Sant Matiéu 21 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE VINT-E-UNEN

Noste-Segne intro triounfalamen dins Jerusalèn. — Coucho li vendèire dóu Tèmple. — La figuiero dessecado. — Li prince di prèire counfoundu pèr lou divin Mèstre. — Parabolo di dous fiéu de famiho, di vigneiroun assassin e de la pèiro de cantounau.

¹ Quouro se devinèron proche de Jerusalèn, tant-lèu èstre à Beifagé, contro la mountagno dis Oulivo, Jèsu mandè dous de si disciple,

² Disènt: Anas au vilage qu'avès en fàci, e tre i'arriba, trouvarés uno saumo estacado em'un saumin contro elo; destacas-lèi, e me lis adurrés.

³ E se pèr cas vous disien quaucarèn, respoundès-ié que lou Segnour n'a de besoun, e tant-lèu vous li leissaran mena.

⁴ Or, tout acò ansin se passè, pèr que se coumpliguèsse la dicho dóu Proufèto:

⁵ Digas à la fiho de Sioun: Ve-lou toun Rèi que vèn vers tu, plen d'amistanço, d'assetoun sus uno saumo e sus lou saumin, lou pichot d'aquelo que porto lis ensàrri.

⁶ S'enanèron dounc li disciple, e faguèron coume Jèsu i'avié coumanda.

⁷ Aduguèron la saumo e lou saumin, estendeguèron sus éli si vièsti e lou faguèron asseta dessus.

⁸ Or, un mouloun de gènt estendeguèron sis abihage sus lou camin; d'autre coupavon de branco is aubre e n'en fasien un terro-sòu.

⁹ E tóuti ensèn, aquéli qu'anavon davans e aquéli que venien après, cridavon: Hosanna au Fiéu de Dàvi! Benesi aquéu que vèn au noum dóu Segnour! Hosanna fin-qu'aperamoundaut!

¹⁰ E quand aguè fa soun intrado en Jerusalèn, touto la vilo fuguè dins l'escaufèstre e disié: Qu 's aquéu?

¹¹ E li gènt respoundien: Aquéu-d'aqui es Jèsu, lou proufèto de Nazarèt en Galilèio.

¹² Jèsu pamens intrè dins lou tèmple de Diéu, e couchè tóuti aquéli que vendien e croumpavon dins lou tèmple; devessè li taulo di chanjaire e li sèti di vendèire de couloumbo.

¹³ E ié faguè: Es escri: A moun oustau ié diran l'oustau de la preguiero; mai vautre n'avès fa 'no cauno de larroun.

¹⁴ Alor d'avugle emai de goi s'avancèron d'éu dins lou tèmple, e li gariguè.

¹⁵ Mai li prince di prèire e lis Escribo, de vèire li meraviho qu'avié facho e li pichot que cridavon dins lou tèmple, e que disien: Hosanna au Fiéu de Dàvi! n'en fuguèron dins l'endignacioun.

¹⁶ E ié venguèron: Ausès ço que dison? Jèsu ié respoundeguè: Perfetamen. Avès jamai legi eiçò: De la bouco di pichounet e dis enfant de la, as tira la lausenjo la mai coumplido.

¹⁷ E lis aguènt leissa 'qui, s'enanè foro vilo à Betanìo, e ié prenguè la retirado.

¹⁸ Lou matin, coume tournavo à la vilo, aguè fam.

¹⁹ E vesènt uno figuiero de-long dóu camin, se n'avancè; mai noun ié trouvè rèn que de fueio, e ié diguè: Que jamai sorte frucho de tu eternamen! E fuguè, la figuiero, dessecado quatecant.

²⁰ Ço que vesènt, li disciple restèron espanta e diguèron: Coume s'es tant lèu dessecado?

²¹ Jèsu ié respoundeguè: Veramen vous lou dise, s'avès la fe, e que noun chancelés, noun soulamen farés acò d'uno figuiero; mai meme se disès à-n-aquelo mountagno: Lèvo-te d'aqui e jito-te dins la mar, elo lou fara.

²² E que que siegue que demandés emé fe dins la preguiero, l'óutendrés.

