۱قرنتیان 10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

درباره بتها و قربانی بتها

¹ زیرا‌ ای برادران، نمی‌خواهم شما بی‌خبر باشید از اینکه پدران ما همه زیر ابر بودند و همه از دریا عبور نمودند

² و همه به موسی تعمید یافتند، در ابر و در دریا؛

³ و همه همان خوراک روحانی را خوردند

⁴ و همه همان نوشیدنی روحانی را نوشیدند، زیرا که می‌آشامیدند از صخره روحانی که از عقب ایشان می‌آمد و آن صخره مسیح بود.

⁵ لیکن از بسیاری از ایشان خدا راضی نبود، زیرا که در بیابان انداخته شدند.

⁶ و این امور نمونه‌ها برای ما شد تا ما مشتاق بدی نباشیم، چنانکه ایشان بودند؛

⁷ و نه بت‌پرست شوید، مثل بعضی از ایشان، چنانکه نوشته شده است: «قوم به خوردن و نوشیدن نشستند و برای عیاشی برپا شدند.»

⁸ و نه زنا کنیم، چنانکه بعضی از ایشان کردند و در یک روز بیست و سه هزار نفر هلاک گشتند.

⁹ و نه مسیح را تجربه کنیم، چنانکه بعضی از ایشان کردند و از مارها هلاک گردیدند.

¹⁰ و نه بحث کنید، چنانکه بعضی از ایشان کردند و هلاک‌کننده ایشان را هلاک کرد.

¹¹ و این همه به طور نمونه به ایشان واقع شد و برای تنبیه ما نوشته شده گردید که اواخر عالم به ما رسیده است.

¹² پس آنکه گمان بَرَد که استوار است، باخبر باشد که نیفتد.

¹³ هیچ امتحانی جز آنکه مناسب بشر باشد، شما را فرو نگرفت. امّا خدا امین است که نمی‌گذارد شما فوق توان خود آزموده شوید، بلکه با امتحان راه گریزی نیز می‌سازد تا یارای تحمّل آن را داشته باشید.

¹⁴ بنابراین ای عزیزان من، از بت‌پرستی بگریزید.

¹⁵ به خردمندان سخن می‌گویم: خود قضاوت کنید بر آنچه می‌گویم.

¹⁶ پیالهٔ برکت که آن را شکر می‌گزاریم، آیا شراکت در خون مسیح نیست؟ و نانی را که پاره می‌کنیم، آیا شراکت در بدن مسیح نه؟

¹⁷ زیرا ما که بسیاریم، یک نان و یکتن می‌باشیم، چونکه همه از یک نان سهم می‌یابیم.

¹⁸ اسرائیل جسمانی را ملاحظه کنید! آیا خورندگان قربانی‌ها شریک قربانگاه نیستند؟

¹⁹ پس چه گویم؟ آیا بت چیزی می‌باشد؟ یا که قربانی بت چیزی است؟

²⁰ نه! بلکه آنچه بت‌پرستان قربانی می‌کنند، برای دیوها تقدیم می‌کنند، نه برای خدا؛ و نمی‌خواهم شما شریک دیوها باشید.

²¹ محال است که هم از پیالهٔ خداوند و هم از پیاله دیوها بنوشید؛ و هم از سفرهٔ خداوند و هم از سفره دیوها نمی‌توانید سهم برد.

²² آیا خداوند را به غیرت می‌آوریم، یا از او تواناتر می‌باشیم؟

²³ همه ‌چیز جایز است، لیکن همه مفید نیست؛ همه رواست، لیکن همه بنا نمی‌کند.

²⁴ هر کس نفع خود را نجوید، بلکه نفع دیگری را.

²⁵ هر آنچه را در قصابخانه می‌فروشند، بخورید و هیچ مپرسید به‌ خاطر وجدان.

²⁶ زیرا که جهان و پری آن از آنِ خداوند است.

²⁷ هرگاه کسی از بی‌ایمانان از شما وعده خواهد و می‌خواهید بروید، آنچه نزد شما گذارند، بخورید و هیچ مپرسید به خاطر وجدان.

²⁸ امّا اگر کسی به شما گوید: «این قربانی بت است»، مخورید به‌ خاطر آن کس که خبر داد و به خاطر وجدان، زیرا که جهان و پری آن از آنِ خداوند است.

²⁹ امّا وجدان می‌گویم نه از خودت بلکه وجدان آن دیگر؛ زیرا چرا وجدان دیگری بر آزادی من قضاوت کند؟

³⁰ و اگر من به شُکر بخورم، چرا بر من تهمت زنند به خاطر آن چیزی که من برای آن شُکر می‌کنم؟

³¹ پس خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هر چه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید.

³² یهودیان و یونانیان و کلیسای خدا را لغزش مدهید.

³³ چنانکه من نیز در هر کاری همه را خوش می‌سازم و نفع خود را طالب نیستم، بلکه نفع بسیاری را تا نجات یابند.