زبور 88 - Pakistani Yousafzai Pashto

اتۀ اتيايم زبور د محلت لعنوت په طرز کښې

يو حمد، د موسيقۍ د مشر دپاره: د قورح د زامنو يو زبور

¹ اے مالِکه خُدايه، زما خلاصونکى پاکه خُدايه، شپه او ورځ ستا په وړاندې ژړا کوم.

² زما دُعا دې تا ته درورسيږى، زما ژړا ته غوږ ونيسه.

³ زما ځان د تکليفونو نه ډک دے، زما ژوند مرګ ته نزدې شوے دے.

⁴ خلق زما په حقله وائى چې پښې يې په قبر کښې دى. او د يو بې‌وسه کس په شان شوے يم.

⁵ زۀ په مړو کښې حِساب شوے يم، زۀ لکه د مړو په شان شوے يمه چې په قبر کښې پراتۀ وى، څوک چې به تۀ نور نۀ يادوې، څوک چې ستا د نظر نه اخوا شوے وى.

⁶ زۀ دې د قبر کندې ته غورزولے يم، تا زۀ تور تيارو ته غورزولے يم.

⁷ ستا غضب په ما بار شوے دے، او ستا ټولو چپو زۀ رالاندې کړے يم.

⁸ تا زما دوستان ما نه لرې کړى دى، زۀ دې د هغوئ دپاره کرکژن وګرځولم. ګېر يمه زۀ چرته تښتېدلے نۀ شم.

⁹ زما د ډېره غمه نظر کم شولو. هره ورځ تا ته زارى کوم مالِکه خُدايه، او خپل لاس تا ته د دُعا دپاره اوچتوم.

¹⁰ تۀ د مړو دپاره معجزې کوې څۀ؟ څوک چې مړۀ دى دوئ پاڅېدے شى چې ستا ثناء صِفت وکړى څۀ؟

¹¹ ولې ستا د ابدى مينې بيان قبر کښې کېدے شى څۀ، يا ستا د وفادارۍ بيان په قبر کښې کېدے شى څۀ؟

¹² ولې په تيارۀ کښې ستا معجزې پېژندے شى څۀ، يا د فنا په مُلک کښې ستا رښتينوالے څوک پېژندے شى څۀ؟

¹³ خو زۀ مالِکه خُدايه د مدد دپاره تا ته ژړا کوم، زۀ به هر سحر تا ته سوال زارى کوم.

¹⁴ ولې مالِکه خُدايه تا زۀ رد کړے يم، او ولې تۀ خپل مخ ما نه اړوې څۀ؟

¹⁵ زۀ د ځوانۍ نه کړېدلے او مرګ ته رانزدې شوے يم. ما ستا يره تيره کړله او پرېشانه شوے يم.

¹⁶ ستا قهر په ما باندې راپرېوتے دے، زۀ ستا د يرې نه تباه شوے يم.

¹⁷ ټوله ورځ لکه د سېلاب په شان رانه راتاو وى، په پوره توګه هغۀ زۀ راګېر کړے يم.

¹⁸ تا زما محبوب او دوستان رانه جدا کړى دى، تورو تيارو سره مې يارانه شوه.