا می‌ترسيم، پس چند مرتبه زياده اگر به مقابله لشکرهای فلسطينيان به قِعيلَه برويم.»

⁴ و داوود بار ديگر از خداوند سؤال نمود و خداوند او را جواب داده، گفت: «برخيز به قِعيلَه برو، زيرا که من فلسطينيان را به ‌دست تو خواهم داد.»

⁵ و داوود با مردانش به قِعيلَه رفتند و با فلسطينيان جنگ کرده، احشام ايشان را بردند، و ايشان را به کشتار عظيمی کشتند. پس داوود ساکنان قِعيلَه را نجات داد.

تعقیب داوود

⁶ و هنگامی که اَبياتار پسر اَخيملک نزد داوود به قِعيلَه فرار کرد، ايفود را در دست خود آورد.

⁷ و به شائول خبر دادند که داوود به قِعيلَه آمده است. شائول گفت: «خدا او را به ‌دست من سپرده است، زيرا به شهری که دروازه‌ها و پشت‌بندها دارد، داخل شده، زندانی گشته است.»

⁸ و شائول تمامی قوم را برای جنگ طلبيد تا به قِعيلَه فرود شده، داوود و مردانش را محاصره نمايد.

⁹ و چون داوود دانست که شائول شرارت را برای او انديشيده است، به اَبياتار کاهن گفت: «ايفود را نزديک بياور.»

¹⁰ و داوود گفت: «ای يهوه، خدای اسرائيل، خادمت شنيده است که شائول عزيمت دارد که به قِعيلَه بيايد تا به‌ خاطر من شهر را خراب کند.

¹¹ آيا اهل قِعيلَه مرا به ‌دست او تسليم خواهند نمود؟ و آيا شائول چنانکه خادمت شنيده است، خواهد آمد؟ ای يهوه، خدای اسرائيل، تمنا آنکه خادم خود را آگاه سازی.» خداوند فرمود: «او خواهد آمد.»

¹² داوود گفت: «آيا اهل قِعيلَه مرا و کسان مرا به ‌دست شائول تسليم خواهند نمود؟» خداوند فرمود که «تسليم خواهند نمود.»

¹³ پس داوود و مردانش که قریب به ششصد نفر بودند، برخاسته، از قِعيلَه بيرون رفتند و هر جايی که توانستند بروند، رفتند. چون به شائول خبر دادند که داوود از قِعيلَه فرار کرده است، از بيرون رفتن باز ايستاد.

¹⁴ و داوود در بيابان در مخفیگاه نشست و در کوهی در بيابان زيف توقف نمود. شائول همه روزه او را می‌جُست، ليکن خداوند او را به‌ دستش تسليم ننمود.

¹⁵ و داوود ديد که شائول به قصد جان او بيرون آمده است و داوود در بيابان زيف در حورِش ساکن بود.

¹⁶ و يوناتان، پسر شائول، به حورِش آمده، دست او را در خدا تقويت نمود.

¹⁷ و او را گفت: «مترس، زيرا که دست پدر من شائول تو را نخواهد جُست، و تو بر اسرائيل پادشاه خواهی شد، و من دومين تو خواهم بود و پدرم شائول نيز اين را می‌داند.»

¹⁸ و هر دوی ايشان به حضور خداوند عهد بستند و داوود به حورِش برگشت و يوناتان به خانه خود رفت.

¹⁹ و زيفيان نزد شائول به جِبعه آمده، گفتند: «آيا داوود در مواضع حورِش در کوه حَخيله که به طرف جنوب یِشیمون است، خود را نزد ما پنهان نکرده است؟

²⁰ پس ‌ای پادشاه، چنانکه دلت کمال آرزو برای آمدن دارد، بيا. و تکليف ما اين است که او را به ‌دست پادشاه تسليم نماييم.»

²¹ شائول گفت: «شما از جانب خداوند مبارک باشيد، چونکه بر من دلسوزی نموديد.

²² پس برويد و بيشتر تحقيق نموده، جايی را که آمد و رفت می‌کند، ببينيد و بفهميد، و ديگر اينکه کيست که او را در آنجا ديده است، زيرا به من گفته شد که بسيار به حیله رفتار می‌کند.

²³ پس ببينيد و تمامی مکانهای مخفی را که خود را در آنها پنهان می‌کند، بدانيد و حقيقت حال را به من باز رسانيد تا با شما بيايم و اگر در اين زمين باشد، او را از تمامی هزاره‌های يهودا پيدا خواهم کرد.»

²⁴ پس برخاسته، پيش روی شائول به زيف رفتند.

²⁵ و شائول و مردان او به تفتیش داوود رفتند و چون داوود را خبر دادند، او نزد صخره فرود آمده، در بيابان مِعون ساکن شد و شائول چون اين را شنيد، داوود را در بيابان مِعون تعقیب نمود.

²⁶ و شائول به يک طرف کوه می‌رفت و داوود و کسانش به طرف ديگر کوه، و داوود می شتافت که از حضور شائول بگريزد و شائول و مردانش داوود و کسانش را محاصره نمودند تا ايشان را بگيرند.

²⁷ اما قاصدی نزد شائول آمده، گفت: «بشتاب و بيا زيرا که فلسطينيان به سرزمين حمله آورده‌اند.

²⁸ پس شائول از تعقیب نمودن داوود برگشته، به مقابله فلسطينيان رفت. از این رو آن مکان را هَمَحلَقوت ناميدند.

²⁹ و داوود از آنجا برآمده، در مخفیگاههای عين‌جدی ساکن شد.