Sant Matiéu 25 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE VINT-E-CINQUEN

Parabolo di dès vierge e di talènt. Tablèu dóu jujamen darrié.

¹ Alor sara semblable, lou reiaume de paradis, à dès vierge que, prenènt si calèu, s'enanèron à l'endavans dóu nòvi e de la nòvio.

² Or, n'i'avié cinq d'aquéli qu'èron folo e cinq qu'èron sajo.

³ Li cinq folo, en aguènt pres si calèu, pourtèron ges d'òli em' éli.

⁴ Li sajo, pèr contro, prenguèron d'òli dins sis eisino emé si calèu.

⁵ Coume restavo lou nòvi de veni, penequèron tóuti e s'endourmiguèron.

⁶ Mai, au mitan de la niue, un crid restountiguè: Veici lou nòvi que vèn! anas à soun rescontre.

⁷ Alor se levèron, tóuti aquéli vierge, e alestiguèron si calèu.

⁸ Mai li folo i sajo diguèron: Dounas-nous, de voste òli, que nòsti calèu s'amosson.

⁹ Respoundeguèron li sajo, disènt: Cregnènço que n'i'ague pas proun pèr nautro emai pèr vautro, anas pulèu vers li vendèire, e croumpas-vous-n'en.

¹⁰ Em'acò, d'enterin que n'anavon croumpa, venguè lou nòvi, e aquéli qu'èron lèsto intrèron em' éu pèr li noço, e fuguè sarrado la porto.

¹¹ Finalamen, venguèron peréu lis àutri vierge, disènt; Segnour, Segnour, durbès-nous.

¹² Mai éu respoundeguè: Veramen vous lous dise, vous counèisse pas.

¹³ Vihas dounc, que noun sabès lou jour ni l'ouro.

¹⁴ N'en es d'acò coume de l'ome qu'estènt de partènço pèr un long viage, sounè si serviciau e ié fisè si bèn.

¹⁵ A l'un ié dounè cinq talènt, à l'autre dous, à-n-un autre un, à cadun segound soun engèni. E lou vaqui parti.

¹⁶ Pamens, aquéu qu'avié reçaupu cinq talènt s'enanè, li faguè travaia e n'en gagnè cinq autre.

¹⁷ Emai aquéu que n'avié reçaupu dous, n'en gagnè tambèn dous autre.

¹⁸ Mai aquéu que n'avié reçaupu rèn qu'un, s'estènt enana, cavè 'n trau dins la terro, e i'escoundeguè la pecùni de soun mèstre.

¹⁹ Bravamen de tèms après, revenguè lou mèstre d'aquéli serviciau, e ié faguè rèndre si comte.

²⁰ Alor s'estènt avança, lou qu'avié reçaupu cinq talènt, n'en presentè cinq autre, disènt: Mèstre, cinq talènt m'avias fisa, vès-n'en mai cinq autre qu'ai gagna.

²¹ Soun mèstre ié diguè: Brave! bon e fidèu serviciau, d'abord que siés esta fidèu en pau de causo, iéu sus forço autro t'establirai; intro dins la joio de toun mèstre.

²² S'avancè peréu lou qu'avié reçaupu dous talènt e diguè: Mèstre, dous talènt m'avias fisa, vès-n'en mai dous autre qu'ai gagna.

²³ Soun mèstre ié diguè: Brave! bon e fidèu serviciau, d'abord que siés esta fidèu en pau de causo, iéu sus forço autro t'establirai; intro dins la joio de toun mèstre.

²⁴ Enfin s'avancè peréu aquéu que n'avié reçaupu qu'un talènt, e diguè: Mèstre, sabe que sias un ome dur, que meissounas ounte avès rèn semena, e rabaias ounte avès rèn mes.

²⁵ E de la pòu me siéu enana, ai escoundu voste talènt dins la terro: vès-lou, avès aqui ço qu'es vostre.

²⁶ Mai soun mèstre ié respoundeguè: Varlet catiéu e peresous, sabiés que meissoune ounte noun semene, e que rabaie ounte ai rèn mes;

²⁷ Auriés degu alor plaça moun argènt vers li banquié, e coume acò, à moun retour, iéu auriéu retira ço qu'es miéu emé l'interès.

²⁸ Levas-ié dounc lou talènt di man, e dounas-lou à-n-aquéu qu'a dès talènt.

²⁹ En quau a, dóumaci, ié dounaran, e sara dins la drudiero; mai en quau noun a, ié levaran ço que sèmblo avé.

³⁰ Aquéu serviciau inutile, jitas-lou dins la sournuro esteriouro: aqui i'aura de plour e de crussimen de dènt.

³¹ Or, quouro vendra lou Fiéu de l'ome dins sa majesta, emé touti lis ange à sa coumpagno, s'assetara sus lou trone de sa glòri.

³² E saran acampado davans éu tóuti li nacioun, e desseparara lis un d'emé lis autre, coume lou pastre desseparo li fedo d'emé li bòchi;

³³ E boutara li fedo à sa drecho, li bòchi à sa gaucho.

³⁴ Alor dira lou Rèi à-n-aquéli qu'à sa drecho saran: Venès, li benesi de moun Paire, poussedissès lou reiaume alesti pèr vautre, dempièi la coumençanço dóu mounde.

³⁵ Ai agu fam, dóumaci, e m'avès fa manja; ai agu set, e m'avès fa béure; ère estrangié e m'avès retira;

³⁶ Ère nus, e m'avès vesti; ère malaut e me sias vengu vèire; ère en presoun, e sias vengu vers iéu.

³⁷ Alor ié respoundran li juste, disènt: Segnour, quouro vous avèn vist emé la fam, e vous avèn abouca; o 'mé la set, e vous avèn douna de béure?

³⁸ Quouro dounc vous avèn vist estrangié e vous avèn recata, o nus e vous avèn vesti?

³⁹ Quouro vous avèn vist malaut o presounié, e sian vengu vous trouva?

⁴⁰ E ié respoundra, lou Rèi, ié dira: Veramen vous lou dise, tóuti fes e quanto que l'avès fa au plus pichounet de mi fraire, à iéu-meme l'avès fa.

⁴¹ Alor dira à-n-aquéli qu'à sa gaucho saran: Retiras-vous de iéu, maudi; anas au fïò eternau alesti pèr lou diable e pèr sis ange.

⁴² Ai agu fam, dóumaci, e noun m'avès fa manja; ai agu set, e m'avès pas fa béure;

⁴³ Ère estrangié, e m'avès pas retira; ère nus, e m'avès pas vesti; ère malaut, ère en presoun, e me sias pas vengu vèire.

⁴⁴ Alor ié respoundran, tambèn éli, disènt: Segnour, quouro vous avèn vist emé la fam o 'mé la set, o sènso oustau, o sènso vièsti, o malaut o presounié, e qu'avèn manca de vous assista?

⁴⁵ Em' acò ié respoundra, ié dira: Veramen vous lou dise, tóuti fes e quanto que l'avès pas fa à l'un d'aquéli pichounet, es à iéu que l'avès pas fa.

⁴⁶ E s'enanaran aquésti au suplice eternau; mai li juste, à la vido eternalo.