Sant Matiéu 16 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE SEGEN

Lou miracle de Jounas. — Lou levame di Farisen e di Saduciéu. — Counfessioun e primauta de S. Pèire. — Jèsu proufetiso sa passioun e sa resurreicioun. — Necessita dóu renounciamen.

¹ Alor lou venguèron trouva, li Farisen e li Saduciéu pèr lou prouva; e lou preguèron de ié faire vèire un signe dins lou cèu.

² Mai éu ié respoundeguè: De sero disès: Fara bèu, car lou cèu es rouge.

³ E de matin: Vuei fara chavano, car lou tèms es sourne e rouginas.

⁴ Couneissès dounc lis entre-signe de l'èr, e li signe di tèms li poudès pas recounèisse? Aquelo generacioun cativo emai adultro demando un signe, e de signe n'aura ges d'autre que lou signe dóu proufèto Jounas. Em' acò li leissè e s'enanè.

⁵ Or, si disciple, aguènt passa de l'autro man dóu lau, avien óublida de prene de pan.

⁶ Éu ié diguè: Durbès l'uei e avisas-vous dóu levame di Farisen e di Saduciéu.

⁷ Mai éli se pensavon dintre éli e se disien: Es sufis qu' avèn ges pres de pan.

⁸ Sachènt acò, Jèsu ié diguè: Qu'anas pensa dintre vautre qu'avès ges de pan, gènt de pau de fe?

⁹ Coumprenès pancaro e avès óublida li cinq pan pèr cinq milo ome, e quant n'avès entourna de coufin?

¹⁰ Emai li sèt pan pèr quatre milo ome, e quant n'avès entourna de canestello?

¹¹ Coume se fai que noun coumprengués qu'es pas dóu pan que vous ai di: Avisas-vous dóu levame dis Escribo e di Farisen?

¹² Alor coumprenguèron que noun i'avié di de s'engarda dóu levame que se bouto dins lou pan, mai de la dóutrino di Farisen e di Saduciéu.

¹³ Jèsu, pamens, venguè dins la vesinanço de Cesarèio de Felip; em' acò questiounavo si disciple, disènt: Dequé dison, li gènt, dóu Fiéu de l'ome?

¹⁴ Ié respoundeguèron: Lis un, qu'es Jan-Batisto; lis autre, Elìo; d'autre, Jeremìo, o l'un di proufèto.

¹⁵ E ié venguè Jèsu: Mai vautre, quau disès que siéu?

¹⁶ Tant-lèu prenènt la paraulo, Simoun-Pèire diguè: Vous, sias lou Crist, lou Fiéu dóu Diéu vivènt.

¹⁷ Jèsu ié respoundeguè: Benurous siés, Simoun, fiéu de Jounas, pèr-ço-que noun es la car ni lou sang que te l'an revela, mai moun Paire qu'es dins lou cèu.

¹⁸ E iéu te dise: Tu siés Pèire e sus aquelo pèiro bastirai ma Glèiso e li porto de l'infèr noun auran de prevalé contro elo.

¹⁹ E te dounarai à tu li clau dóu celèste reiaume; e que que lìes sus terro sara lia tambèn dins lou cèu; e que que deslìes sus la terro, sara tambèn deslia dins lou cèu.

²⁰ En meme tèms, coumandè à si disciple de dire en degun qu'èro Jèsu, lou Crist.

²¹ D'aquéu moumen, coumencè Jèsu de faire counèisse à si disciple que falié qu' anèsse à Jerusalèn, qu' aurié forço à soufri dis Ancian, dis Escribo e di Prince di prèire, que lou farien mouri, e qu'au jour tresen ressuscitarié.

²² Pèire, lou prenènt à despart, se boutè à lou charpa, disènt: Diéu vous n'en preserve! acò-d'aqui aura pas d'èstre.

²³ Jèsu, se revirant, diguè à Pèire: Retiro-te de iéu, Satan! m'escandalises, car as lou goust noun di causo de Diéu, mai d'aquéli dis ome.

²⁴ Alor Jèsu diguè à sis disciple: Se quaucun vòu veni après iéu, que se renóuncie, que cargue sa crous e me seguigue.

²⁵ Car aquéu que voudra sauva sa vido, la perdra; mai quau perdra sa vido amor de iéu, la retrouvara.

²⁶ Que ié sièrà l'ome de gagna lou mounde entié, se ié vai de la perdicioun de soun amo? o dequé dounara l'ome en change de soun amo?

²⁷ Car lou Fiéu de l'ome vendra dins la glòri de soun Paire, en coumpagno de sis ange, e alor rendra en cadun segound sis obro.

²⁸ Veramen vous lou dise, n'i'a d'aquéli que soun eici que noun passaran pèr la mort, d'aqui-que vegon lou Fiéu de l'ome veni dins soun reinage.