زبور 108 - Pakistani Yousafzai Pashto

يو سل او اتم زبور

د حضرت داؤد يو زبور

¹ اے مالِکه خُدايه، زما زړۀ په تا مضبوط دے، زۀ به په خپل ټول ځان سره ستا حمد او سرود وايم.

² اے سريندې او ربابه پاڅه، زۀ به په خپلو سندرو سره سحر راپاڅوم.

³ اے مالِکه خُدايه، زۀ به ستا ثناء په قومونو کښې بيان کړم، د خلقو مينځ کښې به دې حمدونه وايم.

⁴ ځکه چې ستا ابدى مينه لويه او د آسمانونو دپاسه ده، او ستا وفادارى تر آسمانونو پورې ده.

⁵ اے پاکه خُدايه، پاس په آسمانونو دې ستا لوئى وى، او ستا جلال دې د ټولې زمکې دپاسه وى.

⁶ مونږ دې په خپل ښى لاس سره بچ کړه او زمونږ مدد وکړه، او د چا سره چې تۀ مينه کوې هغوئ بچ کړه.

⁷ خُدائ د خپل مقدس ځائ نه کلام وکړو، ”په خوشحالۍ سره به شِکم تقسيم کړم او د سُکات دره به ناپ تول کړم.

⁸ جِلعاد زما دے او منسى هم زما دے، اِفرائيم زما ټوپۍ او يهوداه زما د بادشاهۍ کونټۍ ده.

⁹ موآب زما د وينځلو ښانک دے او هغه به زما خِدمتګار وى، او زۀ په ادوم باندې خپلې څپلۍ پاکوم، او زۀ به په فلستيه مُلک باندې د کاميابۍ چغه وهم.“

¹⁰ ما به څوک د برجونو ښار ته راولى؟ څوک به ما ته په ادوم باندې کاميابى راکړى؟

¹¹ اے پاکه خُدايه، مونږ تا رد کړى يُو څۀ زمونږ د لښکرو سره نور نۀ ځې څۀ؟

¹² د دشمن خلاف زمونږ مدد وکړه، ځکه چې د بنى آدم امداد بې‌فائدې دے.

¹³ د خُدائ پاک په مدد سره به مونږ ګټه وکړُو، او هغه به زمونږ دشمن چخڼى کړى.