²³ Quand fuguè arri' a dins lou tèmple, li prince di prèire e lis ancian dóu pople s'aprouchèron d'éu qu'èro en trin d'ensigna, e ié diguèron: Pèr quinte poudé fasès aco-d'aqui? e quau vous a douna aquéu poudé?

²⁴ Jèsu ié respoundeguè: Vous pausarai, tambèn iéu, uno questioun, e se me respoundès, vous dirai, iéu, en vertu de que poudé fau aquéli causo d'aqui.

²⁵ Lou batejat de Jan, d'ounte èro? dóu cèu o dis ome? Mai aquésti se pensavon dintre éli e venien:

²⁶ Se respoundèn: «Dóu cèu,» nous dira: Coume vai qu'avès pas creigu en éu? Se pèr contro ié respoundèn: «Dis ome,» garo lou pople! Tóuti, en efèt, regardavon Jan coume un proufèto.

²⁷ Adounc respoundeguèron à Jèsu: Sabèn pas. Ié respoundeguè, éu tambèn: Nimai iéu vous dirai pas pèr que poudé fau aquéli causo.

²⁸ Dequé pensas d'eiçò? Un ome avié dous drole; venguè vers lou proumié e ié diguè: Moun fiéu, vai-t'en travaia, vuei, à ma vigno.

²⁹ Aquest respoundeguè: Nàni. Mai pièi repentous qu'èro, i'anè.

³⁰ Venguè, après, vers lou segound, e ié coumandè la memo causo. Aquest respoundeguè: Ié vau, Segnour. E i'anè pas.

³¹ Quau es aquéu di dous qu'a fa la voulounta de soun paire? Lou proumié, ié venguèron. Jèsu ié repliquè: Veramen vous lou dise, li publican e li panturlo vous passaran davans dins lou reiaume de Diéu.

³² Car es vengu vers vautre, Jan, dins la draio de la justiço e noun avès creigu en éu. Mai li publican e li panturlo l'an creigu; e vàutri, que vesias acò, noun vous sias repenti pièi, pèr crèire en éu.

³³ Ausès uno autro parabolo. I'avié 'n paire de famiho que plantè 'no vigno, l'envirounè d'uno baragno, ié cavè 'n destré e ié bastiguè 'no tourre; la louguè pièi à de vigneiroun e partiguè pèr li païs liuen.

³⁴ Or, quand fuguerian peraqui au tèms di vendémi, éu mandè si serviciau i vigneiroun, pèr reçaupre la recordo.

³⁵ Mai li vigneiroun i'aguènt empougna si serviciau, ri'en piquèron un, tuèron l'autre, un autre l'aqueirèron.

³⁶ Tourna ié mandè d'àutri serviciau mai noumbrous que li proumié, e tant ié faguèron coume is autre.

³⁷ A la fin, ié mandè soun fiéu, disènt: Auran respèt de moun fiéu.

³⁸ Mai li vigneiroun, en vesènt lou fiéu, se diguèron entre éli: Acò 's l'eiretié; venès, tuen-lou, e saren mèstre de soun eiretage.

³⁹ Em'acò l'agantèron, lou jitèron foro de la vigno e lou tuèron.

⁴⁰ Adounc se 'n cop vendra lou mèstre de la vigno, dequé fara d'aquéli vigneiroun?

⁴¹ Ié respoundeguèron: Li fara peri de malo mort, aquéli miserable, e lougara sa vigno à d'àutri vigneiroun que n'i'en rendran li fru à la sesoun vougudo.

⁴² Jèsu ajustè: Avès jamai legi dins lis Escrituro: La pèiro qu'an rejitado li bastissèire, es aquelo qu'es devengudo la pèiro de cantounau? Acò 's l'obro dóu Segnour, e n'en soun nòstis uei esmeraviha.

⁴³ Amor d'acò, vous dise que lou reiaume de Diéu vous sara leva e lou dounaran à-n-un pople que n'en pourtara li fru.

⁴⁴ E quau toumbara sus aquelo pèiro se i'embregara; e aquéu sus quau toumbara, elo l'escrachara.

⁴⁵ Quand aguèron en endu aquéli parabolo, li prince di prèire e li Farisen comprenguèron que Jèsu parlavo d'éli.

⁴⁶ Em' acò cercavon de l'aganta; mai aguèron pòu dóu pople, que lou reg rdavo, dóumaci, coume un proufèto.