Sant Matiéu 2 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE SEGOUND

Li Mage encò d'Erode à Jerusalèn. — Van à Belelèn e semoundon si presènt à l'Enfant-Jèsu. — Chaple dis Innoucènt. — Fugido en Egito e retour en Palestino.

¹ Adounc quouro Jèsu fuguè nascu en Betelèn de Juda, dins lou tèms dóu rèi Erode, vous trouvarés que de Mage arribèron dóu Levant à Jerusalèn.

² E disien: Ounte es aquéu Rèi di Judiéu qu'es na? Avèn vist, dóumaci, soun estello dins lou Levant e sian vengu l'adoura.

³ D'entèndre acò-d'aqui, Erode lou rèi n'aguè lou treboulèri e tout Jerusalèn em'éu.

⁴ Em'acò acampant tóuti li prince di Prèire e lis Escribo dóu pople ié demandè ounte devié naisse lou Crist.

⁵ Aquésti ié diguèron: En Betelèn de Juda; ansin l'a'scri lou Proufèto:

⁶ E tu, Betelèn, terro de Juda, risco rèn que siegues la mai pichouno entre li vilo majouro de Juda, car de tu sourtira lou baile que dèu regi moun pople d'Israèl.

⁷ Alor Erode, d'escoundoun fasènt veni li Mage, tout en aio s'entrevè dempièi quouro l'estello i'èro apareigudo.

⁸ E li mandant en Betelèn, ié diguè: Anas e prenès bèn d'enfourmacioun sus aquel enfant, e s'en-cop l'aurés trouva, mandas-me lou dire que tambèn iéu i'anarai e l'adourarai.

⁹ Éli, aguènt ausi lou rèi, s'enanèron. E vès-eici que l'estello, qu'avien visto dins lou Levant, caminavo davans éli, e venènt jusquo au-dessus de mounte èro l'Enfant, se i'arrestè.

¹⁰ De vèire l'estello, aguèron uno gau que se pòu pas dire.

¹¹ Em'acò, intrant dins l'oustau, trouvèron l'Enfant emé Marìo sa maire, e toumbant d'aboucoun l'adourèron. Durbènt pièi si tresor ié semoundeguèron si presènt: l'or, l'encèns e la mierro.

¹² Averti pièi en sounge de plus ana vers Erode, s'entournèron dins sis endré pèr uno autro draio.

¹³ Tant-lèu éli parti, veici qu'un ange de Diéu apareiguè à Jóusè, d'enterin que dourmié, e ié diguè: Lèvo-te, pren lou Pichoun e sa Maire, e fuge en Egito, e rèsto-ié, d'aqui-que t'avertigue. Car vai se capita qu'Erode cercara lou Pichoun pèr lou faire mouri.

¹⁴ Jóusè, s'estènt leva, prenguè l'Enfantoun e sa maire dins la niue, e se retirè en Egito.

¹⁵ E i'estè fin-qu'à la mort d'Erode, pèr que fuguèsse coumplido la paraulo qu'avié dicho lou Segnour pèr soun proufèto: Ai fa tourna moun Fiéu de l'Egito.

¹⁶ Erode, quouro veguè que s'èron jouga d'éu li Mage, carguè'no grosso coulèro; em'acò mandè tua tóuti lis enfantet qu'èron en Betelèn e dins li païs vesin, dempiei l'age de dous an e en-dessouto, en raport emé lou tèms que i'avien di li Mage.

¹⁷ Alor fuguè coumplido la paraulo dóu proufèto Jeremìo que disié:

¹⁸ Dins Rama s'es entendu'no voues, de plour e de crid pietadous: Rachèu plouro sis enfant e vòu plus se counsoula pèr amor que noun soun.

¹⁹ Erode estènt mort, veici qu'un ange de Diéu apareiguè à Jóusè en Egito, d'enterin que dourmié.

²⁰ E ié venguè: Lèvo-te, pren lou Pichoun e sa Maire, e'ntourno-te dins la terro d'Israèl: soun mort, dóumaci, aquéli que cercavon de tua l'Enfant.

²¹ Jóusè, s'estènt leva, prenguè l'Enfantoun e sa Maire, e s'envenguè dins la terro d'Israèl.

²² Mai de saupre qu'Archelau regnavo en Judèio, à la plaço d'Erode soun paire, aguè cregnènço de i'ana; e, averti en sounge, se retirè dins lou terraire de Galilèio.

²³ Em'acò venguè resta dins un endré que ié dison Nazarèt, pèr que s'acoumpliguèsse la paraulo di proufèto: Ié diran lou Nazareíen.