زبور 129 - Pakistani Yousafzai Pashto

يو سل او يو کم دېرشم زبور

يروشلم ته د ختلو سرود

¹ ”هغوئ د ماشوموالى نه په ما باندې ډېر زياتے کړے دے،“ بنى اِسرائيل پرېږده چې داسې ووائى.

² ”هغوئ د ماشوموالى نه په ما باندې ډېر زياتے کړے دے، خو هغوئ ما ته شکست نۀ دے راکړے.

³ زما دشمنانو زۀ دومره وهلے يم، لکه د يوه کوونکى په شان يې زما په ملا اوږدې پولې جوړې کړې دى.“

⁴ خو مالِک خُدائ صادق دے، او زۀ يې د شريرانو د رسۍ نه آزاد کړے يم.

⁵ هر څوک چې د صيون نه کرکه کوى، هغوئ به په شرم وشرميږى او شکست به وخورى.

⁶ هغوئ دې د چت د واښو په شان اوچ شى، کوم چې د غټېدو نه وړاندې اوچ شى.

⁷ د لَوګرو لاسونه دې پرې ډک نۀ شى، څوک ‎يې چې راټولوى نو د هغۀ غېږه دې پرې ډکه نۀ شى.

⁸ هغوئ څوک چې پرې تېريږى دا دې نۀ وائى، چې، ”د مالِک خُدائ برکت دې په تا وى، مونږ تا ته د مالِک خُدائ په نوم برکت درکوو.“