زبور 49 - Pakistani Yousafzai Pashto

يو کم پنځوسم زبور په مال دولت د يقين کولو کم عقلتوب

د موسيقۍ د مشر دپاره: د قورح د بچو يو زبور

¹ اے قومونو تاسو ټول دا واورئ، څوک چې په دُنيا کښې اوسېږئ ما ته غوږ ونيسئ،

² خاصو او عامو، مالدارو او غريبانو واورئ،

³ زما ژبه په حِکمت سره خبرې بيانوى، او د زړۀ بيان مې خلقو ته پوهه ورکوى.

⁴ زۀ به متلونو ته خپل غوږ ونيسمه، د رباب په ساز کښې به زۀ د راز وينا وکړمه،

⁵ نو زۀ به ولې يرېږمه کۀ سخته په ما راشى، کله چې د دوکه مارو په شرارتونو کښې راګېر شم.

⁶ دوئ چې په خپل مال دولت باندې يقين لرى، او په خپل ډېر مال دولت فخر کوى.

⁷ هيڅوک د چا د ژوند قيمت ورکولے نۀ شى، او نۀ خُدائ پاک له د هغۀ د سر کفاره ورکولے شى.

⁸ د ژوندون قيمت بې‌بها دے، د ژوندون دپاره هيڅ قيمت پوره نۀ دے.

⁹ چې هغه دې تر ابده ژوندے پاتې شى، او هيڅکله دې قبر ته لاړ نۀ شى.

¹⁰ نو ټول خلق به ووينى چې پوهان هم مړۀ کيږى، جاهلان او بې‌وقوفان به يو ځائ هلاک شى. او د ټولو نه به مال دولت نورو ته پاتې شى

¹¹ قبر د هغوئ ابدى کور دے، چرته چې به هغوئ د تل دپاره وى، کۀ څۀ هم چې هغوئ جائيدادونه په خپل نوم خېژولى دى.

¹² خو انسانان د خپل دولت په وجه ژوندى پاتې کېدے نۀ شى، او هغوئ به لکه د ځناور په شان مړۀ شى.

¹³ دا د هغوئ نصيب دے څوک چې په خپل ځان توکل کوى، او څوک چې د دوئ په لاره روان وى.

¹⁴ د ګډو د رمې په شان هسې به د مرګ کندې ته ګزار شى، چرته چې مرګ به د دوئ شپون وى. په سحر کښې به نېکان په دوئ حکومت کوى، د دوئ بدن به په قبر کښې ختم شى، او قبر به د دوئ کور شى.

¹⁵ خو خُدائ پاک به ما له د قبر نه خلاصون راکړى، ځکه چې هغه به ضرور ما خپل ځان ته راکاږى.

¹⁶ هيڅکله مۀ خفه کېږه کۀ يو سړے مالداره کيږى، او د چا د کور شان او شوکت چې زياتيږى.

¹⁷ ځکه چې کله هغه مړ شى د ځان سره به هيڅ څيز نۀ وړى، د هغۀ شان او شوکت به قبر ته د هغۀ سره نۀ ځى،

¹⁸ کله چې هغه ژوندے وو خپل ځان يې بختور ګڼلو، خلقو يې صِفتونه کول کله چې مالداره وو.

¹⁹ خو د خپل پلار او نيکۀ په شان دوئ به آخر مړۀ شى، نو کله به هم دوئ د ژوندون رڼا ونۀ وينى.

²⁰ هغه څوک چې ډېر مال او دولت لرى خو دے نۀ پوهيږى چې دوئ به د ځناورو په شان ختميږى.