زبور 140 - Pakistani Yousafzai Pashto

يو سل او څلوېښتم زبور

د موسيقۍ د مشر دپاره: د حضرت داؤد يو زبور

¹ اے مالِکه خُدايه، د بدکارانو نه ما بچ کړه، او د ظالمانو انسانانو نه ما وساته،

² او څوک چې د شرارت منصوبې په خپلو زړونو کښې جوړوى او هره ورځ جنګ توده‌وى.

³ دوئ خپلې ژبې لکه د ښامار په شان تېروى، او د چمچمار زهر يې په شونډو پراتۀ وى.

⁴ اے مالِکه خُدايه، ما د بدکارانو د لاس نه محفوظ کړه، او ما د ظالمانو نه بچ کړه، څوک چې زما د پښو ګېرولو دپاره منصوبې جوړوى.

⁵ کبرژنو سړو ما ته پټ دامونه اېښى دى، او دوئ خپل جالونه خوارۀ کړى دى. او زما په لارو کښې يې دامونه اېښى دى.

⁶ ما مالِک خُدائ ته ووئيل، تۀ زما خُدائ پاک يې. اے مالِکه خُدايه، د رحم دپاره زما سوال زارى واوره.

⁷ اے قادره مالِکه خُدايه، زما قوى خلاصونکيه، څوک چې د جنګ په ورځ زما سر پټوى.

⁸ د بدکارانو ارمانونه تۀ مۀ پوره کوه، اے مالِکه خُدايه، او د دوئ منصوبې کاميابېدو ته مۀ پرېږده، هسې نه چې دوئ مغروره شى.

⁹ او څوک چې ما نه راتاو دى د هغوئ سرونه دې په مصيبت کښې راګېر شى، او په هغه مصيبت کښې چې کوم د هغوئ شونډو جوړ کړے دے.

¹⁰ بلې شوې سکروټې دې په هغوئ راپرېوځى، او هغوئ دې په اور کښې وغورزولے شى، او هغوئ دې چکړو دلدل ته وغورزيږى چې بيا ترې راوتلے نۀ شى.

¹¹ غېبت کوونکى دې په دې مُلک کښې کامياب نۀ شى، او په ظالمانو دې ناګهانه افت راشى.

¹² زۀ په دې پوهېږمه چې مالِک خُدائ به غريبانانو له اِنصاف ورکړى، او هغه د حاجتمندو مقدمه په خپل لاس کښې اخلى.

¹³ او بې‌شکه چې نېکان به ستا د نوم ثناء صِفت وکړى، او صادقان به ستا په حضور کښې ژوند وکړى.