۱قرنتیان 4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

خدمت اَپُلُس

¹ هر کس ما را چون خادمین مسیح و وکیلان اسرار خدا بشمارد.

² و دیگر از وکیلان انتظار می‌رود که هر یکی امین باشد.

³ امّا برای من کمتر چیزی است که از شما یا از محکمه بشری قضاوت کرده شوم، بلکه بر خود نیز قضاوت نمی‌کنم.

⁴ زیرا که در خود عیبی نمی‌بینم، لیکن از این عادل شمرده نمی‌شوم، بلکه قضاوت کننده من خداوند است.

⁵ بنابراین پیش از وقت به چیزی قضاوت مکنید تا خداوند بیاید که خفایای ظلمت را روشن خواهد کرد و نیّتهای دلها را به ظهور خواهد آورد؛ آنگاه هر کس را تعریف از خدا خواهد بود.

⁶ امّا ‌ای برادران، این چیزها را به طور تشبیه به خود و اَپُلُس نسبت دادم به‌ خاطر شما تا دربارهٔ ما آموخته شوید که از آنچه نوشته شده است، تجاوز نکنید و تا هیچ‌ یکی از شما تکبّر نکند برای یکی بر دیگری.

⁷ زیرا کیست که تو را برتری داد و چه چیز داری که نیافتی؟ پس چون یافتی، چرا فخر می‌کنی که گویا نیافتی.

⁸ اکنون سیر شده و دولتمند گشته‌اید و بدون ما سلطنت می‌کنید؛ و کاش که سلطنت می‌کردید تا ما نیز با شما سلطنت می‌کردیم.

⁹ زیرا گمان می‌برم که خدا ما رسولان را آخر همه عرضه داشت، مثل آنانی که فتوای مرگ بر ایشان شده است؛ زیرا که جهان و فرشتگان و مردم را تماشاگاه شده‌ایم.

¹⁰ ما به‌ خاطر مسیح جاهل هستیم، لیکن شما در مسیح دانا هستید؛ ما ناتوان، لیکن شما توانا؛ شما عزیز، امّا ما ذلیل.

¹¹ تا به همین لحظه گرسنه و تشنه و عریان و کوبیده و آواره هستیم.

¹² به‌ دستهای خود کار کرده، مشقّت می‌کشیم و دشنام شنیده، برکت می‌طلبیم و تحت ستم گردیده، صبر می‌کنیم.

¹³ چون تهمت بر ما می‌زنند، نصیحت می‌کنیم و مثل تفالهٔ دنیا و زبالهٔ همه ‌چیز شده‌ایم تا به حال.

¹⁴ این را نمی‌نویسم تا شما را شرمنده سازم، بلکه چون فرزندان محبوب خود به شما هشدار می‌دهم.

¹⁵ زیرا هرچند هزاران معلّم در مسیح داشته باشید، لیکن پدران بسیار ندارید، زیرا که من شما را در مسیح عیسی به انجیل پدر شدم.

¹⁶ پس از شما تمنّا دارم که از من نمونه بردارید.

¹⁷ برای همین تیموتائوس را نزد شما فرستادم که اوست فرزند محبوب من و امین در خداوند تا راههای مرا در مسیح به یاد شما بیاورد، چنانکه در هر جا و در هر کلیسا تعلیم می‌دهم.

¹⁸ امّا بعضی تکبر می‌کنند به گمان آنکه من نزد شما نمی آیم.

¹⁹ لیکن به زودی نزد شما خواهم آمد، اگر خداوند بخواهد و خواهم دانست نه سخن متکبران را بلکه قوت ایشان را.

²⁰ زیرا پادشاهی خدا به حرف نیست، بلکه در قوت است.

²¹ چه خواسته دارید؛ آیا با چوب نزد شما بیایم یا با محبّت و روح حلم؟