زبور 116 - Pakistani Yousafzai Pashto

يو سل او شپاړسم زبور

¹ د مالِک خُدائ سره مينه کوم ځکه چې هغۀ زما سوال زارى اورېدلې ده، هغۀ زما سوال زارى د رحم دپاره اورېدلې ده.

² ځکه چې هغه اوس په ما خيال ساتى او خپل غوږ يې ما ته راړولے دے، ترڅو چې زۀ ژوندے يم زۀ به هغۀ نه سوال کوم.

³ د مرګ پړو راګېر کړے يم، د قبر سخته په ما راغلې ده، زۀ په خپل خفګان او تکليفونو کښې ډوب شوم.

⁴ نو ما بيا د مالِک خُدائ په نوم چغه کړه، چې، ”اے مالِکه خُدايه ما بچ کړه.“

⁵ مالِک خُدائ مهربانه او صادق دے، زمونږ خُدائ پاک پوره رحيم دے.

⁶ مالِک خُدائ ساده زړۀ لرونکى خلق بچ کوى، کله چې زۀ ډېر سخت حاجتمند ومه هغۀ زۀ بچ کړم.

⁷ نو زما روحه يو ځل بيا خپل آرام ته راشه، ځکه چې مالِک خُدائ ما سره ښۀ دے.

⁸ خو تا په خپله اے مالِکه خُدايه زما روح د مرګ نه بچ کړو، زما سترګې دې د اوښکو نه اوچې کړې، زما پښې دې د تيندک خوړلو نه بچ کړې.

⁹ نو بيا به زۀ د مالِک خُدائ په وړاندې، د ژوندو په مُلک کښې وګرځم.

¹⁰ نو زما دا ايمان وو نو ځکه ما ووئيل چې، ”زۀ ډېر په تکليف کښې يم.“

¹¹ او ما په خپله مايوسۍ کښې دا ووئيل چې، ”ټول انسانان دروغژن دى.“

¹² نو زۀ به څنګه مالِک خُدائ له د هغې بدل خلاص کړم، د هغۀ د ټولو هغه ښېګړو چې ما سره يې کړى دى.

¹³ زۀ به د خلاصون جام اوچت کړم، او زۀ به د مالِک خُدائ په نوم سوال زارى وکړم.

¹⁴ زۀ به د مالِک خُدائ سره خپلې ټولې وعدې پوره کړم، د هغۀ د ټولو خلقو په وړاندې به خپلې وعدې پوره کړم.

¹⁵ د مالِک خُدائ په نظر کښې د هغۀ د مقدسينو مرګ ډېر اهم دے.

¹⁶ اے مالِکه خُدايه په رښتيا سره ستا خِدمتګار يم، لکه ستا د وينځې د زوئ په شان زۀ ستا خِدمتګار يم، تا زۀ د زنځيرونو نه آزاد کړے يمه.

¹⁷ زۀ به تا ته د شُکر ګزارۍ قربانى وکړم، او د مالِک خُدائ په نوم به دُعا وغواړم.

¹⁸ زۀ به د مالِک خُدائ سره خپلې ټولې وعدې پوره کړم، د هغۀ د ټولو خلقو په وړاندې به خپلې وعدې پوره کړم.

¹⁹ د مالِک خُدائ د کور په دربار کښې يروشلمه ستا په مينځ کښې مالِک خُدائ ته دې ثناء صِفت وى.