زبور 144 - Pakistani Yousafzai Pashto

يو سل او څلور څلوېښتم زبور

د حضرت داؤد يو زبور

¹ مالِک خُدائ ته دې ثناء صِفت وى څوک چې زما ګټ دے، څوک چې زما لاسونه د جنګ دپاره تياروى، او زما ګوتې د جنګ دپاره تياروى.

² هغه زما مينه ناک خُدائ پاک او د حِفاظت قلعه ده، هغه زما پناه ګاه او زما خلاصونکے دے، هغه زما ډال دے په چا کښې چې زۀ پناه اخلم، څوک چې خلق زما د اختيار لاندې راولى.

³ اے مالِکه خُدايه، انسان څۀ دے چې تۀ يې خيال ساتې، د انسان زوئ څۀ دے چې تۀ يې فکر کوې؟

⁴ انسان دے لکه د هوا په شان، د هغۀ عمر تېريږى لکه سورى په شان.

⁵ خپل آسمانونه وشلوه اے مالِکه خُدايه او لاندې راکوز شه، غرونو ته صرف لاس وروړه نو دوئ به لوګے شى.

⁶ برېښنا ګانې راولېږه او دشمنان خوارۀ کړه، او خپل غشى پرې راووروه او هغوئ تس نس کړه.

⁷ د بره نه خپل لاس راوغزوه، ما ته تحفُظ او خلاصون راکړه، د زورَورو اوبو او د غېرو لاسونو نه،

⁸ د چا خولۀ چې د دروغو نه ډکه ده، د چا لاسونه چې دوکه باز دى.

⁹ زۀ به تا ته نوے حمد ووايم، اے پاکه خُدايه، په لس تاريزه سريندې به زۀ تا ته سُر ساز وغږوم،

¹⁰ هغه چا ته څوک چې بادشاهانو له فتح ورکوى، څوک چې خپل خِدمتګار داؤد ته د وژونکې تُورې نه خلاصون ورکوى.

¹¹ ما ته تحفُظ او ما ته خلاصون راکړه، او د غېرو د لاسونو نه خلاصون راکړه، د چا خولۀ چې د دروغو نه ډکه ده، او د چا لاسونه چې دوکه باز دى.

¹² نو بيا به زمونږ زامن په ځوانۍ کښې لکه د سيرابه تکو شنو بوټو په شان وى، او زمونږ لوڼه به لکه د محل د زينت د ستنو په شان وى.

¹³ زمونږ ګودامونه به د هر قسمه غلې نه ډک وى، زمونږ ګډې به زرګونو ته ورسيږى، په زرګونو به زمونږ په پټو کښې وى،

¹⁴ زمونږ غوَيان به درانۀ بارونه وړى، نو زمونږ د ښار دېوالونه به کنډر نۀ شى، هيڅ څوک به قېدى بوتلے نۀ شى، او زمونږ په کوڅو کښې به د نااُميدۍ ژړا نۀ وى.

¹⁵ بختور دى هغه خلق د چا په حقله چې دا رښتيا وى، بختور دى هغه خلق د چا چې خُدائ پاک، مالِک خُدائ وى.