زبور 139 - Pakistani Yousafzai Pashto

يو سل او يو کم څلوېښتم زبور

د موسيقۍ د مشر دپاره: د حضرت داؤد يو زبور

¹ اے مالِکه خُدايه، تا زۀ معلوم کړے يم او تۀ ما پېژنې.

² تا ته زما د ناستې پاستې پته ده، او زۀ کۀ لرې هم يم تۀ زما په سوچونو پوهېږې.

³ زۀ کۀ ګرځم او کۀ ملاست يم، نو تا ته زما د ټولو کارونو پته ده.

⁴ خبره لا زما د خولې نه وتلې نۀ وى، چې تۀ په هغې پوره خبر يې، اے مالِکه خُدايه.

⁵ زما نه مخکښې او وروستو تۀ يې، او تا د خپل برکت لاس په ما اېښے دے.

⁶ دغه شان پوهه زما دپاره ډېره حېرانونکې ده، او دا خبره زما د عقل نه لويه ده.

⁷ زۀ به ستا د روح نه چرته لاړ شم؟ ستا د حضور نه به چرته وتښتم؟

⁸ کۀ چرې زۀ آسمان ته هم وخېژم، تۀ هلته يې، کۀ چرې زۀ په قبر کښې هم څملم، ته هلته يې.

⁹ کۀ چرې زۀ د سبا په وزرو سور شم، کۀ چرې زۀ د سمندر په لرې غاړه اوسېږم،

¹⁰ هلته به ستا لاس زما لارښودنه وکړى، او ستا قدرت به ما په تېزۍ سره راونيسى.

¹¹ کۀ چرې زۀ دا ووايم چې، ”تيارۀ به ضرور ما ستا نه پټ کړى، او زما نه ګېرچاپېره رڼا به په شپه بدله شى.“

¹² خو تيارۀ به ستا دپاره تيارۀ نۀ وى، شپه به لکه د ورځ په شان ځليږى. ځکه چې تيارۀ به ستا دپاره د رڼا په شان وى.

¹³ ځکه چې تا زما دننه هر څۀ پېدا کړل، او زۀ تا د مور په ګېډه کښې يو ځائ کړم.

¹⁴ زۀ ستا ثناء صِفت کومه ځکه چې زما د بدن جوړښت عجيبه او ويرونکے دے، ستا کارونه عجيبه دى او زۀ په دې ښۀ پوهېږم.

¹⁵ زما د بدن ډانچه ستا نه پټه نۀ وه کله چې زۀ په پټ ځائ کښې جوړېدلم، او کله چې زۀ د زمکې په ژوره کښې جوړېدلم.

¹⁶ ستا سترګو زما نامکمله بدن وليدلو. او تا د شروع نه هغه ټولې ورځې چې زما د ژوند دپاره مقرر کړې وې هغه دې په خپل کِتاب کښې وليکلې.

¹⁷ ستا خيالونه ما ته څومره قيمتى دى، پاکه خُدايه، او دا څومره بې‌حسابه دى.

¹⁸ کۀ چرې هغه وشمارم، نو د شګو نه ډېر دى. او زۀ چې کله راويښ شم، نو بيا هم تا سره يم.

¹⁹ کاش چې تۀ بدکاران هلاکوې، اے پاکه خُدايه، او وينو ته تږى ناست زما نه لرې کړې.

²⁰ دوئ تا پسې قصداً بدې خبرې کوى، او مخالفين دې نوم بې‌فائدې اخلى.

²¹ مالِکه خُدايه، ولې زۀ د هغوئ نه نفرت ونۀ کړم څوک چې ستا نه نفرت کوى؟ او د هغوئ نه کرکه ونۀ کړم څوک چې ستا مخالفت کوى؟

²² زۀ بلکل د هغوئ نه نفرت کوم څوک چې ستا نه نفرت کوى، او هغوئ خپل دشمنان ګڼم.

²³ پاکه خُدايه، ما ولټوه، او زما زړۀ وپېژنه، او تۀ زما امتحان واخله او زما د پرېشانۍ په خيالونو ځان پوهه کړه.

²⁴ ما ته وګوره کۀ چرې کومه غلطه طريقه په ما کښې وى، ما د تل ژوندون لارو ته رهنمائى کړه.