Matej 9 - I Biblija ki Arli romani čhib

E Isuse isi pravo te oprostini o grehija

¹ O Isus đerdinđa ano čamco, nakhino ki aver strana hem reslja pese ki diz.

² Adari nesave manuša koro leste ande upri nosiljka jekhe manuše kova našti ine te phirel ni te mrdini. Kad o Isus dikhlja lengiri vera, phenđa e nambormese: “Ma dara, mlo čhavo, oprostimei će te grehija!”

³ A nesave učitelja e Zakonestar vaćerde ana pumende: “Akava hulini!”

⁴ O Isus džanđa so mislinena, pa pučlja len: “Sose ađahar bišukar mislinena ano tumare vile?

⁵ Soi po lokhe te phenel pe: ‘Oprostimei će te grehija’ ili te phenel pe: ‘Ušti hem phir’?

⁶ Ka dokažinav tumenđe da man, e Čhave e manušesere, isi pravo ki phuv te oprostinav o grehija.” Tegani phenđa e manušese kova našti ine te phirel: “Ušti, le ti nosiljka hem dža čhere!”

⁷ I ov uštino hem dželo čhere.

⁸ Kad o narodo dikhlja adava, inele zadivime hem lelje te slavinen e Devle so e manušenđe dinđa esavko autoritet.

O Isus alo zako grešnici

⁹ Sar džala ine adathar, o Isus dikhlja jekhe manuše palo anav Matej sar bešela ko than kotar čedela pe o porez, pa phenđa lese: “Phir pala mande!” I o Matej uštino hem dželo palo leste.

¹⁰ I sar o Isus inele uzalo astali ano čher e Matejesoro, but carinici hem avera grešnici ale te han oleja hem lesere učenikonencar.

¹¹ Kad o fariseja dikhle adava, pučle lesere učenikonen: “Sose tumaro učitelj hala e carinikonencar hem avere grešnikonencar?”

¹² A o Isus šunđa adava, pa phenđa: “E sastenđe na valjani doktori, nego e nambormenđe.

¹³ Nego, džan hem sikljoven so značini akava: ‘Po šukari maje te dikhav da injen milosrdna, nego te anen maje žrtven.’ Adalese so, na aljum te vičinav e pravednikonen, nego e grešnikonen.”

E Isusesoroi sikaviba nevo

¹⁴ Tegani e Jovanesere e Krstiteljesere učenici ale koro Isus hem pučle le: “Sar adava amen hem o fariseja postinaja, a te učenici na postinena?”

¹⁵ O Isus phenđa lenđe: “Tugujinena li e mladoženjasere amala kadi olencar o mladoženja? Na. Ali ka aven o dive kad o manuša ka len lendar e mladoženja. Tegani ka postinen.

¹⁶ Niko na sivela o nevo kotor zako šeja upro purano fostani sar te pherel i rupa, adalese so, ko thojba, adava kotor ka čedel pe, ka pharaj pe oto fostani hem ka ćerel po bari rupa.

¹⁷ Ni i nevi mol na čhorela pe ano purane morćha. Te ćerđa pe ađahar, kad i mol ka zreloni, o morćha ka pharavđon hem ka oven uništime, a i mol ka čhorđol. Nego, i nevi mol čhorela pe ano neve morćha, i soduj ka oven arakhle.”

O Isus sasljari e namborma đuvlja hem vazdela taro mule e čhajorja

¹⁸ Sar o Isus vaćeri ine adava, alo jekh vođa e sinagogakoro, pelo ko kočija anglo Isus hem phenđa: “Mli čhaj akana muli. Ali tu ava hem čhiv to vas upro late hem oj palem ka živini.”

¹⁹ O Isus uštino hem ple učenikonencar dželo palo leste.

²⁰ I dikh, nesavi đuvli kolatar dešu duj berš thavdinđa rat nakhini oto palal e Isusese hem dolinđa pe upro lesere fostanesoro krajo,

²¹ adalese so phenđa ana peste: “Samo te dolav man upro lesoro fostani, ka ovav sasljardi.”

²² O Isus irinđa pe, i kad dikhlja la, phenđa laće: “Ma dara, mli čhaj, ti vera sasljarđa tut.” I oj odmah saslili.

²³ Kad o Isus đerdinđa ko čher e sinagogakere vođasoro, dikhlja e manušen kola zbog i muli čhaj bašalena flaute hem averen kola galaminena.

²⁴ I phenđa lenđe: “Džan tumenđe! I čhajori na muli, nego sovela.” I on asandile lese.

²⁵ Kad o manuša inele ikalde avri, o Isus đerdinđa adari kaj inele i čhajori, dolinđa la oto vas hem oj uštini.

²⁶ I adava šundilo ko sa adava krajo.

O Isus sasljari duje kororen

²⁷ Sar o Isus džala ine adathar, duj korore manuša džele palo leste vičindoj: “Smilujin tut amenđe, Čhaveja Davidesereja!”

²⁸ Kad đerdinđa ano čher, ale anglo leste o korore, i o Isus pučlja len: “Verujinena li da me šaj te sasljarav tumen?” A on phende: “Oja, Gospode!”

²⁹ Tegani čhivđa ple vasta upro lengere jaćha hem phenđa: “Nek ovel tumenđe sar so verujinena.”

³⁰ I on lelje te dikhen. Tegani o Isus zorale upozorinđa len vaćerindoj: “Nikase ma vaćeren akalestar.”

³¹ Ali on džele hem vaćerde olestar ko sa adava krajo.

O Isus sasljari e manuše kova našti ine te vaćeri

³² I sar on ikljona ine taro čher, nesave manuša ande anglo Isus jekhe manuše kova našti ine te vaćeri, kova inele opsednutime demoneja.

³³ Kad o Isus ispudinđa e demone, o manuš lelja te vaćeri. I o narodo inele zadivime hem phende: “Nikad ađahar nešto na dikhljam ano Izrael!”

³⁴ A o fariseja vaćerena ine: “E demonengere šerutnesere zoralipnaja ispudini e demonen!”

E Devlese valjanena učenici kola ka sikaven e manušen

³⁵ O Isus džala ine ko sa o dizja hem o gava hem sikaj e manušen ano lengere sinagoge, vaćerindoj o Šukar lafi e carstvostar hem sasljarindoj e manušen oto đijekh nambormipe hem bizoralipe.

³⁶ Kad dikhlja e narodo, ine lese pharo olenđe, adalese so inele uznemirime hem bespomoćna sar bakre bizo pastiri.

³⁷ Tegani phenđa ple učenikonenđe: “I žetvai bari, a hari bućarne te čeden.

³⁸ Adalese, molinen e gospodare oti žetva te bičhali e bućarnen ki žetva pli.”