Psailm 10 - Psalma Ḋaiḃí 1836

X Psalm.

¹ Creud as fa’r ṡeasais ḟad o laiṁ, Iehoḃa laidir ṫréin; A naimsir bróin a’s bua’rṫa ṁóir, Fa ndéan tu t’folaċ féin?

² Ta an droċ‐ḋuine uaiḃreaċ borb, Go dian a ttóir na mboċd: Aċt gaḃṫar iad sna cealguiḃ truaġ, Do smuaineadar ċum loċd.

³ Oir, an droċ‐ḋuine muiḋfiġ fonn, Agus mian a ċroiḋe féin: ’Sna dáoine santaċ mollan se, Ge beag air Ḋia a méin.

⁴ An droċ‐ḋuine tre uaḃar gnúis, Ni ġoireann se ar Ḋia: Ann a ċroiḋe, ni ḃfuil uair air biṫ, Aon smuaineaḋ air an dTriaṫ.

⁵ Ta uile ṡliġe ro ḋoilġiosaċ, ’S ard o na ṡúil do ḃreiṫ: Ag séideaḋ pluc go fona’dṁaċ, Air eascairiḃ fa leiṫ.

⁶ Ann a ċroiḋe féin do laḃuir se, Go deo ni gluaisfior me: Oir ni ṫig aṁgar or’m go braṫ, Na buaireaḋ fós dom ċláoiḋ.

⁷ Do ġo ’s do ṁallaċd, a’s do ċeilg, A ḃeulsan lán ata: Ta urċóiḋ ṁór is dioṁáoineas, Fa ṫeanga san do ġnaṫ.

⁸ A ndioṁaireaċt na mbailtiḃ mbeag, Sior ṡuiḋean se ganḟios: Ta ṡúil air ḃoċduiḃ a’s ḟíréunuiḃ, A nuaigneas ḋluiġ da sgrios. Ta ṡuile niṁneaċ mar an cceudn’, Ro ġuineaḋ geur ann loċd, A dearcaḋ an a ndioṁaireaċd, Ċum sgrios an ḟiréin ḃoiċd.

⁹ Mur leoṁan ’na luiḋe a ḃfeill ata, Na ṫaṁ a ḃfuaṫċuis ḋian, A’ gaḃail na mboċt: ’s ġaiḃ se iad Da ttarruing ann a lion.

¹⁰ Cromuiġ a’s uṁluiġ se é féin, Ċum naċ moṫoċaḋ neaċ; Le tréanuiḃ ċor go leagfaḋ se, An lag ta triall a steaċ.

¹¹ A’s duḃart se ann a ċroiḋe féin, Dia ḋearmuid é go fíor: A’s d’foluiġ se a ġnúis a ccéin, Ni leir ḋó súd do ṡíor.

¹² Iehoḃa, éiriġ suas go hárd, A Ḋia ta neartṁar tréun, Tóg suas do láṁ ’sna dearmuid ċoiḋċ’ An tuṁal lag ann ḟéiḋm.

¹³ Na dáoine cionntaċ creud fa ndéan, Siad tarcuisne ort ’Ḋé? No an neaċ ’duḃairt ann a ċroiḋe, Ni iarrfuiġṫear leat é.

¹⁴ Ċonnairc tu sin, oir ḋuit is leir, Gaċ doċar a’s gaċ spíd, Le do láiṁ go ttaḃairfeaḋ ḋóiḃ Oiread a nuilc a ġníd: Oir, ’s ortsa d’iarr an duine boċd, É féin a ċur fa ḋí’ean, Is tu fear cuidiġ agus neirt, Na ndilleaċtuiḋe gan ṁáoin.

¹⁵ Raiġ an droċḋuine a’s an dáoi, León agus bris a Ḋé: ’S ransuiġ amaċ a loċd go geur, Go tti naċ ḃfaġfar é.

¹⁶ Go suṫuin a’s go siorruiḋe fós, Iehoḃa ta na riġ: Sgriosaiġ na geinte coiḋċe ’maċ, A’s glanfuiġ se an tír.

¹⁷ A Ḋé do ċluinis mian na nú’l, Ullṁóċuiḋ tu a ccroiḋe; A’s ḃéir tu air do ċluas go beaċd, Go neistfeaḋ guṫ na ndiṫ.

¹⁸ Le congḃáil ceirt do ḋilleaċtuiḃ, ’Sdo ḋáoiniḃ bruiḋte truaġ, Ċum naċ ttaḃairfeaċ neaċ talṁuiḋe Ní’s mó da ḟóirneart uaḋ.