زبور 56 - Pakistani Yousafzai Pashto

شپږ پنځوسم زبور توکل په خُدائ پاک

د موسيقۍ د مشر دپاره: د حضرت داؤد يو زبور، طرز: لرې د څېړۍ په ونو کښې ناستې ګوګوشتکې. دا ښائسته سندره د هغه وخت متعلق ده کله چې فلستيانو هغه په جات کښې راګېر کړو.

¹ اے پاکه خُدايه، په ما رحم وکړه، خلق راپسې شوى دى، ټوله ورځ دشمنان په ما باندې سختې حملې کوى.

² زما دشمنان ټوله ورځ ما وهى. ډېر زيات دى مغروره څوک چې ما سره جنګ کوى.

³ خو کله چې زۀ وويرېږم، نو زۀ به په تا باندې توکل وکړم.

⁴ کومه وعده چې هغۀ کړې ده، زۀ د خُدائ پاک ثناء صِفت کوم. نو زۀ نۀ يرېږم ځکه چې په خُدائ باندې توکل کوم. نو فانى انسان به ما سره څۀ وکړى؟

⁵ زما دشمنان ټوله ورځ زما خبرې بدلوى، هر وخت هغوئ زما خلاف منصوبې جوړوى.

⁶ ټول راټول شوى دى او پټ ناست دى، په هر قدم کښې راپسې دى او زما د مرګ خواهش کوى.

⁷ چې په خپل شرارت کښې وتښتى دوئ مۀ پرېږدئ، اے پاکه خُدايه، په خپل قهر او غضب کښې دې دوئ ته شکست ورکړه.

⁸ تۀ د ټولو تکليفونو نه خبر يې زما، اوښکې دې يو لوښى کښې راغونډې کړې دى زما، ټول د غم حساب دې په خپل کِتاب کښې ليکلے زما.

⁹ دشمنان به مې وتښتى چې په کومه ورځ تا ته آواز وکړم، خُدائ زما ملګرے دے زۀ په دې باندې پوهېږم.

¹⁰ کومه وعده چې خُدائ پاک ما سره کړې ده په هغې زۀ د خُدائ ثناء صِفت کوم. او کومه وعده چې مالِک خُدائ کړې ده په هغې زۀ د خُدائ شُکر ګزار يم.

¹¹ نو زۀ نۀ يرېږمه ځکه چې په خُدائ پاک باندې توکل کوم. نو فانى انسان به ما سره څۀ وکړى؟

¹² اے پاکه خُدايه، زۀ به تا سره د نذرانې وعده خپله سر ته رسوم، زۀ به تا ته د شکرانې نذرانې پېش کوم،

¹³ تا زۀ د مرګ نه خلاص کړم. تا په خپله زۀ د تيندک خوړلو نه وساتلم، چې زۀ د ژوند په نُور کښې د خُدائ په حضور کښې وګرځم.