۱یوحنا 3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ملاحظه کنید چه نوع محبّت پدر به ما داده است تا فرزندان خدا خوانده شویم؛ و چنین هستیم و از این جهت دنیا ما را نمی‌شناسد، زیرا که او را نشناخت.

² ‌ای عزیزان، الآن فرزندان خدا هستیم و هنوز آشکار نشده است آنچه خواهیم بود؛ لیکن می‌دانیم که چون او ظاهر شود، مانند او خواهیم بود، زیرا او را چنانکه هست، خواهیم دید.

³ و هر کس که این امید را بر او دارد، خود را پاک می‌سازد، چنانکه او پاک است.

⁴ و هر که گناه را به عمل می‌آورد، به ضدّ شریعت عمل می‌کند، زیرا گناه مخالف شریعت است.

⁵ و می‌دانید که او ظهور کرد تا گناهان را بردارد و در او هیچ گناه نیست.

⁶ هر که در او استوار است، گناه نمی‌کند و هر که گناه می‌کند، او را ندیده است و نمی‌شناسد.

⁷ ‌ای فرزندان، کسی شما را گمراه نکند؛ کسی ‌که عدالت را به‌ جا می‌آورد، عادل است چنانکه او عادل است.

⁸ و کسی ‌که گناه می‌کند از ابلیس است، زیرا که ابلیس از ابتدا گناهکار بوده است. و از این جهت پسر خدا ظهور کرد تا کارهای ابلیس را پوچ سازد.

⁹ هر ‌که از خدا مولود شده است، گناه نمی‌کند، زیرا تخم او در وی می‌ماند و او نمی‌تواند گناهکار بوده باشد، زیرا که از خدا تولّد یافته است.

¹⁰ فرزندان خدا و فرزندان ابلیس از این آشکار می‌گردند. هر ‌که عدالت را به‌ جا نمی‌آورد، از خدا نیست و همچنین هر ‌که برادر خود را محبّت نمی‌نماید.

یکدیگر را محبّت کنید

¹¹ زیرا همین است آن پیغامی که از اوّل شنیدید که یکدیگر را محبّت نماییم.

¹² نه مثل قائن که از آنِ شریر بود و برادر خود را کُشت؛ و از چه سبب او را کُشت؟ از این سبب که کارهای خودش زشت بود و کارهای برادرش نیک.

¹³ ‌ای برادران من، تعجّب مکنید اگر دنیا از شما نفرت گیرد.

¹⁴ ما می‌دانیم که از مرگ گذشته، داخل حیات گشته‌ایم از اینکه برادران را محبّت می‌نماییم. هر که برادر خود را محبّت نمی‌نماید، در مرگ ساکن است.

¹⁵ هر ‌که از برادر خود نفرت نماید، قاتل است و می‌دانید که در هیچ قاتلی حیات جاودانی سکونت ندارد.

¹⁶ از این امر محبّت را دانسته‌ایم که او جان خود را در راه ما نهاد و ما باید جان خود را در راه برادران بنهیم.

¹⁷ لیکن کسی ‌که روزی دنیوی دارد و برادر خود را محتاج بیند و رحمت خود را از او دریغ کند، چگونه محبّت خدا در او ساکن است؟

¹⁸ ‌ای فرزندان، محبّت را به‌ جا آریم نه در کلام و زبان، بلکه در عمل و حقیقت.

¹⁹ و از این خواهیم دانست که از حقیقت هستیم و دلهای خود را در حضور او مطمئن خواهیم ساخت،

²⁰ یعنی در هر چه دل ما، ما را محکوم می‌کند، زیرا خدا از دل ما بزرگتر است و هر چیز را می‌داند.

²¹ ‌ای عزیزان، هرگاه دل ما، ما را محکوم نکند، در حضور خدا اعتماد داریم.

²² و هر چه درخواست کنیم، از او می‌یابیم، از آن جهت که فرامین او را نگاه می‌داریم و به آنچه پسندیده اوست، عمل می‌نماییم.

²³ و این است فرمان او که به اسم پسر او عیسی مسیح ایمان آوریم و یکدیگر را محبّت نماییم، چنانکه به ما امر فرمود.

²⁴ و هر که فرامین او را نگاه دارد، در او ساکن است و او در وی؛ و از این می‌شناسیم که در ما ساکن است، یعنی از آن روح که به ما داده است.