Sant Matiéu 18 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)CHAPITRE DÈS-E-VUECHEN L'escandale, acò 's un mau afrous. — La fedo esmarrado. — Courreicioun entre fraire. — Oubeïssènço à la Glèiso. — Lou perdoun dis injùri: parabolo dóu debitour despietadous. 1 D'aquéu moumen, s'avancèron li disciple vers Jèsu, disènt: Quau es, à voste vejaire, lou mai grand dins lou reiaume celestiau? 2 Jèsu, aguènt souna 'n pichot, lou boutè au mitan d'éli, 3 E diguè: Veramen vous lou dise, se noun vous counvertissès e se noun venès coume d'enfantoun, intrarés pas dins lou reiaume celestiau. 4 Amor d'acò, quau se fara umble coume aquéu pichounet, sara lou mai grand dins lou celèste reiaume. 5 E qu reçaup un pichot coume aquéu en moun noum, me reçaup iéu. 6 Mai aquéu qu'escandaliso un d'aquéli pichoun qu'en iéu an fe, miés vaudrié pèr éu que ié pendoulèsson au còu uno pèiro mouniero e lou prefoundeguèsson alin dins la mar. 7 Malur au mounde, raport is escandale! Car es forço fourçado qu'arribe d'escandale; mai malur à l'ome que de l'escandale n'es l'encauso. 8 Adounc se ta man o toun pèd t'escandaliso, coupo-m'acò e jito-lou liuen de tu: t'es mai en-de-bon d'intra dins la vido manchet o goi, que d'avé dos man o dous pèd e d'èstre jita dins lou fiò ete nau. 9 E se toun uei t'escandaliso, derrabo-lou e jito-lou liuen de tu: t'es mai en-de-bon d'intra rèn qu'em' un uei dins la vido que d'èstre debaussa, en aguènt dous uei, dins la dano dóu fiò. 10 Dounas-vous siuen de pas mespresa un d'aquéli pichounet; car, vous lou dise, sis ange eilamoundaut veson de-longo la fàci de moun Paire qu'es dins lou cèu. 11 Es vengu, en efèt, lou Fiéu de l'ome, sauva ço qu'èro perdu. 12 Dequé vous cresès? Se 'n ome a cènt bèsti d'avé, e que n'en perde soulamen uno, es que laisso pas li nounanto-nòu sus li mountagno, pèr se metre en bousco d'aquelo qu'es esmarrado? 13 E se s'encapo que la trove, veramen vous lou dise, n'a mai de gau que di nounanto-nòu que noun se soun esmarrado. 14 Ansin de voste Paire qu'es dins lou cèu; es pas sa voulounta qu'un soulet d'aquéli pichounet perigue. 15 Se toun fraire s'es manca envers tu, vai lou trouva e repren-lou à despart, rèn que tu em' éu. Se t'escouto, auras gagna toun fraire. 16 Mai se t'escouto pas, pren encaro uno o dos persouno emé tu, pèr que tout l'afaire s'adoube en presènci de dous o tres testimòni. 17 Se lis escouto pas, digo-lou à la Glèiso; e s'escouto pas la Glèiso, que siegue pèr tu coume un pagan e un publican. 18 Veramen vous lou dise, tout ço que liarés sus la terro sara lia tambèn dins lou cèu, e tout ço que desliarés sus la terro, sara deslia tambèn dins lon cèu. 19 Tourna-mai vous dise que se dous d'entre vautre s'entèndon sus la terro, que que demandon, l'óutendran de moun Paire qu'es dins lou cèu. 20 Car ounte se devino dos o tres persouno acampado en moun noum, siéu aqui au mitan d'éli. 21 Alor Pèire, d'éu s'avançant, diguè: Mèstre, se 'n-cop moun fraire pecara contro iéu, quant de cop lou perdounarai? Sara proun de sèt cop? 22 Ié venguè Jèsu: Noun te dise sèt cop, mai setanto cop sèt cop. 23 Vaqui perqué an coumpara lou reiaume de paradis à-n-un rèi que vouguè faire rèndre comte à si serviciau. 24 Em' acò, aguènt cournença de culi li comte, i'aduguèron un ome que ié devié dès milo talént. 25 Mai coume avié pas pèr li rèndre, soun mèstre coumandè que lou vendeguèsson éu, sa mouié e sis enfant emai touto sa chabènço, pèr paga soun dèute. 26 Or, aquéu serviciau, se jitant au sòu, lou suplicavo e ié disié: Agués paciènci de m'espera, e tout moun dèute vous pagarai. 27 Lou mèstre d'aquéu serviciau n'aguè pieta, lou leissè parti e ié faguè gràci de soun dèute. 28 Mai, pas pulèu sourti, aquest serviciau rescontro un de si coulègo que i'èro devènt cènt denié, e l'aguènt empougna l'estranglavo quàsi, en ié disènt: Pago ço que dèves. 29 Se jitant pèr sòu, soun coulègo lou suplicavo e ié disié: Agues paciènci de m'espera e tout moun dèute te pagarai. 30 Mai éu diguè de noun, em' acò s'enanè e lou faguè garda en presoun, d'aqui-que paguèsse ço que devié. 31 De lou vèire ansin agi, lis àutri serviciau n 'aguèron un gros pegin; anèron trouva soun mèstre e ié countèron tout ço que venié de se passa. 32 Alor soun m èstre lou sounè e ié diguè: O varlet catiéu, t'ai tengu quite en plen de toun dèute, perqué me n'as prega; 33 Auriés pas degu, tu tambèn, avé pieta de toun cambarado, coume ai agu, iéu, pieta de tu? 34 E tout en coulèro lou mèstre l'abandounè i justicié, d'aqui-que paguèsse tout ço que devié. 35 Ansin moun Paire celèste vous tratara, se cadun de vautre noun perdouno soun fraire dóu founs dóu cor. |
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
British & Foreign Bible Society