۱قرنتیان 11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ پس از من نمونه بگیرید، چنانکه من نیز از مسیح نمونه می‌گیرم.

پوشش سر

² حال شما را تحسین می‌نمایم از این جهت که در هر چیز مرا یاد می‌دارید و اخبار را به طوری که به شما سپردم، حفظ می‌نمایید.

³ امّا می‌خواهم شما بدانید که سر هر مرد، مسیح است و سر زن، مرد و سر مسیح، خدا.

⁴ هر مردی که سرپوشیده دعا یا نبوّت کند، سر خود را رسوا می‌نماید.

⁵ امّا هر زنی که سر برهنه دعا یا نبوّت کند، سر خود را رسوا می‌سازد، زیرا مانند این است که سر خود را تراشیده باشد.

⁶ زیرا اگر زن نمی‌پوشاند، موی را نیز بِبُرد؛ و اگر زن را موی بریدن یا تراشیدن شرم آور است، باید بپوشاند.

⁷ زیرا که مرد را نباید سر خود بپوشاند، چونکه او صورت و جلال خداست، امّا زن جلال مرد است.

⁸ زیرا که مرد از زن نیست بلکه زن از مرد است.

⁹ و نیز مرد برای زن آفریده نشد، بلکه زن برای مرد.

¹⁰ از این جهت زن می‌باید عزّتی بر سر داشته باشد به خاطر فرشتگان.

¹¹ لیکن زن از مرد جدا نیست و مرد هم جدا از زن نیست در خداوند.

¹² زیرا چنانکه زن از مرد است، همچنین مرد نیز به‌وسیلهٔ زن، لیکن همه ‌چیز از خدا.

¹³ در دل خود انصاف دهید: آیا شایسته است که زن ناپوشیده نزد خدا دعا کند؟

¹⁴ آیا خود طبیعت شما را نمی‌آموزد که اگر مرد موی دراز دارد، او را ننگ می‌باشد؟

¹⁵ و اگر زن موی دراز دارد، او را فخر است، زیرا که موی به جهت پرده به او داده شد؟

¹⁶ و اگر کسی ستیزه‌گر باشد، ما و کلیساهای خدا را چنین عادتی نیست.

شام خداوند

¹⁷ لیکن چون این فرمان را به شما می‌کنم، شما را تحسین نمی‌کنم، زیرا که شما نه از برای بهتری بلکه برای بدتری جمع می‌شوید.

¹⁸ زیرا اولا هنگامی که شما در کلیسا جمع می‌شوید، می‌شنوم که در میان شما جدایی‌ها روی می‌دهد و قدری از آن را باور می‌کنم.

¹⁹ از آن جهت که لازم است در میان شما تفرقه‌ها نیز باشد تا که مقبولان از شما آشکار گردند.

²⁰ پس چون شما در یک جا جمع می‌شوید، ممکن نیست که شام خداوند خورده شود.

²¹ زیرا در وقت خوردن هر کس شام خود را پیشتر می‌گیرد و یکی گرسنه و دیگری مست می‌شود.

²² مگر خانه‌ها برای خوردن و آشامیدن ندارید؟ یا کلیسای خدا را تحقیر می‌نمایید و آنانی را که ندارند شرمنده می‌سازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا در این امر شما را تحسین نمایم؟ تحسین نمی‌نمایم!

²³ زیرا من از خداوند یافتم، آنچه به شما نیز سپردم که عیسی خداوند در شبی که او را تسلیم کردند، نان را گرفت

²⁴ و شکر نموده، پاره کرد و گفت: «بگیرید، بخورید. این است بدن من که برای شما پاره می‌شود. این را به یادگاری من به‌ جا آرید.»

²⁵ و همچنین پیاله را نیز بعد از شام و گفت: «این پیالهٔ عهد جدید است در خون من. هرگاه این را بنوشید، به یادگاری من بکنید.»

²⁶ زیرا هرگاه این نان را بخورید و این پیاله را بنوشید، مرگ خداوند را آشکار می‌نمایید تا هنگامی که باز آید.

²⁷ پس هر که به طور ناشایسته نان را بخورد و پیاله خداوند را بنوشد، مجرم بدن و خون خداوند خواهد بود.

²⁸ امّا هر شخص خود را امتحان کند و به این گونه از آن نان بخورد و از آن پیاله بنوشد.

²⁹ زیرا هر که می‌خورد و می‌نوشد، محکومیّت خود را می‌خورد و می‌نوشد اگر بدن خداوند را تشخیص نمی‌دهد.

³⁰ از این سبب بسیاری از شما ناتوان و مریض‌اند و بسیاری خوابیده‌اند.

³¹ امّا اگر بر خود قضاوت می‌کردیم، قضاوت بر ما نمی‌شد.

³² لیکن هنگامی که بر ما قضاوت می‌شود، از خداوند تنبیه می‌شویم، مبادا با اهل دنیا بر ما قضاوت شود.

³³ بنابراین ای برادران من، چون برای خوردن جمع می‌شوید، منتظر یکدیگر باشید.

³⁴ و اگر کسی گرسنه باشد، در خانه بخورد، مبادا به جهت مکافات جمع شوید. و چون بیایم، بقیه را به نظم خواهم آورد.