زبور 75 - Pakistani Yousafzai Pashto

پينځۀ اويايم زبور د خُدائ پاک عدالت کول

د سرود مشر دپاره: د آسف يو زبور چې په ساز کښې وغږولے شو مۀ تباه کوئ

¹ مونږ پاکه خُدايه ستا شُکر کوُو، مونږ شُکر کوُو چې ستا نوم نزدې دے، او خلق ستا د عجيبه کارونو په حقله خبرې کوى.

² تا وفرمائيل چې، ”مقرر شوے وخت زۀ په خپله خپل ځان له خوښوم، دا زۀ يم چې دغه رنګ د اِنصاف فېصلې کوم.

³ کله چې دُنيا او هر ژوندے څيز هم په کښې لړزيږى، خو دا زۀ يم چې د دې ستنې مې کلکې نيولى دى.

⁴ مغرُورو ته وايمه چې لافې نۀ کوى، او بدکارانو ته وايمه چې په خپل قدرت فخر نۀ کوى،

⁵ خپل ښکرونه د آسمان خلاف مۀ اوچتوئ، او په هسکه غړۍ خبرې مۀ کوئ.“

⁶ هيڅ څوک د مشرق نه تر مغربه پورې نشته، او نۀ په صحرا کښې څوک شته چې انسان اوچت کړى.

⁷ خو دا خُدائ پاک دے څوک چې اِنصاف کوى، او هغه يو لاندې کوى او بل اوچتوى.

⁸ د مالِک خُدائ په لاس کښې پيالۍ ده، چې د هغۀ د غضب د ترخو ميو نه ډکه ده، هغه يې توئيوى چې د دُنيا ټول بدعمله خلق يې تر آخره پورې وڅښى.

⁹ خو زۀ به يې تر ابده پورې ستايم، زۀ به په سندرو کښې د يعقوب د خُدائ پاک ثناء صِفت کوم.

¹⁰ مالِک خُدائ فرمائى چې زۀ به د ټولو شريرانو ښکرونه مات کړم، خو د نېکانو ښکرونه به اوچت کړم.