زبور 7 - Pakistani Yousafzai Pashto

اوؤم زبور د اِنصاف دپاره دُعا

د حضرت داؤد يو نظم، کوم چې هغۀ د بنيامين قبيلې کوش په حقله مالِک خُدائ ته وئيلے وو

¹ اے مالِکه خُدايه، پاکه خُدايه، تۀ زما پناه يې، د هغه خلقو نه ما خلاص کړه او ما بچ کړه څوک چې راپسې دى،

² ګنې ما به د ازمرى په شانې وشلوى ټوټې به مې کړى، هيڅ څوک به مې نۀ وى چې د هغوئ نه ما بچ کړى.

³ اے مالِکه خُدايه، زما پاکه خُدايه، کۀ ما د اِنصاف نه کار اخستے نۀ وى،

⁴ کۀ ما د خپل دوست سره بد کړې وى کۀ ناحقه مې دشمن باندې حمله کړې وى،

⁵ نو بيا دې دشمن راپسې شى ما دې ووهى. ما دې پرېږدى بې‌عزتۍ سره په خاورو کښې.

⁶ اے مالِکه خُدايه د غصې سره راپاڅه، زما د دشمن د غصې په مقابل کښې راپورته شه، راپورته شه، زما پاکه خُدايه، په دوئ باندې خپل عدل او اِنصاف راوله.

⁷ راغونډ کړه ټول قومونه خپل ځان ته، د خپل عرش نه په هغوئ بادشاهى وکړه.

⁸ مالِک خُدائ په خپله د قومونو عدالت کوى. تۀ زما د صداقت اعلان وکړه، زۀ بې‌ګناه يم، اے لويه خُدايه.

⁹ ختم کړه ظلمونه د ظالم ختم کړه، آباد کړه صادقان صادقه خُدايه، د زړۀ منصوبې او فکرونه تۀ معلوموې.

¹⁰ هغه خُدائ تعالىٰ خو زما ډال دے، بچ کوونکے چې د زړونو صادقانو دے.

¹¹ خُدائ پاک صادق اِنصاف دار دے، بدکارو ته هره ورځ په قهر وى.

¹² کۀ څوک چرې په خپله توبه نۀ کړى، خُدائ به خپله تُوره ورته تېره کړى، نو ليندې ته به لاس پورته کړى.

¹³ کړى هغه به تياره وسله تباه کوونکى، او وُلى به خپل غشى بلېدونکى.

¹⁴ څنګه د بدو منصوبې جوړوى، بدعمله خلق ګوره د مصيبت نه هغوئ ډک وى او فريب کاره.

¹⁵ هغوئ د بل د غورزېدو دپاره ډوبه کنده تياروى په هم دې کنده کښې به په خپله ورغورزيږى.

¹⁶ کوم مصيبت چې جوړوى هغوئ به خپله په کښې ګېر شى، هغه ظلمونه د هغوئ په خپل سر انبار شى.

¹⁷ شُکر به کوم د مالِک خُدائ چې هغه اِنصاف کوونکے دے وايم به زۀ د مالِک خُدائ تعالىٰ ثناء صِفت.