زبور 79 - Pakistani Yousafzai Pashto

يو کم اتيايم زبور د حضرت آسف يو زبور

¹ اے پاکه خُدايه غېر قومونو ستا مُلک قبضه کړے دے، هغوئ ستا د مقدس کور بې‌حرمتى وکړه او هغوئ يروشلم په کنډرو بدل کړے دے.

² هغوئ ستا د خادِمانو لاشونه د هوا مارغانو ته وغورزول، او ستا د مقدسينو غوښې يې ځنګلى ځناورو ته واچولې.

³ هغوئ د دوئ وينه د يروشلم په کوڅو کښې لکه د اوبو توئ کړه، او داسې څوک نشته چې د دوئ مړى ښخ کړى.

⁴ مونږ خپلو ګاونډيانو ته سپک ښکارو، او ګېرچاپېره خلق مونږ پورې خاندى او بې‌عزتى مو کوى.

⁵ ترڅو پورې به مالِکه خُدايه؟ تۀ مونږ ته ولې په قهر يې؟ د تل دپاره څۀ؟ ترڅو پورې به ستا غېرت د اور په شان بليږى؟

⁶ خپل غضب دې په هغه قومونو نازل کړه چې تا نۀ پېژنى، هغه بادشاهتونو ته په قهر شه کوم چې دې نوم نۀ اخلى،

⁷ ځکه چې هغوئ د يعقوب اولاد لواړ تير کړے دے او مُلک يې ورله په کنډرو بدل کړے دے.

⁸ مونږ د پلار نيکۀ په ګناه مۀ نيسه، په مونږ دې ستا رحم زر تر زره راشى، ځکه چې مونږ ډېر خوار و زار شوى يُو،

⁹ زمونږ مدد وکړه، اے زمونږ خلاصونکى پاکه خُدايه، چې ستا نوم جلال ومومى، د خپل نوم په خاطر مونږ ته خلاصون راکړه او زمونږ ګناهونه معاف کړه.

¹⁰ غېر قومونه دې ولې داسې ووائى چې، ”د دوئ خُدائ پاک چرته دے؟“ زمونږ د سترګو په وړاندې دا قومونه پوهه کړه، چې تا د خپلو خادِمانو د توئ شوې وينې انتقام واخستو.

¹¹ د قېديانو فرياد په خپله واوره، په چا چې د مرګ فېصله شوې ده د خپل مټ په زور دې هغه بچ کړه.

¹² اے مالِکه خُدايه، تۀ زمونږ ګاونډيانو له اووۀ چنده سزا ورکړه، د هغه سپکوالى په وجه کوم چې دوئ تا پورې کړے دے،

¹³ نو بيا به مونږ ستا خلق ستا د شپول ګډې به ستا ثناء صِفت د تل دپاره وکړُو، او مونږ به ستا ثناء صِفت د يو نسل نه تر بل نسله پورې جارى ساتو.