Sant Marc 3 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)CHAPITRE TRESEN L'ome de la man entre-secado. — Sus li ribo dóu lau. — Voucacioun di douge apoustòli — Si noum. — Pecat contro lou Sant-Esperit. — La maire e li fraire dóu Crist. 1 Jèsu intrè mai dins la sinagogo; e se ié capitavo un ome qu'avié 'no man entre-secado. 2 Or, tenien d'àment pèr vèire se lou garirié un jour de sabat, e acò sus l'estiganço de l'acusa. 3 Mai ié diguè à l'ome de la man entre-secado: Vène eici au mitan. 4 E ié faguè à-n-éli: Es permés, lou jour dóu sabat, de faire de bèn o de mau? de sauva la vido o de la leva? Mai gardavon soun chut. 5 Alor lis alucant tóuti à-de-rèng emé la coulèro, entristesi de l'avuglige de soun cor, éu diguè à l'ome: Alongo ta man. Em'acò l'alounguè, e sa man ié fuguè rendudo. 6 Li Farisen, estènt sourti, tenguèron tout-d'un-tèms counsèu contro éu emé lis Eroudian, pèr trouva lou biais de lou perdre. 7 Mai Jèsu se retirè 'mé si disciple de-vers la mar; e 'no troupelado de mounde lou seguiguè, de la Galilèio e de la Judèio, 8 Emai de Jerusalèn, de l'Idumèio e de la man dela dóu Jourdan; jusquo li gènt peraqui de Tir e de Sidoun, en aprenènt li causo que fasié, venguèron à moulounado lou trouva. 9 E coumandè à si disciple que ié tenguès-son un barquet de-countùni, raport à la foulo de pople, pèr pas n'èstre aclapa. 10 Dóumaci, estènt que n'en garissié que-noun-sai, tóuti aquéli qu'avien quauque mau, se rounsavon sus éu pèr lou touca. 11 Meme lis esperit orre, tre lou vèire, toumbavon à si pèd, e bramavon disènt: 12 Tu, siés lou Fiéu de Diéu! Mai éu li remouchinant severamen, ié defendié de lou faire counèisse. 13 Mountè pièi sus uno mountagno, e sounè à soun entour aquéli que vouguè; e venguèron vers éu. 14 N'establiguè douge pèr lis avé à sa coumpagno e li manda predica. 15 E ié dounè lou poudé de gari li malautié e de coussaia li demòni. 16 Èro: Simoun, en quau dounè lou noum de Pèire; 17 Jaque de Zebediéu e Jan fraire de Jaque, que li noumè Boanergès, qu'acò vòu dire fiéu dóu tron; 18 Andriéu, Felip, Bartoumiéu, Matiéu, Toumas, Jaque d'Aufiéu, Tadiéu, Simoun lou Cananen, 19 E Judas l'Escariot, aquéu que lou trahiguè. 20 Venguèron à l'oustau, e i'aguè mai un escabot de mounde, bèn tant que poudien pas meme prene si repas. 21 Si parènt, tre lou saché, venguèron que voulien l'aganta, car disien: A vira lou sèn. 22 E lis Escribo, qu'èron descendu de Jerusalèn, disien: A Belzebut dins lou cors, e 's pèr lou prince di demòni que coucho li demòni. 23 Jèsu lis aguènt souna, en parabolo ié disié: Coume pòu, Satan, coucha Satan? 24 Un reiaume, s'es contro éu meme divisa, noun pòu aquéu reiaume teni dre. 25 Un oustau peréu, s'es contro éu-meme divisa, noun pòu aquel oustau teni dre. 26 Adounc, se Satan se fai la guerro, es divisa, e pourra plus se manteni, mai acò 's sa fin. 27 Degun pòu intra dins l'obstau dóu fort pèr ié piha sis eisino, s' a pas siuen proumié d'estaca lou fort; après, pourra 'nsin ié piha soun oustau, 28 Veramen vous Lou dise, tóuti li pecat saran remés is enfant dis ome, emai li blasfème qu'auran larga. 29 Mai quau blasfemara contro lou Sant-Esperit, noun jamai n'aura lou perdoun, mai coupable sara d'un crime eternau. 30 Ansin parlè, per-ço-que disien Es l'esperit inmounde que lou tèn. 31 Pamens, sa maire e si fraire arribèron; e de deforo ié faguèron dire que lou demandavon. 32 Or, la foulo èro assetado à l'entour d'éu, em' acò ié venguèron: Vès, i'a vosto maire e vòsti fraire aqui deforo que vous demandon. 33 Ié respoundeguè: Quau es ma mmaire? e quau soun mi fraire? 34 E mandant lis uei sus aquéli qu'èron asseta à soun entour, diguè: Vaqui ma maire e mi fraire. 35 Efetivamen, quau fai la voulounta de Diéu, aquéu-d'aqui es moun fraire e ma sorre e ma maire. |
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
British & Foreign Bible Society